นักบิดที่รัก ตอนที่1
-
สนามแข่งรถมอเตอร์ไบค์
-
มีชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังบิดคันเร่งก่อนเข้าเส้นชัย
-
หวัง อี้ป๋อ ชะลอรถก่อนจะหยุดนิ่งและถอดหมวกออก
-
หวัง อี้ป๋อ
เวลาเป็นยังไงบ้างครับ
-
ทีมงาน
ดีขึ้นมา12วินาที
-
หวัง อี้ป๋อ พยักหน้ารับคำ
-
หวัง อี้ป๋อ
อ๋อ! ตอนผมเข้าโค้งล้อมันสะบัดนิดหน่อย
-
หวัง อี้ป๋อ
ช่วยเช็คให้ผมที
-
ทีมงานเช็คสภาพรถของอี้ป๋อ และเห็นว่าล้อหลังไขไม่แน่น
-
ช่างโดนผู้จัดการด่ายกใหญ่
-
หวัง อี้ป๋อ
พอเถอะพี่
-
หวัง อี้ป๋อ
ครั้งหน้าอย่าให้มีอีกนะครับ
-
หวัง อี้ป๋อ
ส่วนพวกพี่คงไม่อยากเป็นสาเหตุให้ผมตายในการแข่งหรอก
-
หวัง อี้ป๋อ
ใช่มั้ยครับ
-
ทีมงาน
พวกผมขอโทษนะครับ
-
ทีมงาน
จะไม่ให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้อีก
-
หลังจากนั้นอี้ป๋อเขาก็ขับรถกลับคอนโด
-
แต่ทางกลับต้องผ่านโรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่ง
-
อี้ป๋อเผลอมองข้างทางแค่แปปเดียว
-
หันมาอีกทีก็เกือบชนเด็กนักเรียนคนหนึ่งเข้า
-
อี้ป๋อหักหลบทันอย่างเฉียดฉิวแต่เด็กคนนั้นก็ล้ม
-
อี้ป๋อรีบถอดหมวกกันน็อคแล้วลงจากรถมาดูเด็กนักเรียนคนนั้นทันที
-
หวัง อี้ป๋อ
น้องเป็นอะไรมั้ยครับ
-
หนุ่มน้อยคนนั้นเงยหน้าหันมามองคนที่เกือบชนตนเอง
-
ก่อนจะนิ่งข้างไป
-
หวัง อี้ป๋อ
น้อง..
-
หวัง อี้ป๋อ
น้องครับ...
-
เซียว จ้าน
อ่ะ..ครับ
-
เซียว จ้าน
ครับ...
-
หวัง อี้ป๋อ
เป็นอะไรมั้ยครับ
-
เซียว จ้าน
ไม่.. ไม่เป็นอะไรครับ
-
หวัง อี้ป๋อ
ลุกไหวมั้ย?
-
เซียว จ้าน
ไหวครับ...ไหว
-
เซียว จ้าน
โอ๊ะ!
-
หนุ่มน้อยพยายามลุกขึ้นแต่ดูเหมือนข้อเท้าจะพลิก
-
อี้ป๋อที่เห็นแบบนั้นก็พยายามช่วย
-
หวัง อี้ป๋อ
มาครับ ผมช่วยดีกว่า
-
อี้ป๋อพยุงหนุ่มหน้อยคนนั้นมานั่งที่ริมฟุตบาท
-
เซียว จ้าน
พี่ทำอะไรครับ!!
-
หนุ่มน้อยตกใจเมื่อเห็นอี้ป๋อคุกเข่าลง
-
และถอดรองเท้าตัวเองออก
-
อี้ป๋อเงยหน้าขึ้นมองท่าทางตลกๆของหนุ่มน้อยและยิ้มมุมปาก
-
หวัง อี้ป๋อ
ผมจะดูข้อเท้าให้
-
หวัง อี้ป๋อ
เจ็บไม่ใช่เหรอ
-
เซียว จ้าน
ไม่ต้องหรอกครับ
-
เซียว จ้าน
มันไม่ได้เจ็บอะไรมาก
-
หวัง อี้ป๋อ เห็นเด็กอวดเก่งแล้วหมั่นไส้จึงแกล้งกดแรงลงไปที่ข้อเท้า
-
เซียว จ้าน
โอ๊ยยย!!
-
เซียว จ้าน
ผมเจ็บนะครับ
-
หวัง อี้ป๋อ
ไหนว่าไม่ได้เจ็บมากไง
-
เซียว จ้าน
ก็...
