ตื่นได้แล้ว

วันนี้เวรใครไปส่งพี่ลิซ ?!

ตื่นนนน

คนจะนอน

ไม่ใช่เวรกู

ของกูเมื่อวาน

เหรอ

ก็นอนต่อสิ

แล้วสองคนนั้น

วันนี้ใคร

ไม่ใช่

กูพรุ่งนี้

กูมะรืน

ก็เลซคนเดียว

ยังไม่ตื่นเหรอ

ใอ่เลซ

ไปส่งพี่ลิซที่ รพ. ด่วนๆ

อย่าให้ต้องฟ้องแด๊ดดี๊นะ

พี่ลิซทานข้าวเช้าจะเสร็จแล้ว

ไม่ได้

ไม่ได้

ไม่ได้

4 กุมารพิทักษ์พี่ไง

ใครจะมองยังไงก็ช่างเถอะ

เราจะทำแบบนี้ไปตลอด

ใช่

เพราะเรารู้

ว่ามีแต่คนมาเต๊าะพี่

เราไม่ชอบ

ใช่มั้ย ?!

ใช่

มึงตื่นได้แล้ว

เลซตื่นแล้ว

เมื่อกี้อาบน้ำ

พี่ลิซเสร็จแล้วเหรอ ?!

ไม่ทัน

พี่เข้าเวร 8:30

ทานตอนนี้ไม่ทัน

ค่อยกลับมาทาน

ใอ่เลซ

เร็วๆเถอะ

นั่นสิ

เออๆลงไปแล้วเนี๊ยะ

แล้วพวกมึงไม่เรียนรึไง

ไม่มี

วันนี้ว่าง

กูมีเรียนบ่าย

กู10 โมง

กูมีเรียน 9:30

จะทันปะวะ

กลับมาทานข้าวอีก

ครับ

เดี๋ยวเลซลงไป

พี่ทานเรียบร้อยแล้วใช่มั้ย

ครับ

ส่งพี่ลิซให้ถึงห้องทำงาน

อย่าคิดว่าเล็กซ์ไม่รู้

ใอ่หมอพีร์อะไรนั่นหน่ะ

จีบพี่

ห๊ะ ?!

พี่ลิซ

พี่ลิซ

เล็กซ์รู้แล้วกัน

ไม่บอก

พี่ลิซ

พี่ลิซ

โอเค

เพื่อนพี่บอก

กำลังลงไปครับ

ครับ

ใอ่เล็กซ์

พี่ลิซ โมโหแต่เช้า

พี่อะ ตัวดี

แต่มึงก็ไม่ควรไปพิมพ์แบบนั้นลงกรุ๊ปไหมละ

โง่จริง

แล้วพี่พิมพ์บอกเหรอ

ว่าชอบจริง

มึงก็เชื่อ

ก็จริง

ว่าแต่เราจะทำไง

ถ้าเป็นแบบนั้น

บางทีเค้าอาจจะไม่ได้คิดอะไรก็ได้

อาจจะแต่เพื่อนร่วมงาน

แบบที่พี่ลิซบอก

สาบานว่าคิดงั้นจริง

ลองมองโลกในแง่ดี ดู

มองแบบนั้นไม่ได้ว่ะ

มองไม่ได้จริงๆ

ต้องหาทางป้องกัน

นั่นสิ

กูขับรถ

แล้วพี่ลิซก็บ่น

เล่นไปขับ

แค่กูก้มดู

ก็บ่นแล้ว

แล้วนี่

ไฟแดง

อือ อ่านอยู่

เดี๋ยวมึงถ่ายหน้าใอ่หมอพีร์ นั่นมาหน่อย

อยากรู้ว่า

หน้าเป็นไง

ถ้าเจอนะ

มึงต้องเจอ

อ้าว ใอ่นี่

ไฟเขียวแล้ว

ไว้ถ้าเจอกูจะถ่ายให้

เออ ขับดีๆ

เออรู้แล้ว

กูนอนต่อนะ

ใอ่ขี้ฟ้อง

คนจะนอน

เออ !

โว๊ยยย !

โว๊ยยย !

