Intro
14 กุมภา วันวาเลนไทน์
"แก วันนี้ฉันจะสารภาพรักกับคนๆนึง"
"แกจะเอาจิงเรอเนี่ย"
"ฉันเแอาจริงตั้งแต่ฉันมาเรียนที่เกาหลีฉันก็ปิ๊งเค้าเพียงคนเดียวเรยนะ"
เสียงบทสนทนาระหว่างสองสาวมัธยมศึกษาปีที่3 ที่เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนมาจากอเมริกา
"ใช่สิ .ดอกกุหลาบ.ฉันต้องออกไปซื้อดอกกุหลาบ"
(แนะนำตัวหน่อยสิ)
..ฮวัง มิยอง เด็กหญิงนักเรียนแลกเปลี่ยนจากอเมริกา ที่หน้าตาของเธอจะออกไปทางแนวฝรั่ง มันชั่งขัดกับสถานที่ที่เธอเรียนเป็นยิ่งนัก
เธอเข้ามาเรียนที่เกาหลีเป็นเวลา 3 ปีแล้ว หลังจากที่จะต้องสอบปลายภาคและจบจากมัธยมต้นไปเธอบอกกับตัวเองว่า จะต้องบอกรัก
คนๆนึงให้ให้ได้ .......
...จอง ซูยอน เด็กหญิงผู้มีหน้าตาจิ้มลิ้มน่ารัก เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนเหมือนกัน แต่เธอพูดเกาหลีได้เป็นอย่างดีเพราะเธอมีญาติอยู่ที่นี่
หลังเลิกเรียน (ได้เวลาแล้ว อิอิ)
" คิม แทยอน " เสียงตะโกนเรียกจากหญิงสาวคนนึง
ทำให้คิม แทยอน และเพื่อนกลุ่มนักเรียน (สาว) ฮอตของโรงเรียนหันกลับมายังเจ้าของเสียง
กลุ่มนักเรียน(สาว)ฮอต???....(สงสัยละสิ)
กลุ่มนักเรียนที่ขึ้นชื่อวา่ได้รับความนิยมในบรรดาสาวๆ และเป็นเด็กกิจกรรมที่โดดเด่นของโรงเรียน (เป็นคนของประชาชนนั่นเอง)
หัวโจก เอ้ย หัวหน้ากลุ่มคงหนีไม่พ้นน คิม แทยอนเด็กสาวตัวเล็กผู้มีหน้าตาจิ้มลิ้มน่ารัก ผิวขาวชวนหลงไหล (สำคัญ....พะ.หล่อ.)
และธุรกิจทางบ้านของเธอยังใหญ่โตมากและยังเป็นของค่ายเพลงที่ใหญที่สุดในเกาหลี
ถัดมา ควอน ยูริ เด็กสาวผู้มีนิสัย โก๊ะๆ ขี้เล่น และชอบทำตัวเท่ๆ ในบรรดาสาวๆ แต่มันก็ได้ผลทุกครั้ง และด้วยหน้าคมเข้มเป็นทุน
ทำให้ชวนหลงใหล ธุรกิจทางครอบครัวคือกิจการโรงแรม และการขนส่งต่างประเทศ
อิม ยุนอา สาวนักกีฬา ของโรงเรียน ซึ่งเป็นเรื่องธรรมดาที่นักกีฬาต้องฮอต เดินไปทางไหนสาวก็กรี๊ดจนบางครั้งเธอก็รำคาญ
ธุรกิจทางบ้านของยุนอา คือเจ้าของโรงพยาบาลเอกชนหลายแห่งในประเทศ และเป็นเจ้าของสนามกีฬาทุกประเภทในเกาหลีอีกด้วย
ย้อนกลับไปในเหตุการณ์ของวันวานที่ทำให้สาวฝรั่งหัวใจเกาหลี ฮวัง มิยอง ตกหลุมรัก คิม แทยอน
" ซูยอน วันนี้เราจะไปกินข้าวไหนดี"
" ไม่รู้สิ"
ในระหว่างบทสนทนาระหว่างสองสาวก็มีเด็กหนุ่มเดินเข้ามากระชากแขนของมิยองเอาไว้
" เฮ้ ยัยฝรั่งวันนี้ฉันอยากมีคนไปนั่งกินข้าวด้วยเธอสนใจรึป่าว" เด็กหนุ่มพูดพลางทำหน้าหื่นมาก (มิยองจะรอดม้ายยย)
" นายจะบ้าไปแล้วเรอ เราไม่รู้จักกัน อีกอย่างทำไมฉันจะต้องไปกินข้าวกับนายด้วย"
จากนั้นก็มีการยื้อฉุดกระชากกันเกิดขึ้นระหว่างเด็กหญิงกับเด็กชาย
