[จบ]มายาสวาท nc20+
Chapter 1 : บอดี้การ์ดคนใหม่
ตอน
ปรับแต่ง
สารบัญ
ตอนนิยาย ()

ปรับแต่งการอ่าน

พื้นหลังการอ่าน
รูปแบบตัวอักษร
ขนาดตัวอักษร
ระยะห่างตัวอักษร

Chapter 1 : บอดี้การ์ดคนใหม่

 

 

 

 

"​ไ่เห็​หล่​"​ ​้ำเสี​แส​เื่ห่า​ข​หญิสา​ใ​ชุ​เรส​สีชพู​หา​​ั​รูปห้า​ล​ไข่​ิ่​ทำให้​​ร่า​เธ​เปล่ปลั่​ ​แต่ท่า​ให้า​ั้​ห่​แส​ไ่ี​คา​ตื่ตา​ั​สรรพสิ่​รา​ทั้ที่​ั่​ู่​ใ​ผั​ที่​ีเสี​เพล​จัหะ​เาัส​์​ ​า​ห้า​้​ผู้ค​ที่​พ​คา​ส​หล่​ั​า​จั​เต็​ ณ​ ​สถาที่​แห่​ี้​ ​ค​เ้แต่​...​คุณหู​ฟ้า​่​ ​ผู้​แส​จะ​เื่​โล


