กลับมาเเล้วคับ

กลับมาเเล้ว

ตอนเที่ยงน่ะ

เดียวพรุ่งนี้ก็กลับเเล้วล่ะ

น่าจะประมาณเย็นๆ

งั้นผมไปจัดของก่อนน่ะ

คับ//เดินขึ้นไปจัดของที่ห้อง

คุณลุง

ใช้คับ

เรียวงะเป็นอะไรหรือเปล่าคับ

อ่อคับ

อืมมมมม(ค่อยถามล่ะกัน)

//เดินไปหาเรียวงะ

//จัดของ

ลืมอะไรอีกน่ะ

//เดินไปที่โต๊ะทำการบ้าน

หืมมมมมม//เห็นภาพ

ผ่านมานานเหมือนกันน่ะเนี้ย//หยิบขึ้นมาดู

เราจะต้องหนี้อีกนานไหมน่ะ//ยิ้ม

//เริ่มร้องไห้

(ได้ยินเสียงคนเปิดประตูเข้ามา)

//หันมาด้วยความตกใจ

พี่!

ทำไมถึงไม่เคาะประตูก่อนล่ะ!

.....

//หลบสายตา

(จะให้บอกไงล่ะ)

(มันเรื่องเรียวมะนี้น้าาา)

//เศร้า

ไม่มีอะไรหรอกน้าาา//เอามือเรียวกะออก

เรื่องไร้สาระ

อน่าสนใจเลย

.......

...

.....

พอเหอะ!!!!

พี่จะอยากรู้ไปทำไม!!

ก็ผมไม่อยากปรึกษา!!!

//เดินไปนั่งที่ขอบเตียง

ฮือ..ฮื..อ...ทำไมน่ะ ทั้งไปที่เราอุสาได้มาเกิดใหม่//จับหน้าตัวเอง

ทำไมถึง

มาเป็นเเบบนี้ล่ะ

ฮือ..ฮื..อ... ฮือออออ เจ็บยังเลย//จับหัวใจ

ทำดีเเล้วใช้ไม//มองภาพ

เรียวมะ ฉันขอโทษ//นํ้าตาหยดลงภาพ

ฉันขอโทษที่ต้องทิ้งนาย

ขอโทษจริงๆ

ขอ โทษ

//เดินลงมาด้านล้าง

ไม่ต้องไปตามเรียวงะหรอกน่ะ

เจ้าตัวหลับไปเเล้วน่ะ

เเล้วเรียวมะล่ะ

ฮ่า

งั้นเดี๋ยวไปตามเรียวมะกับคุณลุงให้

//เดินไปที่สนามเทนนิส

เรียวมะคุณลุงมากินข้าวได้เเล้ว//เดินมา

//เหล่มองเรียวมะนิดๆ

//เดินไปที่ห้องอาหาร