"ช่วยด้วยค่ะ เพื่อนฉันโดนทำร้าย" ซูยอนตะโกนเสียงดังลั่น (เอาซะหมดสวยเลย) ได้ผล จู่ๆ ก็มีเด็กนักเรียนกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามา
"นี่แกหยุดนะ แกจะทำอะไร ทำร้ายผู้หญิงเรอ น่าเกลียดไปนะ คิม แทยอนนั่นเอง ที่พากลุ่มนักเรียน(ไม่กี่คน)เข้ามา
"แกก็แค่เด็กผู้หญิง แกจะทำไรได้ว่ะ...." ไอ้ผู้ชายหน้าหื่นพูดขึ้น
"งั้นเรอ หึ" แทยอน แค่น หัวเราะในลำคอ
"พวกเราจัดการ" แทยอนออกคำสั่ง
แต่สิ่งที่เห็น " อ้าว ยูล แกแย่งซีนฉัน" ยูริที่ออกตัวก่อนเพื่อนแทยอนเลยเอ่ยท้วงขึ้น เห็นสาวไม่ได้เลยนะ
"ไม่ทันแล้ว แท เวลานี้ ลุยเลย!!"
ทั้งแทยอน ยูริ ยุนอา ประเคนทั้งหมัด เท้า ใส่เด็กชายหน้าหื่น อย่างไม่ปรานี จนกระทั่ง
"ผมยอมแล้ว ผมขอโทษ " เสียงเด็กชาย ร้องขอชีวิต ไม่งั้นคงตายคาเท้าของทั้งสามเป็นแน่
"หยุด " แทยอน ออกคำสั่ง
" งั้นแกก็ขอโทษสองคนนี้ซะ"
" ผมขอโทษนะครับ ผมจะไม่ทำแบบนี้" พูดไปพลางโค้งตัวลง อย่างงาม
สองสาวหลังจากที่ยืนอึ้งอยู่นาน (กับความเท่ของคนที่มาช่วย)
" เอ่อ...ไม่เป็นไร ฉันให้อภัย" มิยองเอ่ยขึ้น แต่สายตาของเธอไม่ได้มองเด็กชายแม้แต่น้อย
"เธอชื่อแทยอน เรอ ขอบคุณมากที่มาช่วย ไม่ได้เธอฉันคงแย่ ฉัน ฮวัง มิยอง ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ"
เด็กสาวยืนมือทักทายแบบฝรั่งแต่แทยอน กลับยืนนิ่งมอง
"เป็นเรื่องเล็กน้อยน่า แต่โทษทีนะ ฮวัง มิยอง พอดีฉันไม่คุ้นชินกับ การทักทายในแบบของเธอ"
จากนั้นแทยอนก็โค้งตัวเล็กน้อยเพื่อเป็นการทักทาย "ยินดีเช่นกัน"
คำพูดที่เรียบง่ายจากปากของแทยอนแต่มันกลับทำให้ หัวใจของเด็กสาว พองโต ในใจก็ได้แตคิดว่า ทำไมเค้าถึงเท่ขนาดนี้นะ
"เฮ้ นี่เทอร์ ขอบคุณแทยอนคนเดียวรึไง พวกเราก็ช่วยนะ"
ยูริกลัวน้อยหน้าแทยอนเลยเอ่ยขึ้นบ้าง
" ขอบใจย่ะ " ไม่ใช่เสียงของมิยองหรอก ซูยอน สวนขึ้นหลังจากที่รู้สึกหมั่นไส้ยูริอยู่นาน
จากเหตุการณ์ในวันนั้นทำให้ ฮวัง มิยอง ติดตามดูกิจกรรม ของแทยอนมาตลอด แบบว่าเวลาอาบน้ำแทบจะไปอาบน้ำให้ได้เลย
กลับมาปัจจุบัน
"อ้าว มิยอง นั่นเอง เรียกฉันไว้มีอะไรรึป่าว"
ยูริดูจากท่าทีแล้ว "งั้นพวกฉันไปก่อนนะแทยอน มิยอง เค้าคงอยากคุยกับแกสองต่อสองน่ะ"
" งั้นเดี๋ยวฉันตามไป " แทยอนบอก
"ที่นี้เธอมีธุระอะไรก็พูดมา"
"หลังจากสอบเสร็จเราก็จะไม่ได้เจอกันอีกแล้ว ฉันก็เลยอยากจะบอกความในใจกับเธอน่ะแทยอน"
เด็กสาว สูดลมหายใจเข้าออกอย่างแรงเพื่อไล่ความกดดันออกไป ก่อนที่จะพูดใจความสำคัญ
แทยอนได้แต่ยืนทำหน้าเหวอ (นิดนึง)
" เอ่อ....คือฉัน....ฉัน...ชอบ...เธอ น่ะ ...อร๊ายยยยยฉันพูดมันไปแล้ววว
จากนั้นมิยองก็ยื่นดอกกุหลาบสีขาวที่แทนรักบริสุทธิ์ของเธอให้กับแทยอน
แทยอนรับกุหลาบ มาแบบงงๆ แต่ในใจแทยอนกลับแย้งขึ้นว่าสเป็คเธอไม่ใช่ฝรั่งเอาซะเลย.