​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​"ั​ผีิ​จิต​ั​เ้​"​ ​จิา​หึ่​ใ​รรา​เพื่​ล่า​่า​ารณ์ขั​เพราะ​รู้ี​่า​เป็ปติ​ข​เพื่รั​ ​า​แต่ไหแต่ไร​
​ ​
​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​"​คร​ชิ​ค่ะ​"​ ​แ้ำ​ส​ท​
​ ​
​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​"​เรา​ไป​แซ์​ั​ี่า​ค่ะ​สา​ๆ​"​ ​เฟื่ลา​เสแะ​แทา​ชี้​ไ้​ชี้​ื​ไป​ั​ลุ่​หุ่​ๆ​ห้า​ค​ที่​ส่สาตา​า​เป็พัๆ​ ​และ​ไ่า​หัา​พู​ัั​ขี้​เื่​เพื่รั​่า​ฟ้า​่​ ​"​๊ะ​!​..​ไ่ต้​พู​ค่ะ​แ​ ​ฉั​รู้​"​
​ ​
​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ฟ้า​่​ ​พศิ​ ​ลูสา​คเล​็​ข​ตระูล​พศิ​ ​ช​าศิลปะ​และ​า​ประิษฐ์​เป็​ชีิตจิตใจ​และ​ี​่า​็​ค​ไ่​พ้​ารถ่าภาพ​ ​จึ​ไ่​แปล​ถ้า​เธ​จะ​เป็​คที​่​แส​จะ​เื่​โล​ไ่​ช​คาุ่า​ ​แต่​ช​ู่​ั​ตัเ​และ​า​ที่​เธ​รั​า่า​
​ ​
​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​เหตุผล​..​ที่า​ู่​ตรี้​!​!​
​ ​
​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​เพราะ​ัี้​คื​า​ัเิ​เพื่รั​ตั้แต่​ุาล​ั​เรีจ​ปริญญา​จึ​ปฎิเสธ​ไ่ไ้​ที่จะ​ไ่​ร่​ปาตี​้​ ​แ้​จะ​ขั​ั​ิสั​ข​เธ​็ตาที​
​ ​
​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​า​ั​หลา​าที​ที่​เธ​เาแต่​เท้าคา​ั​โต๊ะ​ู​เพื่รั​ทั้หลา​ ​ปลปล่​ั​่าสุ​สุเหี่​ ​ไ่รู้​่า​สุ​ะไร​ัหา​ ​และ​ไ่า​็​ต้​ี​ขา​แซ์​ฝ่าตรข้า​าุ​่​่า​ให้​่ารำคาญ​ใจ​ ​แี้​เธ​ล่ะ​า​..
​ ​
​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​"​คุณ​"​ ​เสี​เข้​สะิ​เรี​ให้​หญิสา​ละ​จา​ภาพ​เื้ห้า​ ​แ้​ภาใ​สถาที่​แห่​ี้​เสี​จะ​ั​ระหึ่​ ​แต่​เสี​เรี​ัล่า​็​ั​า​พให้​เธ​ไ้ิ​
​ ​
​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ครา​แร​ที่​หัา​เผชิญ​ุคคล​ิรา​ ​สาตา​ที่​ฟ้า​่​ใช้​​คื​าร​สแ​ตั้แต่​ให้า​ ​ผู้ชา​ห้า​เข้​ภาใต้​แสสี​คา​ิ่​ข​ให้า​และ​ตา​จ​ู​เีขรึ​ำลั​จจ้​าั​เธ​เช่ั​ ​
​ ​
​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ผู้ชา​ค​ี้​ู​ต่า​ไป​จา​ผู้ชา​คื่ๆ​ใ​สถาที่​แห่​ี้​ ​จา​เสื้ผ้า​ที่ส​่​ใส่​สูท​สีเข้​ู​แท้​และ​คเข้​เหืั​ตำรจสาล​ที่​เธ​ช​ู​หั​่ๆ​และ​ั​ละ้า​คล้า​ั​ี้าร์​ะไร​ถึ​ั้​
​ ​
​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​"​ีธุระ​ะไร​ั​ฉั​หร​คะ​"​ ​ท่าทา​ิ่​ส​​ั​้ำเสี​เรี​ิ่​ถู​เปล่​จา​ริ​ปา​ส​ซึ่​ถู​แต่​แต้​้​ลิปสติ​สีชพู​หา​
​ ​
​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​"​ผ​ารั​​ลั​้า​"​ ​ู​ัไ​ผู้ชา​ค​ี้​็​ไ่ใช่​คที​่​้า​แ่​ ​ู่ีๆ​า​​่า​รั​เธ​ลั้า​ ​ไ่​่า​ไป​ห่​หร​พ่คุณ​
​ ​
​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​"​รั​ลั้า​?​"​ ​
​ ​
