คำโปรย
สุดปรารถนา หรือ ดอกรัก เธอมีวัยเพียง 20 ปี และมีน้องชายที่เป็นสาเหตุทำให้ต้องคอยหาทางออกให้กับปัญหาตรงหน้าเสมอ ความจำเป็นทำให้เธอต้องทำสิ่งที่ไม่อยากทำ เพื่อแลกกับอำนาจที่ต้องใช้เงินแก้ปัญหาเท่านั้น
สีหนาถ หรือ นายสิงห์ นายหัวเจ้าของธุรกิจหลายอย่างเศรษฐีเมืองปักษ์ใต้ วัย 35 ปี เขานึกสนุกไปเที่ยวเล่นพนันในบ่อนแถบปอยเปต แต่สิ่งที่ทำให้เขาสนุกมากกว่าการพนันก็คือนางฟ้าในคืนแรม เมื่อฟ้าสางนางฟ้าก็หายไปจากอกของเขาเสียแล้ว
หลายเดือนต่อมาเขาก็ต้องเจอผู้หญิงที่มีกลิ่นเดียวกับนางฟ้า ที่สำคัญเธอคนนั้นกำลังร้องห่มร้องไห้เพราะกำลังตั้งครรภ์ลูกของใครบางคน
"อุ๊ย!! ขอโทษค่ะ" สุดปรารถนาขอโทษขอโพยเจ้าของร่างสูงตระหง่านที่เธอเดินชนโดยไม่ได้ตั้งใจ เพราะมัวแต่ร้องไห้ปากคอสั่นกับสิ่งที่เพิ่งรู้มา ถ้าเธอกำลังจะแต่งงานกับใครคนหนึ่ง และคนๆ นั้นคือพ่อของลูกในท้อง สุดปรารถนาจะไม่ร้องไห้เสียใจแบบนี้ แต่นี่... เธอยังไม่รู้จักหน้าค่าตาพ่อของลูกเลยด้วยซ้ำ ลูกในท้องเป็นลูกใคร ชื่อเสียงเรียงนามว่าอะไรก็ยังไม่รู้ แล้วจะให้เธอดีใจได้อย่างไร
"เดี๋ยวนะ เธอร้องไห้?" สีหนาถได้กลิ่นหอมของดอกไม้ชนิดหนึ่ง ราวกับติดอยู่ที่เรือนผม หรือไม่ก็...เรือนร่างอันอวบอิ่มของเธอ และคล้ายจะจำบางสิ่งบางอย่างได้ดวงตาของเขาจึงหรี่ลงนิดๆ แล้วรอยยิ้มบางๆ ทว่ายินดีปรีดาอย่างสุดขีดก็ปรากฏ
"ขอโทษค่ะ กรุณาปล่อยมือจากต้นแขนฉันด้วย" เธอเองก็คล้ายจะเพิ่งนึกออกว่าตอนนี้ต้นแขนถูกมือเขากุมไว้ไม่ยอมปล่อย
"ถ้าไม่ล่ะ"
"คงจะไม่ดีนักถ้าคุณจะจับแขนฉันไว้แบบนี้"
"ทำไม เพราะเราเป็นคนแปลกหน้ากันใช่มั้ย"
"ใช่ค่ะ ถึงฉันจะใจง่ายจนท้องโต ฉันก็ยังเลือกนะคะ"
"ท้อง? นี่เธอ...ท้องงั้นเหรอ"
"ไม่ใช่เรื่องที่ฉันจำเป็นต้องบอกให้คุณทราบกระมังคะ กรุณาปล่อยมือจากแขนฉันได้แล้วค่ะ ไม่งั้นฉันจะ...ว้าย! นี่คุณจะทำอะไร?"
สีหนาถไม่อยากได้ยินอะไรอีกแล้ว ต่อให้เธอท้องลูกแฝดกับใครสักคน เขาก็จะลากตัวเธอกลับไปอยู่ในที่ที่เธอควรอยู่
"นี่คุณ!! คุณเป็นใคร ไม่มีสิทธิ์ทำกับฉันแบบนี้นะ ปล่อย!!!"
นิยายเรื่องนี้ไม่เหมาะกับเด็กและเยาวชน เพราะมีเนื้อหาหนักหน่วงไปในทางเลิฟซีนค่อนข้างเยอะ ผู้อ่านจำเป็นต้องใช้วิจารณญาณในการอ่าน
Guest