ในสมองตอนนั้น แทยอน คิดว่าจะต้องปฏิเสธแต่จะทำ ยังไง ให้เด็กสาวเสียใจน้อยที่สุด
." ..เอ่อ..มิยอง..ฉันขอบใจมากที่มีความรู้สึกดีๆให้ฉันแต่.......... แทยอนเว้นระยะคำพูดเพื่อสูดลมหายใจแรงๆและตัดสินใจพูดมันออกไป
" ฉันไม่ได้ชอบเธอ " ฉึก!!! มันเหมือนมีมีดมากรีดลงตรงกลางใจของเด็กสาวเมื่อได้ฟัง ตรงๆ ชัดๆ ช้าๆ "ฉันไม่ได้ชอบเธอ"..มันยังดังก้องอยู่ในหัว
" ฉันมีคนที่ฉันชอบอยู่แล้ว" แทยอนจำเป็นต้องโกหก
แต่เพื่อให้เธอเสียใจน้อยที่สุด
"เอ่อ..แต่เราเป็นเพื่อนกันได้นิหน่า"
ตอนนี้ร่างกายของเด็กสาวมิยอง ชาวาบไปทั้งร่างน้ำตาคลอเบ้า ที่พยายามสะกดกลั้นเอาไว้กำลังจะไหลออกมา หัวสมองของเธอแทบจะไม่อยาก
รับรู้อะไร
" ฉันไม่ต้องการเป็นเพื่อนกับเธอ ทำไมละแทยอน ทำไม ฉันมาช้าไปเรอ ฉันไม่คู่ควรงั้นเรอ"
ในตอนนี้น้ำตาของเธอมันเก็บกลั้นไม่อยู่จริงๆ แทยอนเห็นว่ามันจะเป็นเรื่องใหญ่ไปมากกว่านี้ เธอจึงรีบตัดบทแม้ในใจจะรู้สึกผิดก็ตาม
"ฉันต้องรีบไปแล้วมิยอง หากธุระของเธอมีแต่นี้ ฉันขอตัว"
ดอกกุหลาบแทยอนได้ทิ้งมันลงต่อหน้าต่อตาของเด็กสาวมิยอง จากนั้นแทยอนก็เดินจากไปอย่างไม่ใยดี
เด็กสาวนั่งทรุดลงตรงฟุตบาท อย่างไม่สนใจสายตาผู้คน จากความรักที่มีให้อย่างเอ่อล้น กลายเป็นความอยากเอาชนะขึ้นมา
"จำไว้แทยอน สักวันฉันจะทำให้เธอรักรักฉัน และเธอจะต้องเป็นคนมาคุกเข้าขอความรักจากฉัน แล้วเธอจะเสียใจที่ปฏิเสธความรักจากฉัน"
หลายคนอาจจะงงๆว่า ทำไมตอนนี้ใช้ชื่อจริง
ตอนหน้ามีเฉลย
ติดตามด้วยน๊าา พลีสสสสสสส T_T
1 เม้น เท่ากับ1 กำลังให้ให้ไรท์น๊า
Guest