คุณหมออลิซคะ

มาถึงโรงพยาบาลรึยังคะ

คุณหมอรณพีร์

ถามหาค่ะ

ค่ะ

รีบเข้าโรงพยาบาล

ตอนนี้รออยู่ร้านกาแฟด้านล่าง

ไม่น่าไปซื้อกาแฟเลย

เจอจนได้อะ

อาห๊ะ

ว่าแต่เอาไรมั้ย

ซื้อไปทีเดียวเลย

จะได้ไม่ต้องมาเจอหมอพีร์

เอะ ?!

หรืออยากเจอ ?!

โอเค

เอาไรอีกมั้ย

ขนม นมเนย

จะถึงยัง

ไปรอที่ห้องนะ

ไม่ต้องมาที่นี่

รู้ว่าอึดอัด

รู้ว่าปฏิเสธคนไม่เป็น

ว่าแต่วันนี้

ใครมาส่ง ?!

กุมารคนไหน ?

อุ้ย หนุ่มแว่นเหรอ ?!

น่ารักกกก

โอเค

เดี๋ยวรีบขึ้นไป

น่าจะยังไม่ถึง

ยัยพลอยเวรดึก

เพิ่งจะสวนกันเมื่อกี้

ส่วนยัยจู

เวรดึกเหมือนกัน

แต่น่าจะออกเที่ยง

เพราะรับเวรต่อจากยัยบี้

จ้าาา

แอบถ่ายรูปคนอื่น

ผิดกฎหมายนะ

ตบปากตัวเองตามอายุ

บอกให้เรียกพี่

พี่โฟร์นะพี่โฟร์

ไม่สอนลูกรึไง

เจ้าเลซ !!

เดี๋ยวเถอะ

เดี๋ยวจะโดน

แล้วนี่มาแอบถ่ายหมอพีร์ทำไม

3 กุมารนั่นอะเหรอ

เพื่อ ?!

ก็พอรู้

แต่เจ้าลิซบอกว่า

ไม่มีอะไรนี่

ไม่ใช่เหรอ

แล้ว

มีเหตุผลอะไร

ที่จะไม่เชื่อ

ก็ดูออก

แล้วเรา 4 คน

จะไปยุ่งอะไรเรื่องของพี่เค้า

ที่ผ่านมา

ยังกวงพี่สาวไม่พอเหรอ

นี่กะจะขวางทุกคน

ที่เข้ามาเลยเหรอ ?!

แบบนี้พี่โฟร์จะได้ลูกเขยเหรอ

บ้า !!

ก็รู้

แต่พี่เค้าต้องมีชีวิตส่วนตัว

ขู่เก่งเหลือเกิน !!

มีอะไรมาแลก

ร้านกาแฟ

ที่เราแอบถ่ายเค้าอะ

อะไร ?!

เราสิต้องเลี้ยงพี่

ค่าปิดปาก

เจ้าเลซ !!!!

เอออ รีบเข้ามา

ไม่รีบไปเรียน

นิสัยพี่แนน ชัดๆ

จะบ้าตาย !

รีบๆมา

คุณเจ็ทคะ

ตอนนี้อยู่ไหน ?!

ปลอดภัยใช่มั้ย ?!

คุณเจ็ท !!

ตอบหน่อย

แต่คุณไปหาหมอไม่ได้

ถ้าพวกมันเจอคุณ !!

มันไม่เก็บคุณไว้แน่

ยิ่งมันรู้ว่าคุณเจ็บแบบนี้

มันต้องไปหาคุณ

ที่โรงพยาบาลแน่ๆ

กลับมาทำแผล

ที่เซฟเฮ้าส์เถอะค่ะ

คุณเจ็ทคะ

ค่ะ

เรารวมกันอยู่ทุกคน

ไม่เจ็บมาก

ฉันจะรับผิดคนเดียวค่ะ

ค่ะ

ให้รอที่ไหนคะ

ฉันจะรอค่ะ

ทุกคนรอคุณอยู่

( เอามือปิดปากร่างบาง )

( มืออีกข้างจ่อปืนที่เอวร่างบาง )

เงียบก่อน

ทำแผลให้ฉัน !!