-
หวัง อี้ป๋อ
เดี๋ยวผมพาไปโรงพยาบาล
-
หวัง อี้ป๋อ
ให้หมอตรวจดูหน่อย
-
หวัง อี้ป๋อ
เรื่องค่าใช้จ่ายเดี๋ยวผมจ่ายเอง
-
อี้ป๋อพยุงหนุ่มน้อยมาที่บิ๊กไบค์คันโตของตัวเอง
-
เซียว จ้าน
เหว๋ออ!!
-
อี้ป๋ออุ้มหนุ่มน้อยวางลงบนเบาะรถตัวเอง
-
เซียว จ้าน
บอกผมก็ได้นิครับ
-
เซียว จ้าน
ไม่เห็นต้องอุ้มเลย
-
หวัง อี้ป๋อ
รถผมมันสูง
-
หวัง อี้ป๋อ
ขาเจ็บแบบนี้น้องคงขึ้นเองไม่ได้
-
หวัง อี้ป๋อ
อีกอย่างตัวน้องก็ไม่ได้หนัก
-
เมื่อจัดท่าให้อีกคนเสร็จอี้ป๋อขึ้นขึ้นคร่อมรถตัวเอง
-
และยื่นหมวกกันน็อคของตัวเองให้คนด้านหลัง
-
เซียว จ้าน
อะไรครับ?
-
หวัง อี้ป๋อ
หมวกกันน็อคไง
-
เซียว จ้าน
ผมรู้ครับ แต่พี่เอามาให้ผมทำไม
-
หวัง อี้ป๋อ
มันมีแค่อันเดียว
-
หวัง อี้ป๋อ
น้องใส่ไปเถอะ
-
เซียว จ้าน
ขอบคุณครับ
-
หวัง อี้ป๋อ
ใส่เป็นใช่มั้ย
-
เซียว จ้าน
เป็นครับ! ผมใส่เป็น
-
เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยบิ๊กไบค์คันโตก็เคลื่อนตัว
-
เพื่อมุ่งหน้าไปโรงพยาบาล
-
โรงพยาบาล YYY
-
หวัง อี้ป๋อ
ขอบัตรประชาชนหน่อย
-
หนุ่มน้อยทำหน้างง
-
เซียว จ้าน
....
-
หวัง อี้ป๋อ
ผมจะกรอกประวัติให้น่ะ
-
เซียว จ้าน
อ๋อ ครับๆ
-
หนุ่มน้อยยื่นบัตรประชาชนของตัวเองให้อี้ป๋อ
-
อี้ป๋อรับมาแล้วก้มลงอ่าน
-
หวัง อี้ป๋อ
เซียว จ้าน (พึมพำ)
-
หวัง อี้ป๋อ
รอตรงนี้ก่อนผมจะไปทำเรื่องให้
-
เซียว จ้าน
ครับ
-
ผ่านไปสักพักอี้ป๋อก็กลับมานั่งข้างเซียวจ้าน
-
เซียว จ้าน
พี่ครับ
-
หวัง อี้ป๋อ
หื้ม?
-
เซียว จ้าน
ผมยังไม่รู้ชื่อพี่เลย
-
อี้ป๋อหันมามองเซียวจ้าน เขาท้าวแขนตรงพนักพิงใช้มือรองหัวไว้แล้วเลิกคิ้วขึ้น
-
เซียว จ้าน
อ๋อ! ผมเซียว จ้านครับ
-
เซียว จ้าน
จะเรียกจ้านหรือเซียวจ้านก็ได้ครับ
-
เซียว จ้าน
แล้วพี่...
-
อี้ป๋อยื่นหน้าเข้าไปใกล้เซียวจ้าน
-
หวัง อี้ป๋อ
หวัง อี้ป๋อ
-
เซียวจ้านตกตะลึงกับการกระทำของอี้ป๋อ
-
ทั้งคู่มองตากันก่อนที่จะโดนพยาบาลเรียกพบหมอ
-
พยาบาล
คุณเซียว จ้านเชิญพบหมอด้านในค่ะ
-
อี้ป๋อพยุงเซียวจ้านไปหาหมอและรอฟังผลตรวจของหมอด้วย
-
หมอ
ทางที่ดีช่วง2-3วันนี้
-
หมอ
อย่าลงน้ำหนักเท้าไปข้างที่เจ็บนะครับ
-
หมอ
อย่าเดินเยอะ นวดข้อเท้าเช้า-เย็น
-
หมอ
ถ้าไม่ซนไม่เกินหนึ่งอาทิตย์ก็หายดีแล้วครับ
-
หวัง อี้ป๋อ
ขอบคุณครับ
-
หลังตรวจและรับยาเสร็จ
-
หวัง อี้ป๋อ
บ้านอยู่ไหนเดี๋ยวผมไปส่ง
-
เซียว จ้าน
อยู่ที่...