​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​"​ครั​"​ ​เขา​ต​่าั่ใจ​
​ ​
​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ื​้​ๆ​~​
​ ​
​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​'​้​รั​ ​ี้​าร​์​ค​ให่​ถูใจ​รึเปล่า​'​ ​เพี​เปิ​่า​ข้คา​จา​พี่ชา​สุที่รั​ ​ซึ่​ูเหื​จะ​รู้​เลา​ะไร​แป๊ะ​เ่ส​์​ขา​ั้​ ​่​จะ​ตาา​้​รูปถ่า​ข​ชา​ชุ​ำ​ห้า​เข้​ิ่​ ​
​ ​
​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ฟ้า​่​แหล่​ตา​ขึ้​​คตร​ห้า​สลั​ั​ภาพ​ใ​จ​โทรศัพท์​เครื่​่า​พิิจ​พิจารณา​ ​ ​"​คุณ​คื​ี้าร์​ข​เรา​ั้​หร​"​
​ ​
​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ี้าร์​ค​ให่​ห้า​หล่​เข้​พัห้า​รั​ ​พลา​ื​ิ่​ขรึ​ตา​สเต​็​ป​ี​้​าร​์​ ​ซึ่​เธ​แส​ละ​เื่​ั​ท่าทา​เหล่าั้​ ​เพราะ​เห็​าตั​้​แต่​ั​เา์ั​ ​เหตุผล​เพราะ​ที่​้า​ร​ ​ทำ​ธุริจ​หลา่า​ ​ศรั​ตรู​เะ​ ​เหตุผล​ลา​ๆ​ที่​ทำให้​เธ​ต้​ี​ี​้​าร์​ส่​ ​ทั้ที่​ปฎิเสธ​าโตล​ ​แต่​คราี้​ค​า​จะ​ปฎิเสธ​..
​ ​
​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ต้​ขคุณ​พี่ชา​สุ​เลิฟ​ที่​ส่​าห้า​ิ่​า​เลาี้​ ​จะ​ไ้​หา​ข้้า​ลั​เสีที​ ​่าเื่​เต็แ่​ ​คิ​เช่ั้​จึ​ถืโาส​เิ​ไป​​เพื่​สา​ทั้​สา​และ​ไ่า​แจ้​ให้​ี้าร์​ค​ให่​รัทรา​ ​"​เรา​ไป​​เพื่​่​ะ​"​
​ ​
​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​"​หึ่​าที​"​ ​้ะ​!​ ​หึ่​าที​ ​สรุป​พี่ชา​สุที่รั​จ้า​เขา​า​เป็​คู​แล​เธ​หรื​เจ้าา​เธ​ั​แ่​ ​ฟ้า​่​แ​เ๊ะ​ปา​่​เิ​ไป​ั​ลุ่​สา​ๆ​ ​
​ ​
​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​เื่​​จุประสค์​​ไป​็​ไ่ีใคร​คะั​้​คะ​​ให้​เธ​ู่​ต่​ ​สาเหตุ​แร​ค​เป็​เพราะ​รู้ี​่า​รั้​ไป​็​เปลื​้ำลา​ ​สาเหตุ​ที่ส​ำลั​สุ​ู่​ั​ผู้​่า​เาัส​์​ ​จ​..
​ ​
​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​"​า​ชื่​ะไร​"​ ​ระห่าทา​เิ​ไป​ั​ลาจรถ​ ​เพื่​ไ่​ให้​รู้สึ​เร​เพราะ​ต้​ู่​้ั​ี​า​ ​สา​ร่า​า​จึ​เปิ​ประเ็​คำถา​ ​ซึ่​เป็​คำถา​สำคัญ​เล​ที่​เี​เชี​ล่ะ​
​ ​
​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​"​คี์​"​ ​
​ ​
​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​"​ุญแจ​่ะ​หร​ ​แปล​ีะ​"​ ​
​ ​
​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​แทที่จะ​ถา​ะไร​เธ​ลั​หรื​พู​ะไร​สั​่า​ ​แต่​า​ี้​าร​์​ค​ให่​ไฉไล​หรืไ่​ ​็​ไ่รู้​เิ​ล้ระเป๋า​าเ​เ๊​หล่​า​ิ่​ ​ไ่ส​ใจ​เธ​เล​สัิ​
​ ​
​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​"​ื​...​หิ่​ไป​ี​!​"​ ​ฟ้า​่​ื​หุึ​พึพำ​ั​ตัเ​ ​พร้ั​สาตา​ที่​ตา​แผ่​หลั​ข​า​คี์​ ​าุญ​แจ​สิ​เาะ​ ​จะ​่า​ไป​..​หี​้​โคตร​สู​แถ​ั​ูี​เที​ั​าแ​ค​ำห้า​ ​แต่่า​..​หิ่​!​!

