ใช่แล้ว คนที่ถูกยิงคือ "ชินอิจิ" นั้นเองแต่ว่า.......... อีกนัดนึงไปโดนยินเข้าที่แขน

ทุกคนหันไปที่ทางเข้า

เห็นอามุโร่คนหล่อยืนถือปืนเข้ามาช่วยเอาไว้

การยิ้มมุมปากของยินทำให้ชินอิจิหันไปเห็นว็อกก้าที่เดินเข้าไปทางด้านหลังของอามุโร่พอดี

แล้วยินก็เอาปืนเล็งไปที่หัวของอามุโร่ทันที

โชคดีที่ว็อคก้าพูดออกมาว่าจะหนียังไง

อามุโร่สั่งคนที่ฟังผ่านเครื่องดักฟัง

"ปัง" เสียงปืนดังขึ้น

-รับทราบ-

เสียงโจดี้ตอบกลับมาจากไมค์

-จะตามไปเดี๋ยวนี้-

ในขณะที่อ่กาอิกำลังเถียงกับยิน

ทุกคนก็กำลังจะหนี

ชินอิจิอุ้มรันท่าเจ้าสาวด้วย><

แล้วชินอิจิก็อุ้มรันท่าเจ้าสาวแล้ววิ่ง

เวลาได้ผ่านไปไวเวอร์

ณ ห้องของโซโนโกะ&ทุกคน

ชินอิจิเปิดประตูเข้ามา

ฝั่งชินอิจิ&รัน&โซโนโกะ

และแล้วโซโนโกะก็เรียกฮัตโตริมา

แล้วฮัตโตริก็มา

หลังจากพูดจบ2หนุ่มหล่อของเราก็วิ่งไปที่ท้ายขบวนอีกครั้ง

ฝั่งชินอิจิ&เฮย์จิ

ฝั่งเบลมอทสุดสวยสุดใจดี ที่มีคนมาช่วย

แมรี่พูดกับเคียนติ

ฝั่งชินอิจิ

ณ ท้ายขบวน

และแล้วพวกเขาก็ลงมือหาระเบิดทันที

และแล้วก็เจอ

พูดตั้งนาน

กว่าจะลงมือทำ

และแล้วพวกก็กู้ระเบิดทันที

เวลาผ่านไปไวเวอร์

19นาทีผ่านไป

เหลือแค่1นาทีเท่านั้น!!!!! 😱OMG😱

และแล้วชินอิจิก็ตัดเส้นสุดท้ายของระเบิดแต่.........

00.59น.

00.58น.

00.57น.

00.56น.

00.55น.

ชินอิจิตกใจมาก

ชินอิจิเถียงกลับไป

และชินอิจิก็ได้จับแขนของฮัตโตริเพื่อนสนิทของเขาผลักออกไปจากท้ายขบวน

แหม

เวลามันเหมาะจริงๆ

ระเบิดที่พวกองกรณ์ติดเอาไว้ระหว่างทางเชื่อมขบวนนั้นได้ระเบิดพอดี

ทำให้ท้ายขบวนขาดไป

และแล้วท้ายขบวนก็หยุดนิ่งไปแค่เสี้ยววินาทีเท่านั้น มันก็......................................................

"ตู้ม" เสียงระเบิดดังขึ้น

เฮย์จิตะโกนเรียกเสียงดังชินอิจิมาก

ฝั่งรัน

รันที่มองดูจากหน้าต่างนั้น

ได้ร้องไห้และตะโกนชื่อของชินอิจิเสียงดังเสียงไปถึงทะเลที่ท้ายขบวนโดนระเบิดและหยุดนิ่งอยู่ตรงนั้นได้

ทุกคนพยายามให้กำลังใจรัน

และแล้วฮัตโตริก็เดินกลับมาในห้อง

รันรีบวิ่งไปหาเฮย์จิ จนลืมว่าตัวเองถูกยิงเข้าที่ขาด้วย

เสียงของเฮย์จิและสีหน้าบงบอกถึงความเศร้า

ไฮบาระนึกถึงตอนที่มีชินอิจิหรือว่าโคนันอยู่ในความทรงจำ

เช่นเดียวกันกับรัน

ที่เธอนึกถึงคำสัญญาก่อนที่เขาจะวิ่งไปและอาจไม่ได้กลับมาอีกเลย

เธอนึกถึงความทรงจำที่มีชินอิจิและโคนันเหมือนกับไฮบาระ

หัวใจของรันได้สลายไปต่อหน้าต่อตา ตอนนี้รันเหมือนทุกอย่างไม่ทำงาน คนที่เธอรักจากไปโดยไม่บอกสักคำจากไปแบบต่อหน้าต่อตา

ตอนนี้ทุกคนที่อยู่ในห้องเริ่มร้องไห้ไปทีละคนๆ

. . . . . . . .. ช่วงคนเขียน