-
หวัง อี้ป๋อ
.....Trrrrrrrrrr....
-
หวัง อี้ป๋อ
ขอรับโทรศัพท์แปปนะ
-
เซียว จ้าน
อื้ม
-
อี้ป๋อเดินออกมารับโทรศัพท์ห่างจากเซียวจ้าน
-
เขาคุยโทรศัพท์สักพักก็วางด้วยใบหน้าเคร่งเครียด
-
หวัง อี้ป๋อ
เรื่องกลับบ้าน..
-
เซียว จ้าน
ไม่เป็นไรๆ
-
เซียว จ้าน
พี่ไปทำธุระของตัวเองเถอะ
-
เซียว จ้าน
ผมรู้ว่าธุระพี่สำคัญ
-
หวัง อี้ป๋อ
แล้วขา..
-
เซียว จ้าน
ผมพักคอนโดใกล้นี่เอง
-
เซียว จ้าน
เรียกแท็กซี่แล้วค่อยให้พี่ยามเดินไปส่งที่ห้องก็ได้
-
หวัง อี้ป๋อ
งั้นเดี๋ยวผมเรียกรถให้
-
อี้ป๋อเดินออกไปเรียกรถแท็กซี่ให้เซียวจ้าน
-
เขามองดูรถเซียวจ้านที่เคลื่อนตัวออกไป
-
แต่สักพักก็หยุด กระจกเลื่อนลงหนุ่มน้อยโผล่หน้าออกมา
-
เซียว จ้าน
อี้ป๋อเกอเกอ (*เกอเกอ=พี่ชาย)
-
เซียว จ้าน
ขอบคุณนะครับ
-
หนุ่มน้อยส่งยิ้มให้ก่อนกลับเข้าไปในรถ
-
ทิ้งให้หวัง อี้ป๋อยืนยิ้มคนเดียวหน้าโรพยาบาล
-
หวัง อี้ป๋อ
หึ!
-
หลายวันผ่านไป
-
โรงเรียนของเซียว จ้าน
-
ซ่ง จี้หยาง
จ้านทำอะไรน่ะ
-
เซียว จ้าน
ตกใจหมดจี้หยาง
-
ซ่ง จี้หยาง
ดูอะไร
-
ซ่ง จี้หยาง
เห็นดูไม่เลิกเลย
-
ซ่ง จี้หยางเพื่อนสนิทของเซียวจ้านยื่นหน้ามาดูโทรศัพท์ของเซียวจ้าน
-
ซ่ง จี้หยาง
ใครอ่ะ หวังอี้ป๋อ..
-
เซียว จ้าน
คนที่เคยเล่าให้ฟังไง
-
ซ่ง จี้หยาง
ที่ขับรถชนนายอ่ะนะ
-
เซียว จ้าน
เฉี่ยวเฉยๆ
-
ซ่ง จี้หยาง
แก้ตัวแทนซะด้วย..
-
ซ่ง จี้หยาง
แต่หล่อเหมือนกันนะเนี่ย
-
จี้หยางยิ้มแล้วหันไปมองเซียวจ้าน
-
เซียว จ้าน
อะไร!!
-
เซียว จ้าน
มายิ้มแบบนี้ทำไม
-
ซ่ง จี้หยาง
แล้วรู้ยังว่าเขาเป็นใคร
-
เซียว จ้าน
พี่เขาเป็นนักแข่งรถ
-
ซ่ง จี้หยาง
โคตรเท่ห์
-
เซียว จ้าน
ใช่มั้ยล่ะ เท่ห์มากเลยเนอะ
-
ซ่ง จี้หยาง
น้อยๆหน่อยแม่นางเซียว
-
เซียว จ้าน
อย่าพูดเช่นนั้นสิ่แม่นางซ่ง
-
เซียว จ้าน
ฮ่าๆๆ
-
ซ่ง จี้หยาง
เอางี้ เราไปดูเขาซ้อมมั้ยล่ะ
-
เซียว จ้าน
มันจะเข้าไปดูได้เหรอ
-
ซ่ง จี้หยาง
เซียวจ้าน นายคิดว่านายพูดกับใครอยู่น่ะ
-
ซ่ง จี้หยาง
นี่ซ่ง จี้หยางที่รวยมากนะรู้ยัง
-
ซ่ง จี้หยาง
เดี๋ยวจะเสกหวัง อี้ป๋อคนนั้นมาให้เลยคอยดู
-
เซียว จ้าน
ครับๆ ไปเรียนกันได้แล้ว
-
สนามแข่งรถมอเตอร์ไบค์
-
ห้องพักของหวังอี้ป๋อ
-
หวัง ฮ่าวเซวียน
ไงอี้ป๋อ
-
หวัง อี้ป๋อ
....
