ฉันกำลังนั่งแต่งตัวอยู่ในรถเพื่อจะเข้าบริษัท

ฉันหยิบลิปสีแดงขึ้นมาก่อนทาลงบนริมฝีปากอวบอิ่ม

แกร้ก!ปั้ง!

อยู่ดีดีก็มีผู้ชายเข้ามาในรถของฉันพร้อมใส่หมวกและแว่นตาสีดำ

ใครอ่ะ?เข้ามาในรถของฉันได้ไงหรือจะเป็นโจร!!

ฉันรีบหยิบกระเป๋าแล้วตีไปที่เขาทันที มีแรงเท่าไหร่ใส่ให้หมด

เขาพูดจบก็ถอดหมวกออกพร้อมกับแว่นตาแล้วมองมาที่หน้าฉัน

หน้าของเขาคุ้นๆนะ เหมือนเคยเจอที่ไหน

ฉันคุ้นหน้าหมอนี่จริงๆนะแต่คิดยังไงก็คิดไม่ออก

คำพูดกวนส้นตีนแบบนี้อยู่ดีดีฉันก็นึกถึงรุ่นพี่ที่มหาลัย

'สนใจไปเป็นเมียฉันไหม?'

'ไป'

'ไปเป็นเมียฉันหรอ'

'ไปไกลๆส้นตีนหนูเลยค่ะ'

แล้วฉันก็เอากระเป๋าตีพี่ศรันเพื่อไล่เขาลงจากรถ

พี่ศรันเปิดประตูลงไปจากรถประจวบผู้หญิงคนหนึ่งวิ่งมาทันที

พี่ศรันพูดจบก็เข้ามาในรถของฉันอีกรอบแล้วล็อคประตู

ตุ้บๆๆ!!ก๊อก! ก๊อก!!

ยัยบ้านี่ทั้งทุบและเคาะกระจกรถของฉันไม่หยุด

ตุ้บๆๆ!ก๊อกตุ้บ!!ก๊อก!!

ก๊อก! ก๊อก! ตุ้บๆๆ แกร้กกๆ!!

ยัยนี่ทั้งทุบทั้งเคาะแถมพยายามเปิดประตูรถฉันอีก

นี่มันรถรักของฉันเลยนะ อีบ้านี่!!

พี่ศรันถามฉันทันทีที่เห็นฉันกำลังจะลงจากรถ

ฉันมองไปที่พี่ศรันอย่างไม่เข้าใจ

ยัยนี่เป็นใครทำไมต้องเตือน?

ฉันไม่ได้สนใจและก้าวขาลงจากรถทันที

ฉันเดินลงจากรถแล้วเดินเข้าไปหายัยนั่นทันที

ยัยนี่หันมามองหน้าฉันตาขวางทันที กลัวจัง :)

อย่างฉันเนี่ยนะ!!

เอาสมองซีกไหนของเธอคิดห้ะ!!

ผู้ชายมีเป็นร้อยฉันไม่มานั่งเป็นเด็กใครทั้งนั้นอีกอย่างถ้าผู้ชายเหลือพี่ศรันคนเดียวบนโลกฉันก็ไม่เอา

หื่อ!! แค่คิดก็ขนลุก บรึ้ยย~

เพลี้ย!!

ฉันกำลังจะบอกยัยนี่ว่าฉันไม่ใช่เด็กของพี่ศรันแต่ยัยนี่ตบหน้าฉันอย่างแรง

พี่ศรันเปิดประตูลงมาดูฉันทันที

แล้วทำไมต้องอุทานชื่อฉันพร้อมกับเหี้ยด้วยเนี่ย

ชื่อฉันกับเหี้ยมันไม่ใกล้เคียงกันเลยนะ

ฉันหันไปคุยกับอีบ้านี่ทันที กล้าดียังไงมาตบหน้าฉัน

อีบ้านี่ปากคอเราะร้ายแหะ

เพลี้ย!!

ฉันเดินเข้าไปตบหน้ายัยนี่ทันทีอย่างไม่รอช้า

เพลี้ย!!

ยัยนี่กำลังจะพูดต่ออีก ให้ฉันเดามันคงกำลังจะพูด 'นี่แกกล้าตบฉันหรอ'

แต่ฉันไม่รอให้ยัยนี่ได้เอ่ยปากพูด ฉันก็ตบไปที่ใบหน้าของเธอทันทีรอบที่2

พูดจบฉันก็ขึ้นมาบนรถทันที แต่ก็ต้องแปลกใจเพราะพี่ศรันยังตามฉันเข้ามาในรถ

ฉันเห็นพี่ศรันเริ่มทำหน้าจริงจังแกมทำเสียงดุ

ฉันออกรถพร้อมกับยัยนั่นที่เดินตามรถฉันเมื่อเริ่มเครื่องให้เร็วขึ้นยัยนี่ก็กึ่งวิ่งกึ่งเดินจนฉันออกจากตัวห้าง

ฉันตอบพี่ศรันไปแต่ตาก็ยังคงมองไปที่ถนนอยู่

ปิ๊บปี๊บบบบบบ!!