ก่อนที่ฉัน

จะยิงเธอไส้แตก

นอนกองอยู่ตรงนี้

โอ๊ยยย !

( สะบัดแขนออก )

( จ่อปืนใส่ร่างบาง )

เอาสิ

เขวี้ยงสิ

ฉันยิง !

เก่งนักนะ !!!

( ค่อยๆลดปืนลง )

คุณจะช่วยฉันมั้ย ?!

ฉันทำแบบนั้นไม่ได้

ฉันรู้

ว่าคุณสงสัยในตัวฉัน

แต่ช่วยฉันก่อนได้มั้ย

ก่อนที่เลือดฉัน

มันจะไหลหมดตัว

ล็อคประตูนะ

ห้ามใครเข้า

มีแค่ฉันกับคุณ

โอเคมั้ย

ฉันไม่ใช่คนดี

รู้แค่นี้

แต่หมอ คงไม่เลือกช่วยคนใช่มั้ย

คนไม่ดีก็มีสิทธิ์รักษาใช่มั้ย ?!

ไม่ใช่หรอก

ฉันไม่ใช่โจร

อย่าถามมากเลย

ทำแผลเถอะ

ฉันเข้าใจ

แต่คุณไม่จำเป็นต้องรู้จักฉันหรอก

รู้แค่ฉันไม่ใช่คนดี

แค่นี้

มันได้มั้ย คุณหมอ

ฉันไม่เคยทำร้าย

คนบริสุทธิ์

เชื่อใจฉันได้

ฉันมีศักดิ์ศรีพอ

ที่จะไม่พูดโกหก

เพียงเพราะต้องการเอาตัวรอด !

มาเฟีย !

หมดคำถามสำหรับคุณแล้ว

ทำแผลให้ฉันได้แล้ว

อื้ม

( เหลือบมองร่างสูง )

มองอะไร

ทำไมฉันต้องกลัว

ในเมื่อคุณต้องการให้ฉันช่วย

คุณคงไม่ฆ่าคนที่จะช่วยคุณได้หรอกใช่มั้ย

ว่าฉันหน้าตาอ่อนแองั้นเหรอ

อย่ามองคนแต่ภายนอกสิ

อย่างที่ฉันไม่คิดจะมองคุณแบบนั้น

ไม่มีอะไรหรอก

เอาเป็นว่า

ตอนนี้ฉันทำแผลให้คุณเรียบร้อยแล้ว

คุณมีบัตรประชาชนมั้ย

ฉันจะไปเบิกยามาให้

( ขมวดคิ้ว )

มาจากอเมกาเหรอ

แล้วให้ฉันดูพาสปอร์ตทำไม ?!

หน้าที่ฉัน

คือช่วยคนเจ็บ

ฉันเป็นหมอ ต่อให้คนเจ็บ

จะเป็นคนดีหรือไม่ดี

ยังไงฉันก็ต้องช่วย

ฉันเลือกช่วยคนไม่ได้

( มองหน้าร่างสูง )

มองอะไร ?!

ฉันไม่เคยรู้จักคุณ

ไม่ได้ผลหรอก

ไม่มีทางเชื่อ

ไม่จำเป็นเลย

ฉันช่วยคุณเพราะอยากให้คุณปลอดภัย

ไม่ได้ถือเป็นบุญคุณ

อย่าคิดแบบนั้นเลย

หึ !!!

รอนี่ก่อน

ฉันจะไปเอายามาให้

ฉันไปเบิก

ไม่มีคนสงสัยหรอก

รอที่นี่ก่อน

เอายาจากโรงพยาบาลไป

มันดีที่สุด

อุปกรณ์ทำแผลด้วย

ฉันจะเขียนทุกอย่างมาให้

ทำตามด้วยนะ

อย่าอยากหาย

( ยื่นถุงยา )

ในนี้ฉันเขียนทุกอย่างไว้

อย่างละเอียดแล้ว

อ่านให้ดี

ทำตามให้ครบ

จะได้หาย

คุณจะออกไปยังไง