คำโปรย
"เฮ้อ~ ทำไมต้องมาเจออีกวะ หรือจะเป็นแฝดสาม ถ้าเจออีกก็คงเป็นแฝดสี่สินะ" มาเฟียหนุ่มพึมพำกับลูกน้องอย่างเบื่อหน่าย เขามีน้ำใจเอาผ้าเช็ดหน้ายื่นให้เธอผ่านช่องระหว่างเบาะที่นั่ง มุกดาหันมองแล้วพยักหน้าน้อยๆเป็นการขอบคุณ ไม่นานเสียงสะอื้นสลับกับเสียงสูดน้ำมูกก็ดังขึ้น "สงสัยญาติเสียนะครับนาย" เดคเอ่ยขึ้นและคำพูดของเขาก็ทำให้วิลเลียมหลุดขำออกมา "เปล่า..แฟนทิ้ง" "ครับ..?" "หึหึ.."
รีวิว (1)
เกี่ยวกับนักเขียน
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านผลงานของออรี่นะฮะ
สัญญาจะสร้างสรรค์ผลงานให้ดีกว่าเดิม
นิยายทุกเรื่องออรี่แต่งออกมาจากความคิดและจินตนาการของออรี่ล้วนๆ
ใครที่ไม่ชอบแนวนี้ก็ไม่ว่ากันเนาะ ปล.อย่าดราม่าเรื่องนิสัยและบุคลิกของตัวละครนะคะ
เพราะออรี่ต้องการให้เป็นแบบนั้นเนาะ
|
ห้ามผู้ใดคัดลอกเนื้อหาของนิยายทุกเรื่องของฅนบนดอย |
ถ้าพบเจอจะดำเนินคดีตามกฎหมาย
(ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนิยายของออรี่นะคะ)
เพจ : ฅนบนดอย/นิยายรักอีโรติก-นิยายรักวัยรุ่น
สามารถทักเข้ามาพูดคุยได้ที่เพจนะคะ
แต่งนิยายครั้งแรก 6 กรกฎาคม 2561
อีบุ๊กของ ฅนบนดอย (45)
