ตอน
ปรับแต่ง
สารบัญ
ตอนนิยาย ()

ปรับแต่งการอ่าน

พื้นหลังการอ่าน
รูปแบบตัวอักษร
ขนาดตัวอักษร
ระยะห่างตัวอักษร

ข้ามกาลเวลา...

ข้า​าลเลา​... 

__________________________________________________________________

​ประเทศจี​... 

 

​“​ัี้​า​ไ่​ไป​ื่​ั​พเรา​แ่ะ​”

​รูปห้า​หล่​ ​แต่​แต้​เต็ไป้​เ็​สิ​ ​ขตา​ที่​ำคล้ำ​จ​เขี​เพราะ​​ ​จูโ่​ที่​ั​่า​ ​ริฝีปา​ที่​ซี​ขา​ลิป​ั​แต่​แต้

ปลาิ้​ชี้​แขขา​ั​ข​แ่ตา​เลส์​หา​ ​ใ​ืซ้า​​หัสืประัติศาสตร์​แ​ ​หั​ไหล่​ั​เป๋​ที่​สะพา​ุปรณ์​า​ ​ชุ​ไปร​เท​ัเรี​ปี​สี่​หาลั​ชื่ั​ใ​่า​ ​ต​เป่

​ชี​เป่า​เค​ ​ัศึษา​หุ่​เิร​์​ ​ส่า​หั​แท​คำต​ ​เขา​ิ้​และ​โื​ให้​ลุ่​เพื่​ที่​ขึ้ไป​​รถ​เ์​ ​คละ​สา​ั​เขา​ที่​เป้าหา​คื​ห่​สุ​ใจลา​เื​า่า​จะ​เป็​ร้า​คาราโเะ​...

 

​“​เฮ้​...​ฉั​เล่​ๆ​ั​ัเรี​เหื​พ​า​ไ่ไ้​หร​ ​เป้าหา​และ​ภาระ​ข​ฉั​เะ​เิไป​...​”

​ชี​เป่า​เค​ ​​้า​ห้าต่า​พลา​คิ​ ​ถหาใจ​า​ระห่า​ั่​รถ​เ์​ ​หิ​ขปั​้ำเปล่า​ใ​ระเป๋า​แะ​ิ​ ​แ้​ระ​ทั้​เลา​ิ​เขา​ั​ไ่ี​ที่​ิ​เป็หลั​เป็​แหล่​ ​เลา​ข​เขา​ั​้​เหลืเิ​เขา​ต้าร​า่า​ ​24​ ​ชั่โ​!​!​!

 

​โคร​!​!​! 

 

​“​…​เฮื​!​!​!​”

ชี​เปา​เค​สะ​ุ​้​ตื่​ ​หลั​เผล​หลั​ไป​ั​คาเหื่​ล้า​ ​แต่​เื่​ไ้ิ​เสีั​ั​็​สา​ไป​ ​เสี​แล้​เื่ุ​​​ตรห้า

คที​่​ั่​าั​สิ​่​ข​ล​สโล​เป็​ฉา​ๆ​แต่​จริๆ​ั​เิขึ้​เร็​า​ ​เสี​้า​และ​รีร้​ตใจ​ั​เหตุารณ์​รถ​เ์​พลิค่ำ​ทั้​คั​ตล​สะพา​ข้า​แ่้ำ​ ​ต​เป่

 

ตู​๊​!​!​!​!​!​!​!​!​!​!​!​!​!​!​!​!​!​!​!​!​!​!​!​!​!​!​!​!​!​!​!​!​!​!​!​!​!​!​!​! 

"กำลังไล่แก้ไขและปรับปรุงผลงานนะคะ" 

你好!!! 

ในเดือนพฤศจิกายน...ฤดูฝนยังไม่หมดไปสักที ใบหน้าที่เงยขึ้นเล็กน้อย แววตาที่มองจ้องออกไปด้านนอกหน้าต่าง ท้องฟ้าที่มืดครึ้มสายฝนที่โปรยลงมาต่อเนื่อง หันกลับมาจดจ่อกับสิ่งตรงหน้า ฉันไม่อาจหยุดคิดและละสายตาจากจอ นิ้วมือเรียวสวยเคลื่อนไหวว่องไวราวกับปั้มเน้นลงบนแป้นพิมพ์...ทุกตัวอักษรล้วนมาจากใจของฉัน นี่มันคือโลกแห่งจิตนาการของฉัน! 

ฉันเกิดท่ามกลางเมืองใหญ่ผู้คนมากมายทั้งสิ้นล้วนสับสนและวุ่นวาย สังคมมีแบล็คกราวซับซ้อน ฉันจึงหลบมาสู่แดนนวนิยาย...หากคุณยินดีจะร่วมเดินทางไปด้วยกันแวะซื้อตั๋วและฟังคำแนะนำจากฉัน ที่ฉันคงกล่าวได้แค่ "Welcome! ขอทุกคนเชิญนั่งบนรถไฟสายจิตนาการโปรดรัดเข็มขลัดและเตรียมตัวของคุณให้พร้อม ก่อนออกเดินทางไปสู่โลกของฉันค่ะ เราจะทาน breakfast,จิบน้ำชาชื่นชมความตื่นตาไปด้วยกัน..." 

ในเดือนธัญวาคม...ประเทศอังกฤษ ฉันมองออกไปด้านนอกหน้าต่างกระจกบานโต มองเกร็ดหิมะโปรยปรายปลิวว่อนผ่านไปตามแรงลม ชั้นสามของตึกห้าชั้นในกรุงลอนดอน มือซ้ายหยิบแก้วช็อกโกแลตร้อนขึ้นจิบ ดื่มด่ำบรรยากาศมือขวาหยิบคุกกี้ช็อกโกแลตชิพ กัดเพียงคำเล็กสัมผัสโดนลิ้นก็ละลายในปาก ในหัวฉันกับคิดพล็อตนิยายเรื่องใหม่ได้ แต่ฉันต้องหยุดมันลง เพราะบทสุดท้ายของนิยายปีนี้กำลังรอให้ฉันปิดมัน! 

กลางเดือนธัญวาคม...อากาศหนาวแต่ยังมีฝนตกโปรยปรายในทุกวัน ฤดูหนาวแลดูแปรปรวนแบบสุดๆ เพราะแรงกดอากาศล่ะมั้ง...หรือบลาบลา ระหว่างผู้คนออกไปท่องเที่ยวในวันใกล้สิ้นปี ฉันคงใช้เวลากับการปิดต้นฉบับผลงานในปีนี้ หวังว่าปีหน้าจะได้ท่องเที่ยวอย่างใจปรารถนานะ! 

อีกไม่กี่นาทีปี 2024 กำลังจะหมดไป...ฉันหยุดพักการทำงาน เดินออกมานั่งชิลล์ดื่มชา มองขึ้นไปบนท้องฟ้าดาวประกาย บรรยากาศ 8-9 องศากับเสื้อและกางเกงตัวหนา ริมระเบียงบ้านไม้หลังใหญ่บนหุบเขาจังหวัดเชียงใหม่ ปีนี้ชีวิตช่างเป็นปีที่หนักหนาแต่ฉันกำลังจะก้าวข้ามผ่านมันไปเพื่อก้าวเข้าสู่...HAPPY NEW YEAR 2025! ❤️ 

แสดงเพิ่มเติม
แสดงความคิดเห็น

ความคิดเห็นปักหมุด


ความคิดเห็นทั้งหมด ()

ยังไม่มีการแสดงความคิดเห็น