แต่เมื่อกี้พี่ศรันพูดไรนะหมามันตัดหน้ารถก่อนอ่ะเลยไม่ได้ฟัง

แล้วพี่ศรันก็ทำมือรูดซิปปากก่อนจะนั่งเงียบไป

ไม่นานฉันก็ขับรถมาส่งพี่ศรันที่ผับ

ฉันมองดูผับที่เป็นที่เที่ยวของฉันกับเพื่อนๆคิดถึงพวกมันจัง

หลังจากเรียนจบพวกฉันก็แยกย้ายกันไปทำงานที่ต่างๆเลยไม่ค่อยได้เจอกันนานๆทีถึงจะเจอ

แต่ก็ยังติดต่อกันทางแชทตลอดจะมีก็แต่อิปลายฟ้าแหละที่ฉันกับมันไปๆมาๆหากัน

ฟ้ามันมีลูกได้2ขวบแล้วชื่อซันอ่ะ พี่ธามก็ดูแลมันดีมากๆยังกับไข่ในหิน

พี่ศรันลงจากรถฉัน ฉันก็มุ่งหน้ามาที่บริษัททันที

จะว่าไปหลังจากงานแต่งอิฟ้าฉันกับพี่ศรันก็ไม่เคยเจอกันเลย

แต่ทำไมวันนี้ถึงเจอก็ไม่รู้ จะว่าไปพี่เขาหล่อขึ้นมากเลยดูเป็นผู้ใหญ่มีภูมิฐาน ตอนมหาลัยก็ว่าหล่อว่าฮอตแล้วแต่จบไปเนี่ยยิ่งหล่อเข้าไปอีกแบบ

นี่ถ้าไม่ติดว่าปากหมานะ อิหม่อนตกลงเป็นเมียตั้งแต่ที่ถามตอนงานกีฬาสีแล้ว

-บริษัทเครือกรุ๊ป-

ไอ้ฟรองค์พูดชื่อจบก็ยกโทรศัพย์มาให้ฉันดูเผยให้เห็นหน้าเจ้าของชื่อมันทำให้ฉันสตั้นไปหลายวิ

พูดจบฉันก็เดินเข้าห้องทำงานทันทีฉันทิ้งตัวลงที่เก้าอี้ตัวหนาอย่างสบายอารมณ์

ไล้ ไล้ ไล้!

ฉันหยิบโทรศัพท์เครื่องหรูขึ้นมาก่อนจะมองว่าใครไลน์มา

Line : ปลายฟ้า

ที่จริงฉันลืมแหละ ก็ช่วงนี้ฉันยุ่งๆเลยลืมไปเลย

Read

ฉันมองดูโทรศัพท์ที่เปิดแชทค้างไว้ก่อนจะนึกคิดว่าจะซื้อไรให้หลานตัวแสบดี

เด็กผู้ชายก็ต้องเล่นของผู้ชายสิเนอะ

ทำงานเสร็จค่อยออกไปหาของขวัญแล้วกัน

พรุ่งนี้ค่อยไปบ้านฟ้าแต่เช้าเผื่อได้ช่วยเตรียมของด้วย

แกร้ก!!ปัง!

ไปหาพี่ศรันหรอ ฉันลืมเรื่องนี้จนได้

ฉันเดินไปตบบ่ามันเบาๆก่อนจะเดินออกมาจากห้องทำงานแล้วตรงมาที่ห้างทันที

ฉันกับฟรองค์เรารู้จักกันตั้งแต่ปี1แล้วแหละ แต่ไม่ค่อยสนิทกันไม่ค่อยคุยกันด้วยซ้ำ

ฟรองค์จะเป็นคนเงียบๆหน่อยจนเราเรียนจบมันมาสมัครงานที่บริษัทพ่อฉัน แล้วมันก็ได้เข้ามาเป็นพนักงานในบริษัทพ่อฉันทันที โดยตำแหน่งที่มันได้มาข้ามหน้าข้ามตาคนอื่นมากคือผู้ช่วยของฉัน

แน่นอนว่ามันคล้ายๆเลขาเพราะอีกไม่นานฉันก็ต้องมาบริหารแทนคุณพ่อ ที่เป็นลูกสาวคนเดียวของวงค์เกลื้อกูลนิรันร์ มันเลยทำให้เราสนิทกัน ฟรองค์รู้ใจฉันตลอดคิดแทนฉันยังได้เลย

-ห้าง-

ฉันเดินเข้ามาที่โซนหุ่นยนต์อัตโนมัติก่อนจะหยิบตัวสีน้ำเงินขึ้นมา

เอาอันนี้แหละเจ้าซันน่าจะชอบ

ฉันหันไปทางต้นเสียงก็ต้องเอะใจ

ฉันพูดประชดเขาทันทีก็เพราะเจอกันครั้งก่อนเห็นเขาวิ่งหนีเด็กมา

ฉันหันไปมองที่ผู้หญิงคนหนึ่งกำลังเดินมาที่เราด้วยใบหน้าบึ้งตึงหึงหวง

เธอก็คือคนที่เคาะรถฉันเอาเป็นเอาตายนั่นแหละ

__________________________________________________ • • • • •