(4 love) Help me ช่วยด้วยครับ ผมรักลูกสาวเจ้าพ่อ
แนะนำตัวละคร
พระเอก : ภูฤทธิ์ สิทธิเกษม : ภูเหนือ หัวหน้าแก๊งบิสเนส มี เมฆา โฟโต้ ชานนท์ และ ภูเหนือ
นางเอก : อิน เหมยลี่ : หงส์หยก ลูกครึ่งไทย-จีน ลูกสาวคนเดียวของ หวงเซียวหมิง เจ้าพ่อเซียงไฮ้
เพื่อนนางเอก : เมเปิ้ล(เจ้านางน้อยพิงค์ลานนา) ไอรา กะทิ
ตัวร้าย : หยางหมิง คู่หมั้นของ หงส์หยก
บทนำ
ฉันเชื่อว่า หลายๆคนอยากอยู่และแต่งงานด้วยกับคนที่คุณรัก ฉันก็เหมือนกันแต่คงเป็นไปไม่ได้ ฉันเป็นลูกสาวคนเดียวของ หวงเซียวหมิง เจ้าพ่อเซียงไฮ้ ที่ทุกๆคนต้องก้มหัวให้ฉันไม่อยากให้ใครรู้ว่าฉันเป็นลูกสาวของเจ้าพ่อ แต่ฉันไม่ได้สนใจในชื่อ เสียง เงิน ทอง พวกนั้น
“หงส์หยก ป๊าจะให้ลูกหมั้นหมายกับหยางหมิงลูกชายคนเดียวของเพื่อนป๊า เมื่อลูกเรียนจบ” เสียงของผู้ชายที่กำลังจ้องมองหญิงสาว รูปร่างหน้าตาสวยงาม ตาสีน้ำตาลเข้ม ผมสีน้ำตาลอ่อนๆ ถักเปีย 2 ข้าง ปากอวบอิ่ม ตากลมโต ผิวขาว จมูก คิ้ว ดูๆแล้วเธอเป็นคนสวยเลยที่เดียว
“แต่ป๊าคะ หนูชอบเขาในแบบพี่ชายมากกว่า ไม่อยากให้เกินเลยมากกว่านั้น” ฉันตอบอย่างไม่เต็มใจ
“หงส์หยก ที่ป๊าให้หนูหมั้นก็เพราะว่าพ่ออยากให้ลูกมีความสุข”
“ความสุขหรอคะ ไม่มีสักนิดหมั้นหมายกับผู้ชายที่ไม่รัก!” ฉันโมโห
“อยู่ๆด้วยกันเดี๋ยวก็รักกันเอง”
“ไม่มีทาง!! อาป๊าฟังหนูนะ หนูจะไม่มีวันหมั้นหมาย หมั้นหมายกับพี่หยางหมิง เด็ดขาด!!” ฉันรีบเดินขึ้นบันไดไป
“หงส์หยก ลูกรัก!! กลับมาคุยกับป๊าก่อน ” ฉันไม่ฟังรีบปิดประตู ทำไมกัน ทำไมต้องบังคับฉันด้วย ฉันเพียงแค่อยากแต่งงานกับคนที่ฉันรัก ทำไมป๊าไม่เข้าใจ!
“หงส์หยก ม๊า ขอเข้าไปหน่อยได้มั้ย?” นั้นเสียงแม่นิ ฉันเดินไปเปิดประตูให้
“อาม๊า” ฉันเรียกอาม๊าพร้อมน้ำตา
“ไม่เป็นไรนะ ลูกรัก เดี๋ยวแม่จะลองคุยกับป๊าให้นะ”
“ไม่เป็นไรคะม๊า หงส์จะคุยกับป๊าเอง” ฉันเดินลงไปที่ห้องโถง พบว่าพ่อกำลังนั่งคุยกับคนกลุ่มหนึ่งอยู่ ว่าแต่ตั้งแต่เล็กจนโต ฉันก็เห็ยแต่พวกมาเฟียเต็มบ้าน
“หงส์หยกลูกรัก ลงมาพอดีเลย มาหาป๊าหน่อย” ไม่ต้องเรียก ฉันกำลังจะไป
“ป๊าคะ!! คือหงส์มีเรื่องต้องคุยกับป๊าคะ!!”
“ป๊า ก็มีเหมือนกัน” ป๊ามองไปที่เก้าอี้อีกฝั่งนั้นมัน ลุงหยางเฉิน กับพี่ หมางหมิงนิ
“สวัสดีครับน้องหงส์หยก” ฉันพยักหน้า
“หยางหมิง พาหงส์หยกไปเดินเล่นหน่อยสิ”ป๊าฉันสนับสนุน
“ป๊าคะ! แต่เรายังไม่ได้คุยกันเลย”
“ไว้ค่อยคุยกัน ^^”
“ไปกันเถอะครับ” พี่หยางหมิง ดึงแขนฉันไป
“น้องหงส์หยกครับ อาป๊าของน้องหงส์หยกให้พี่ไปส่งที่โรงเรียนทุกวันตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป ดีใจมั้ย??”
ดีใจตายแหละ!!!!
“คะ ดีใจมาก!!!!” ฉันฝืนพูด
“หยางหมิง กลับบ้านกัน!” ลุงหยางเฉิน เรียกพี่หยางหมิง ฉันดีใจมาก
“ลุงกลับก่อนนะ หงส์หยก”
“สวัสดีคะ” รีบๆกลับเลยนะคะ แล้วอย่ากลับมาอีกนะ ฉันรีบเดินไปที่ห้องโถ่ง! อาป๊าเราต้องคุยกันให้รู้เรื่อง!!