

โปรโมชันสำหรับอีบุ๊ก
ซื้ออีบุ๊กปลดล็อกนิยาย ดูตอนที่จะปลดล็อกเมื่อซื้อ
เคยปลดล็อกนิยายได้ส่วนลดอีบุ๊ก ดูอัตราส่วนการลดราคา
คำโปรย
เมื่อยามรักก็รักมาก...เมื่อถึงยามชังเขาก็ไมมีแม้เศษเสี้ยวความเมตตา ภูมินทร์ทำในสิ่งที่เธอคาดไม่ถึงนั่นคือเขาผลักเธอจนกระเด็นด้วยความรังเกียจ รสิกาทั้งเจ็บทั้งจุกจึงนั่งนิ่งๆก่อนจะพยุงตัวลุกขึ้น "อย่ามาทำกับฉันแบบนี้นะคุณภูมินทร์ ตอนนี้เราสองคนไม่ได้เกี่ยวข้องกันแล้ว" "เกี่ยวสิ! เพราะเธอเป็นฆาตกรที่ฆ่าลูกฉัน!" "ฉันก็บอกไปแล้วว่าฉันไม่ได้ตั้งใจ...ฉันขอโทษ..." "มันไม่ง่ายไปหน่อยเหรอรสิกา...เธอจะไม่ไถ่บาปสักหน่อยเลยเหรอ" "ไถ่บาป...หมายความว่าไง" "เธอต้องไปกับฉัน...ไปอยู่ที่เกาะรังนก "