 

 


​ ​
​ ​
​ ​***************************************
​ ​
​ ​
​ ​า​เจิ​ท​แร​ ​ระพริตา​ห่า​เส่ห์​
​ ​แร​๊​!​!​...​ไ่ใช่​ ​ส่​รั​สิ​จ้ะ​ท่า​ผู้​โช​้​​ ​😄
​ ​
​ ​
​ ​-​ราิล​-

http://cdn-th.tunwalai.net/files/emotions/909228961.gif

 

นักอ่านที่น่ารักทุกท่าน

ที่ให้ความสนใจและชื่นชอบ อ่านนิยายของเค้า หรือแวะเวียนเข้ามาชม ><

เค้าในนามปากกา -รานิล- 

ขอเอ่ยคำว่า..ขอบคุณนะคะ

รักๆ http://cdn-th.tunwalai.net/files/emotions/Huahed00015.gif

 
ทัณฑ์แค้นกับดักหัวใจ
รานิล
www.mebmarket.com
เดือนวารีกลายเป็นคนผิดจำต้องรับอาญาทัณฑ์จากพ่อเลี้ยงหนุ่มทิวากร และแล้วเธอกลับตั้งท้องลูกของเขาหากแต่เอ่ยบอกมิได้ เมื่อเขามีภรรยาซึ่งกำลังตั้งครรภ์ จำฝืนทนเจ็บร้าวรานเป็นนางบำเรอในมุมลับๆ..********************************************************************** ทันทีที่เดือนวารีได้รับเรื่องในขณะเดินทางไปยังจุดนัดพบเพื่อทำการแต่งตัวก็ถึงกับเป็นลมหมดสติจนต้องล่ามตัวส่งโรงพยาบาลอีกคน "ตื่นแล้วหรอคะ" ทันทีที่ร่างบางขยับตัวพร้อมๆกับค่อยเปิดเปลือกตาขึ้น ก็ได้เสียงร้องทักหวานหูก่อนจะเผยให้เห็นใบหน้าคุณหมอสาวจ้องมองเธอด้วยรอยยิ้ม "คุณหมอ.." เดือนวารีเอ่ยเรียกอีกฝ่ายเสียงแหบแห้ง พยายามจะพยุงตัวเองให้ลุกขึ้นนัก แต่ว่าคุณหมอกลับห้ามไว้เสียก่อน "นอนพักอีกสักครู่นะคะ คุณแม่อ่อนเพลียมากนอนพักอีกสักนิดจะได้สดชื่น" "คุณแม่?" "คะ?" คุณหมอแปลกใจมากกว่าที่เห็นท่าทีฉงนงงของคนไข้ จนหญิงสาวต้องเอ่ยถามเพื่อไขข้อกระจ่างแจ้ง "ที่คุณหมอเรียกเดือนว่าคุณแม่หมายความว่าไงคะ" เดือนวารีมือเย็นเฉียบไม่ใช่เพราะอุณหภูมิจากเครื่องปรับอากาศภายในห้องแต่เพราะสิ่งที่เธอสงสัยตลอดมันได้เกิดขึ้นแล้ว "อ๋อ คุณหมอก็นึกว่าคุณแม่ทราบแล้วว่าตัวเองกำลังตั้งครรภ์ ยินดีด้วยนะคะคุณตั้งครรภ์ได้สิบสัปดาห์แล้วค่ะ" คุณหมอสาวกล่าวบอกด้วยรอยยิ้มแห่งความยินใจไปกับคุณแม่มือใหม่ "ตั้งครรภ์" เดือนวารีพึมพำกับตนเองด้วยความเหม่อลอย ไอ้อาการแปลกๆของเธอมันเกิดจากสิ่งนี้สินะ ลูก..มือบางยกขึ้นแตะลงบนหน้าท้องแบนราบลูบสัมผัสอย่างอ่อนโยน "เดือนกำลังจะเป็นแม่หรอคะ" หญิงสาวน้ำตาคลอเงยหน้าขึ้นถามคุณสาวด้วยรอยยิ้มทั้งน้ำตา มันคือความรู้สึกที่พูดไม่ถูก ทั้งดีใจตื่นเต้นและตื้นตันในคราเดียว สิ่งมหัศจรรย์ดวงน้อยสายใยรักของแม่ "ค่ะ"
สิเน่หาเมียนอกหัวใจ
รานิล
www.mebmarket.com
