YIN

20:00 น.

ผมกลับมาจากไปเตะบอลกับเพื่อนเหนื่อยมากๆเนื้อตัวมีแต่เหงื่อ พอถึงห้องปุ๊บถอดเสื้อผ้าคว้าผ้าขนหนูไปอาบน้ำ แต่สายตาผมดันไปสะดุดกับคุณผีที่นั่งทำตาโตมองผมที่เปลื่อย ผมตกใจเลยรีบเอาผ้าขนหนูปิดไว้

ผมอมยิ้มขำๆ แล้วเดินเข้าห้องน้ำไป มันก็เป็นสีสันในชีวิตเหมือนกันนะ

ผมกำลังจะล้างยาสระผมแต่ปรากฎว่าน้ำดันไม่ไหล ตายห่าซวยอะไรวะเนี่ย ผมที่พยายามจะเปิดปิดน้ำเผื่อมันจะข้างท่อพอให้ล้างยาสระที่เข้าตาจนผมแสบออกไปได้บ้าง แล้วผมก็ได้ยินเสียงหัวเราะหน้าประตูห้องน้ำ รู้เลยฝีมือใคร

แล้วน้ำก็ไหล ผมจึงรีบล้างหัวล้างหน้า แล้วหยิบผ้าเช็ดตัวพันเอวแล้วออกไปจัดการกับคนข้างนอก เป็นผีแล้วยังนิสัยไม่ดีอีกอย่างนี้ต้องจับถ่วงหม้อลอยน้ำ

ผมก็ไม่เข้าใจอะนะจะตั้งกฎทำไมในเมื่อเขาแหกกฎ

(เสียงโทรศัพท์เข้า)

(กดรับ)

(วางสาย)

ลำบากคนความผีอยากไปเที่ยวด้วย ถ้าเป็นคนก็จะชวนดีๆหรอก นี่ผีไงครับ ถ้าเกิดจู่ๆผมเมาแล้วดันคุยกับพี่มันแล้วเพื่อนผมจะหาว่าผมบ้าไหมอะ

ผมจุดธูป16ดอกขอเจ้าที่เจ้าทางเปิดทางให้พี่วอร์ แล้วผมก็ขับรถไปที่ร้านที่ผมกับเพื่อนนัดกัน

พี่เขาแว๊ปเข้ามาในรถ ทั้งที่ผมตั้งตัวไม่ทัน

ผมสบถเบาแล้วขับรถต่อ เขาก็นอนหลับอยู่ข้างๆเพิ่งเคยเห็นผีหลับก็วันนี้แหละ ก็คนปกติปะวะ

ร้านBBar

ผมยื่นแก้วให้ไอ้ตี๋ชงให้ แต่ตาผมไม่ได้มองแก้วในมือเลยนะ ตาผมมองหาผีวุ่นวายที่ขอตามมาด้วย ไปไหนของเขาแว๊ปไปแว๊ปมา

ผมยกแก้วกระดก แต่ตาก็ยังมองไปรอบๆหาผีตัวแสบ

ผมสะดุ้ง ดีนะไอ้พวกนั้นไม่ทันเห็น ทำไมชอบมาแบบนี้จังกฎไม่ต้องมงไม่ต้องมีมันเเล้ว

ผมเดินไปที่หน้าเคาท์เตอร์ถามหาน้ำแดง ดีนะที่มีทุกน้ำผีอะไรมาร้านเหล้าเพื่อจะกินน้ำแดง

ผมถือแก้วน้ำแดงมาตั้งไว้บนโต๊ะแล้วเชิญให้พี่เขากิน ไอ้เพื่อนพี่ๆผมก็มอง

ถึงผมจะว่าเขานะ แต่ในใจก็อยากเห็นหน้าพวกมันเหลอหลาเวลาเจอผีเหมือนกัน

พี่วอร์ก็แกล้งปัดแก้วตก ทุกคนคือหันพร้อมกันสักพักไอ้ตี๋ขยับไปเกาะไหลไอ้เสือ ไอ้เสือขยับไปนั่งบนตักพี่ยู ส่วนผมขำเบาๆ

แล้วพวกนั้นก็หนีแล่นกลับกันหมด เหลือผมกับผีอีกหนึ่ง

ผมนั่งกินคนเดียวแต่กินพอประมาณนะเพราะขับกลับคนเดียวอันตราย ยังไม่อยากตายแล้วเป็นผีเหมือนพี่วอร์

พอถึงห้องผมก็ล้มลงนอนทันที