บทเพลงนี้ขอเข้าข้างตัวเองนะ
-
Chimon.
อยู่ไกลจนสุดสายตา~
-
Chimon.
ไม่อาจเห็นว่าเราใกล้กัน
-
Chimon.
ละทุกครั้งหัวใจฉันยังคนไหวหวั่นกับความทรงจำ~
-
Nanon.
...
-
เสียงเปียโนในห้องคอนโดห้องนึงพร้อมกับเสียงอ่อนๆที่ร้องออกมาอย่างไพเราะจึงทำให้คนที่เดินผ่านต่างหยุดและฟังเสียง
-
Chimon.
เพี้ยนแหะ
-
Chimon.
พอดีกว่า
-
ก๊อกๆๆ
-
Chimon.
หื้มมเข้ามาเลยประตูไม่ได้ล็อค
-
Nanon.
มึงเล่นเปียโนได้ด้วยหรอ
-
Chimon.
เล่นได้ๆ
-
Chimon.
แต่ไม่เก่งน่ะ
-
Nanon.
เล่นให้ดูหน่อย
-
Chimon.
เอาเพลงไรล่ะถ้าเล่นได้จะเล่นให้ฟัง
-
Nanon.
เธอเก่ง
-
Chimon.
วงjetsetไรนั่นป่ะ
-
Nanon.
ใช่ๆ
-
Nanon.
เดี่ยวมึงเล่นแล้วกูร้องเอง
-
ชิม่อนเริ่มบรรเลงเสียงเพลงขึ้นอย่างไพเราะ
-
Nanon.
ท่ามกลางพายุฝนที่โหมกระหน่ำ~
-
Nanon.
ท่ามกลางคำว่าเราที่เป็นอดีตไป
-
Chimon.
ท่ามกลางคำว่าเราที่เป็นอดีตไป
-
Nanon.
!
-
Chimon.
ท่ามกลางเงาของไฟที่สะท้อนบนถนนใหญ่
-
Nanon.
รับรู้ถึงความสะใจของใครบางคน...
-
เมื่อทั้งคู่ร้องกันมาสักพักอยู่ๆลมก็พัดเข้ามาผ่านช่องหน้าต่างที่เปิดไว้
-
Chimon.
เธอเก่งที่ทำให้ฉันยังจำเธอไม่ลืม~
-
เสียงเพลงยังคงร้องออกมาอย่างไพเราะพร้อมกับลมที่พัดใบไม้เข้ามาในห้องบางส่วน
-
มันเป็นอะไรที่งดงามมาก... งดงามจริงๆ
-
Nanon.
(ผมคงตกหลุมรักผู้ชายคนนี้ซะแล้ว)
-
Chimon.
เธอเก่งที่ทำให้ฉันดื่มดำกับความทุกข์ทน~
-
Nanon.
เธอเก่งที่ทำให้ฉัน เจอใครกี่คน
-
Nanon.
ก็ไม่ทำให้ลืมเธอไปจากหัวใจ~
-
Chimon.
(ขอเข้าข้างตัวเองได้ไหมนะ)
-
Chimon.
(ว่ามึงร้องเพลงนี้ให้กูเองนนน)
-
Nanon.
ฉันแพ้ให้เธอทุกทาง โอ้ที่รัก~
-
ชิม่อนยิ้มใฟ้กับนนนต่างฝ่ายต่างยิ้มและเข้าข้างตัวใจเพราะนี่คือจุดเริ่มต้นของคำว่า 'รัก'
-
Nanon.
ม่อน
-
Nanon.
กุชอบมึงนะ
-
.
-
.
-
.
-
.
-
.
-
.
-
ไรท์
มาแบบนิ่งๆตัดจบแบบสวยๆ
-
ไรท์
เจอกันตอนหน้าเด้อ
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง






กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()