คำโปรย
'ชาญ' ผู้ชายบ้างานที่เมินใส่ผู้หญิง เพราะมีคู่หมั้นคนสวยรอทำเมียอยู่แล้ว แต่เธอทำเขาเจ็บแสบถึงทรวง เมื่อแอบอยู่กินกับชายอื่น งานนี้ทั้งเจ็บ ทั้งแค้น ชาญจึงต้องหาวิธีระบายอารมณ์... 'ดาหลา' ต้องตกอยู่ในสภาพเงาแค้นของน้องสาว ให้เจ้านายใจร้ายกระทำย่ำยีในที่ลับ และหมางเมินใส่ยามอยู่ต่อหน้าคนอื่น เธอต้องยอมทน เพราะถ้าไม่ทน เขาก็จะทำให้ทุกคนในครอบครัวของเธอตกงาน ทำงานด้วยกัน เห็นหน้ากันเกือบทุกวัน และร่วมรักกันทุกครั้งที่ชาญต้องการ แต่ทุกอย่างต้องเป็นความลับ ดาหลาต้องเป็นเมียลับของชาญไปจนกว่า เธอจะตามตัวน้องสาวกลับมาแต่งงานกับเขาให้ได้ ตามคำสั่ง! และเมื่อดารินกลับมา ดาหลาก็ต้องไป ไปพร้อมความจริงที่ทำให้ชาญแทบคลั่ง! …………………. “ถ้าฉันยอม... คุณต้องไม่บอกใครเรื่องนี้” “ห๊ะ คิดว่าฉันอยากจะให้ใครรู้นักหรือไง มีผู้หญิงหน้าตาจืดชืด นอนตัวแข็งทื่อเป็นท่อนไม้อยู่ใต้ร่างนี่มันน่าโม้คนตรงไหน” “ถ้าฉันยอม... คุณต้องไม่ทำโทษน้องรินอีก ไม่ว่าจะโทษหนักหรือเบา” “เออ รับรองเลยว่าจะไม่แตะแม้แต่ปลายก้อย” “ถ้าฉันยอม... พอน้องรินกลับมาเมื่อไหร่ สัญญานะคะ ว่าคุณจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับฉันอีกเด็ดขาด ฉันไม่อยากให้น้องรินรู้เรื่องนี้” “ฟังให้ชัดๆ นะดาหลา ถ้าฉันแต่งงานกับดารินเมื่อไหร่ ฉันจะไม่แตะต้องเธออีกเด็ดขาด พอใจหรือยัง” “ค่ะ ฉันยอม”