เจ้าสาวพเนจร

คำโปรย

‘ข้าก็จะแช่งเจ้า ให้เจ้าเดียวดายไร้คนรัก ไร้ทายาทสืบสกุล’ ‘ที่บ้านเกิดของข้ามีความเชื่อว่าหากผู้ใดเอื้อนเอ่ยคำสาปแช่ง คนผู้นั้นก็จะมีชะตาเกี่ยวพันกับผู้ที่ถูกสาปแช่งในเรื่องนั้น ๆ ด้วย ดังนั้น... เมื่อเจ้าสาปแช่งข้าไปแล้ว เจ้าก็ต้องมีชะตากรรมพัวพันกับข้าไปตลอดชีวิต’ ซวยแล้ว... นี่เป็นเคราะห์กรรมครั้งใหญ่ ใครจะไปคิดว่านางจะได้พบคนผู้นี้อีก!! "ยอมเป็นเมียของข้าแล้วชีวิตของเจ้าจะปลอดภัย" โจรถ่อยเอ่ยหน้านิ่ง สายตาคมเฉี่ยวดุจกระบี่จับจ้องมาที่นางไม่ละสายตา "ข้ายอมตาย ดีกว่าให้เจ้าย่ำยี!"