ธัญวลัย | นิยาย นวนิยาย นิยายออนไลน์ เขียนนิยายออนไลน์

🌕
ในนามแห่งข้า...จันทรา
ก่อนกายา
ลาลับ
ดับแสง
ขอสาป..
เจ้ามัจฉาจำแลง
ผู้กำแหง แผลงเร้น…
…เงาจันทร์
🌖
หนึ่งร้อยปี…
อย่าหวังพานพบ
ไร้ทางบรรจบ สิเน่หา
โศกทรวง…
พ่วงทุกข์ทั้งกายา
เจ็บดั่งข้า…
ผู้สูญสิ้นเงาจันทร์
≋

ท่านเจ็บเป็นผู้เดียวหรือ
🌗
แสงจันทร์นวลผ่อง… มิอาจต้อง
ผืนน้ำ จงจำจอง…
..กักขัง
≋

อืม
≋

อย่าขังเขาเช่นที่ทำกับข้าก็พอ
ยามเดือนดับ จึงกลับ… คืนพลัง
ผุดพ้นน้ำ
เพียงลำพัง...
...เงาจันทร์ลา
≋

หึ
≋

ท่านซ่อนเขาเอาไว้ไม่ได้ตลอดไปหรอก
🌘
ผ่านร้อยปี…
สิ่งที่หมาย ถึงพานพบ
แลสยบ สมดังเจ้า
...เฝ้าโหยหา
≋

ร้อยปี
≋

จะนานสักเท่าใดกัน
ในคืนซึ่งไร้แสง… แห่งจันทรา
ปรารถนาสิ่งใดไว้
...จะกลับคืน
≋

ท่านคิดว่านานพอที่ข้าจะลืมเขาได้หรือ
≋

ช่างน่าขัน
.

ลืมไม่ได้
.

นั่นแหละ ที่ข้าต้องการ
🌑
#แมวเป็นสัตว์ที่คิดจะกินเงือก

ปรับแต่งการอ่าน

พื้นหลังการอ่าน

ความเร็วในการอ่านแบบอัตโนมัติ

เสียงข้อความ

Prologue | จันทราผู้สาปส่ง