เม//👋👋👋

เม...

//จับมือลากเมมา

มึงจะงอนกูหรือจะอะไรกูไม่ว่า

แต่อย่าเป็นแบบนี้ได้ปะ

เม!!!!

เม

เม

เม!!!

😔😔😔

เม~~

//กอดปลอบ

อย่าฝืนอะไรที่เกินตัวเราเลย

ถ้าตัดใจยากก็รักให้พอแล้วมันจะชินชาไปเอง

ถ้าไม่ไหวอย่าฝืนเลย

พี่จะคอยช่วยเมเอง//😓😓😓

//ในใจพี่คงไม่มีสิทธิ์เลยใช่ไหมอยากให้เมลองมองพี่บ้างสักครั้งเดียวก็ยังดี😔😔😔

สู้ๆนะพี่อยู่ข้างเมเสมอเมื่อเมต้องการ//เช็ดน้ำตาให้

ไม่ร้องแล้วนะ

เม~~

//เข้าไปกอดเม

อย่าเป็นแบบนี้อีกได้ไหม

แกจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมใช่ไหม

ยังไงแกก็คือเพื่อนคนหนึ่งของกู

วันนี้กูไปกินข้าวบ้านมึงนะ

//กอด😁😁😁

อ้าววิน

สวัสดีครับ//🙏🙏🙏☺️☺️☺️

สวัสดีจ้ะ//😅😅😅

เมพี่ขอคุยด้วยหน่อย//ดึงเมออกไป

นี่ยังไงดีกันแล้วเหรอ~~

แล้วทำไมมาด้วยกันได้ละ

แล้วนี่จะเอายังไงต่อ

คิดๆดีนะเม

+++

ไปคุยอะไรกันมาเหรอคับ//🤔🤔🤔😁😁😁

ไม่มีอะไรหรอกจ้ะไปกินข้าวกันเถอะ//😅😅😅

เดินมานั่งที่โต๊ะอาหาร