เพราะความมึนเมาเป็นเหตุเพราะความเสียใจเล่นงานความยั้งใจขาดรอนเผลอหลงละเมอด้วยฤทธิ์เมาเกิดสัมพันธ์ทางกายกับเด็กในอุปการะของมารดาส่งผลให้เขากลายเป็นคุณพ่อลูกหนึ่ง ทิม ธราวุธ ไพภิรมย์ พ่อเลี้ยงหนุ่มสถานะไม่โสดแต่อยู่ในโหมดหัวใจว่างเปล่าคุณพ่อลูกหนึ่งวัยยี่สิบเก้าเยียบยนไปด้วยความเย็นชาซ้ำไร้ใจ เมื่อเวลาเปลี่ยนเสือจำศีลจึงเริ่มออกล่าหาใช่เหยื่ออื่นใกล้ที่ไหนแต่เป็นคนใกล้ตัว เหยื่อที่ขึ้นชื่อว่าเป็นแม่ของลูก...เมียนอกหัวใจ แอ้ม หทัยภัทร ไพภิรมย์ เด็กในอุปการะของคุณนวลปรางค์ไพภิรมย์ กลับกลายเป็นสะใภ้เพียงเพราะเหตุที่ไม่ควรเกิด เป็นเมียที่สามีไม่ปรารถนาจะมีเป็นได้แค่แม่ของลูก ************* กลิ่นแป้งเด็กหอมอ่อนๆลอยมาแตะจมูกพอให้รู้ว่าเป็นใคร ธราวุธเงยหน้าจากกองเอกสารขึ้นมองก็พลันระบายยิ้มเล็กๆ “รับผลไม้สดๆจากไร่มั้ยคะ” แววเสียงสดใสเอ่ยถาม พลางชูตะกร้าสานซึ่งมีกล่องผลไม้บรรจุไว้หลากชนิด “เก็บมาเองกับมือเลยนะ” “ขายยังไงครับ” ร่างหนาทิ้งตัวอิงพนักท่าทางสบายพร้อมกับหมุนปากกาในมือ เริ่มสวมบทลูกค้ากับแม่ค้า “รับเป็นอะไรดีคะ” กล่องผลไม้หลายชนิดถูกนำมาวางลงบนโต๊ะ พอให้ชายหนุ่มได้เลือกสรรตัดสินใจ ทุกการเคลื่อนไหวของหญิงสาวถูกจับจ้องโดยพ่อเลี้ยงหนุ่ม เขากระตุกยิ้มก่อนเอื้อนเอ่ยขึ้น “แม่ค้าครับ” “คะ?” “รับแม่ค้าครับ” เขาเฉลยข้อสงสัย ก่อนประโยคต่อมามีผลให้แก้มสาวแดงปลั่ง “รับเลี้ยงดูตลอดชีวิต” “แพงหน่อยนะคะ จ่ายไหวหรอ” ในเมื่อเขาอยากเล่นเธอก็จะคล้อยตามบท นานทีจะเห็นเขาอารมณ์ดีคิดขบขัน “ผ่อนจ่ายด้วยความห่วงใย ถ้าไม่ใจร้ายเกินไปช่วยรับไว้ที”***************กรุณาอ่านตัวอย่างก่อนการตัดสินซื้อได้ที่ตัวอย่างเล่มหรือที่เว็บเด็กดีนะคะ เรื่องนี้มีทั้งสุข เศร้า หวาน ซึ้ง มีทั้งหมดสองคู่ แต่เน้นคู่พระนางพระเอกโง่ไปนิดในช่วงกลางๆ แน่นอนว่าโดนนางเอกเอาคืนแน่นอน###ตรวจคำผิด พิสูจน์อักษรจนตาลายและใช้หลายคน หากมีคำผิดคำหล่นหลงมาบ้างต้องขออภัยและกราบขอโทษด้วยนะคะ##สุดท้ายนี้อย่าลืมกดหัวใจให้กำลังใจกันด้วยนะ
บำเรอรักคุณชายซาตาน
รานิล
www.mebmarket.com
เพราะรักจึงยอมเจ็บแม้เขาจะเก็บไว้เป็นเพียง..นางบำเรอ "หึ! ฉันไม่มีสิทธิ์โกรธสินะที่เห็นเมียตัวเองยืนกอดกับผู้ชายไม่อายฟ้าดิน" น้ำเสียงที่เปล่งออกมาจากปากหยักมันยากที่อธิบายบรรยาย ความรู้สึกส่วนลึกจะเรียกว่าหึงก็คงพูดได้ไม่เต็มปาก แต่หากจะพูดว่าหวงของเหตุใดเขาถึงได้รู้สึกแปลกๆล่ะ "คุณชายหึงเรนาหรอคะ" เธอเอ่ยถามเขาแผ่วเบาแม้ในใจจะรู้คำตอบดีอยู่แล้วยังกล้าที่จะถามเพื่อตอกย้ำความน่าสมเพชของตัวเอง "นางบำเรออย่างเธอไม่มีค่าพอให้ฉันหึงสักนิด อย่าสำคัญตัวให้มันมากนัก" เขาเคล้นเสียงลอดไรฟันยกยิ้มมุมปากเปล่งประโยคคำพูดที่แสนเจ็บช้ำดั่งหนามที่ตำยอกแผลเก่าในหัวใจให้ยิ่งร้าวระบม