Chapter 1
-
23.30
-
นะโม
พี่ไนท์จะออกไปไหนครับ
-
นะโม
มันดึกเเล้วนะพี่ยังจะออกไปอีกหรอ?
-
ไนท์
กูจะไปไหนก็เรื่องของกู
-
ไนท์
อย่ามายุ่ง
-
นะโม
เเต่เราเป็นเเฟนกัน
-
นะโม
พี่จะไม่ให้ผมรู้อะไรเลยหรือไง?
-
ไนท์
เราเป็นเเฟนกันก็จริง
-
ไนท์
เเต่ตอนนี้กูไม่ได้รักมึง
-
นะโม
ผมรู้ว่าพี่ไม่รักผมเเล้ว
-
นะโม
เเต่ควรจะบอกผมสักนิด
-
ไนท์
ทำไม?
-
ไนท์
มึงเป็นห่วงกู
-
ไนท์
ไม่ต้องหรอก
-
ไนท์
คืนนี้รับรองกูจะมีความสุขจนลืมไม่ลงเลยละ
-
ร่างสูงก็เดินออกไป....
-
ผมขื่อนะโมส่วนคนนั้นชื่อพี่ไนท์เราเป็นเเฟนกันครับ ตอนเเรกทุกอย่างดูเหมือนจะดีเเต่พอเริ่มเข้าปีที่3เข้าเริ่มจะออกลาย เค้าเริ่มจะมีคนอื่นเเละเริ่มจะหาคู่นอนไม่ซเำในเเต่ละวัน
-
จริงๆผมไม่ได้อยากอยู่ในสถานะเเบบนี้เเต่พอลองถอยออกไปแล้ว ผมทำไม่ได้ผมหยุดรักเค้าไม่ได้เลย
-
________
-
10.30
-
เเกร๊ก..
-
ไนท์
มานั่งทำเหี้ยอะไรตรงนี้?
-
ไนท์
ไม่ไปเรียนหรือไง
-
นะโม
ผมมีเรียนบ่าย
-
ไนท์
อืม.
-
นะโม
เเล้วพี่ละ ไม่มีเรียนหรอครับ
-
ไนท์
กูมีเรียนบ่ายเหมือนกัน
-
นะโม
งั้นผมไปด้วยได้มั้ย?
-
ไนท์
ไปเองดิ
-
ไนท์
รถมึงก็มี
-
ไนท์
ทำไมจะต้องไปพร้อมกู!
-
นะโม
รู้มั้ยว่าตัวเองเปลี่ยนไปเยอะเเค่ไหน?
-
นะโม
เคยรู้บ้างหรือเปล่า
-
ไนท์
กูรู้ตัวดีนะโม
-
ไนท์
กูเปลี่ยนไปก็เพราะมึง
-
นะโม
เพราะผม
-
นะโม
ถ้าเปลี่ยนเพราะผมจริงๆเปลี่ยนเเบบอย่าเปลี่ยนไปซะดีกว่า!
-
ไนท์
มึงทนไม่ได้มึงก็เลยไปดิ
-
ไนท์
ง่ายจะตาย
-
ไนท์
มึงจะทนจริงๆหรอวะ
-
ไนท์
กูไปเอากับคนอื่นทุกคืน
-
ไนท์
บางคืนกลับมาทั้งๆที่กูไปเอากับคนอื่นเเล้วมาเอากับมึงต่อ
-
ไนท์
มึงรับได้หรอ
-
ไนท์
เเต่กูรู้มึงรับได้
-
ไนท์
เเต่ให้กูกลับมารักมีงกูทำไม่ได้เเล้วหวะ
-
นะโม
เพราะคนที่ชื่อพีชสินะ
-
ไนท์
พีชไม่เกี่ยว
-
นะโม
ทำไมจะไม่เกี่ยว
-
นะโม
อย่าลืมนะครับ
-
นะโม
ว่าเค้าเป็นน้องรหัสผม
-
นะโม
อีกคนนึ่งก็เลวอีกคนนึ่งก็ร่าน!
-
เพี๊ยะ!!
-
ไนท์
มึงไม่มีสิทธ์มาพูดพีชเเบบนี้นะโม!
-
ไนท์
ถ้ายังไม่อยากตาย
-
ไนท์
อย่าเสร่อมายุ่งเรื่องกูจำไว้!
-
แล้วคอยดูกูจะทำให้มึงเจ็บมากกว่าที่กูเจ็บเป็นร้อยเท่าเเน่ไอเหี้ยไนท์!
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น