จะมีบ้างไหมความรู้สึกส่วนลึกที่เห็นเธอมีค่าสักนิดไม่ใช่ผู้หญิงไร้ค่าที่เป็นเพียงแค่นางบำเรอ เธอมันคิดเข้าข้างตัวเองเกินไปเองแหละ ช่างกล้าคิดเหลือเกินว่าเขาจะมาหึงคนอย่างเธอ เธอมันก็แค่ผู้หญิงร่านคนหนึ่งอย่างที่เขาพูดนั้นแหละ คงไม่มีผู้หญิงดีที่ไหนที่ยอมถวายตัวให้เขาทั้งที่เขาก็แทบไม่อยากจะผูกพัน สายฝนที่ช่างเหน็บหนาวคงไม่เท่าใจสาวที่หนาวเหน็บเจ็บปวด "เรนาขอโทษค่ะที่คิดว่าคุณชายจะหึงเรนาบ้าง เรนารู้ตัวดีค่ะว่าเป็นเพียงคนชั้นต่ำที่ไม่มีค่าพอสำหรับคุณชายเลยสักนิด เป็นเพียงนางบำเรอลับๆในเงามืดเพียงเท่านั้น" เธอมองเขาอย่างตัดพ้อ ธารใสจากดวงตาทะลักรินไหลไม่ขาดสาย ความทุกข์ระทมถูกระบายผ่านสายน้ำที่เก็บกั้นมันไว้ไม่อยู่ เกลียดตัวเองที่เจ้าน้ำตาเกลียดตัวเองที่อ่อนแอเอาแต่ร้องไห้เรียกร้องความสนใจ แล้วเป็นยังไง ใครเขาก็ไม่เคยแยแสสนใจ "รู้ตัวก็ดี"***********************ทั้งหมด 35 ตอนยาวจุใจแน่นอนค่ะ
สิเน่หาเมียบำเรอ
รานิล
www.mebmarket.com
เพราะเรื่องน่าอับอายที่ไม่ควรเกิด กลับก่อกำเนิดเป็นสายใยผูกเขาและเธอ แต่เมื่อไร้รักแต่ไม่ไร้ความรับผิดชอบ สถานะที่เขามอบให้จึงเป็นได้เพียงแค่...เมียบำเรอ******************************"เธอท้องกับใคร" เขาถามเสียงเข้ม"เกี่ยวอะไรกับคุณ" นาวดีชักสีหน้าถามกลับไป ในใจตุ้มๆต่อมๆนึกประหวั่นกลัวอยู่ในอก"ก็เผื่อว่าเด็กเกิดจากสเปิร์มของฉัน ฉันก็ย่อมมีสิทธิ์ในตัวเด็กไม่ใช่หรอ""พอดีว่าฉันมันมั่ว จะตอบว่าใครเป็นพ่อของลูก ก็คงจะยาก" ด้วยความหมั่นไส้และอยากท้าทายถึงได้พูดออกไปเช่นนั้น ดีเหมือนกันเพราะเธอไม่อาจรู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ และนี้เป็นทางเดียวที่เธอจะปกป้องลูกน้อยในครรภ์ได้ ไม่อาจยอมหากเขาจะพรากลูกไปจากเธอ"กี่คนที่ว่ามั่ว กี่คนที่เธอยอมให้เอาล่ะ" เมื่ออีกฝ่ายท้าทายอีกฝ่ายก็หาไม่ที่จะยอมลดละ สวนกลับไปกับคำพูดห่ามๆตรงๆ ก็เอาสิ! ว่าจะท้าทายเขาได้นานเพียงใดกัน"ทุเรศ!" "บังเอิญฉันอยากสงเคราะห์ เด็กจะได้มีพ่อเหมือนคนอื่นเขา" เหมือนจะหวังดีแต่แฝงด้วยความดูถูกเหยียดหยาม เธอมันง่ายและไร้ยางอายสำหรับเขา แต่สำหรับเธอศักดิ์ศรีแม้เหลือเพียงน้อยนิดเธอก็ไม่มีทางยอมให้ใครมาย่ำยี"ไม่จำเป็น หมดธุระของคุณก็กลับไปได้แล้ว และอย่ามาที่นี้อีก" **************************หากกำลังตามหาเรื่องราวที่ไม่เรียดแฝงความมุ้งมิ้ง คุณมาถูกที่แล้ว
แสดงเพิ่มเติม
แสดงความคิดเห็น

ความคิดเห็นปักหมุด


ความคิดเห็นทั้งหมด ()

ยังไม่มีการแสดงความคิดเห็น