-
หวัง ฮ่าวเซวียน
เย็นชาจังนะ
-
หวัง ฮ่าวเซวียน
พักนี้เวลาของนายดีขึ้นเยอะเลยนิ
-
หวัง ฮ่าวเซวียน
ไปเจออะไรดีๆมารึไง
-
หวัง อี้ป๋อ
เจออะไรดีๆงั้นเหรอ..
-
หวัง อี้ป๋อ
หึ! คงงั้นมั้ง
-
หวัง ฮ่าวเซวียน
เฮ้ๆ นั่นนายยิ้มเหรอ
-
หวัง ฮ่าวเซวียน
อะไรทำให้ภูเขาน้ำแข็งอย่างนายละลายได้เนี่ย
-
หวัง ฮ่าวเซวียน
ชักอยากจะรู้แล้วสิ่
-
หวัง อี้ป๋อ
นายว่างรึไง
-
หวัง ฮ่าวเซวียน
ว่างสิ่และชั้นก็ไปเจอคนน่ารักๆมาล่ะ
-
หวัง ฮ่าวเซวียน
พวกเขาบอกว่าเป็นแฟนคลับของนาย
-
หวัง ฮ่าวเซวียน
ชั้นเลยให้เข้ามานั่งดูตรงข้างสนาม
-
หวัง อี้ป๋อ
เดี๋ยวนี้แฟนคลับสามารถเข้ามาดูชั้นซ้อมได้แล้วรึไง
-
หวัง ฮ่าวเซวียน
เฮ้ๆ อย่าทำหน้าน่ากลัวแบบนั้นสิ่
-
หวัง ฮ่าวเซวียน
แค่2คนเอง
-
หวัง อี้ป๋อ
งั้นก็ดูให้ดี ถ้ามารบกวนชั้น..
-
หวัง ฮ่าวเซวียน
รู้แล้วน่าๆ
-
อี้ป๋อเดินออกมาที่ข้างสนามตรงไปหาทีมของตน
-
ที่กำลังตรวจเช็คสภาพรถของเขาอยู่
-
หวัง ฮ่าวเซวียน
อี้ป๋อๆ นั่นไงๆ
-
หวัง ฮ่าวเซวียนลูกพี่ลูกน้องของอี้ป๋อชี้ไปที่แฟนคลับสองคนของเขา
-
อี้ป๋อนิ่งค้างทันทีเมื่อเห็นหน้าของคนที่ฮ่าวเซวียนบอกว่าเป็นแฟนคลับเขา
-
ก่อนจะเดินตรงไปหาทั้งสองคน
-
หวัง อี้ป๋อ
มาได้ไง
-
หวัง อี้ป๋อ เดินไปหยุดอยู่ตรงหน้าของเซียวจ้านและเอ่ยถาม
-
เซียวจ้านตกใจจนทำอะไรไม่ถูก
-
คิดไม่ถึงว่าอี้ป๋อจะเดินมาหาตัวเอง
-
เซียว จ้าน
ผม..คือผม.. คือว่า
-
หวัง อี้ป๋อ
ว่าไง
-
เซียว จ้าน
ผม..ผมลืมบัตรไว้กับพี่
-
หวัง อี้ป๋อ
หึ! รอนี่
-
เซียว จ้าน
อี้ม!
-
จบคำอี้ป๋อก็เดินกลับไปหาทีมตัวเอง
-
เซียว จ้าน
ลืมบัตรบ้าบออะไรเนี่ย(พึมพำ)
-
ซ่ง จี้หยาง
โอ๊ะโอ! นี่มันอะไรกันเนี่ย
-
เซียว จ้าน
อย่ามาล้อน่า
-
ซ่ง จี้หยาง
โอเค๊
-
หลังจากนั่งดูหวัง อี้ป๋อซ้อมไปสักพัก
-
ซ่ง จี้หยาง
จ้านเราต้องกลับก่อนอ่ะ
-
เซียว จ้าน
ทำไมล่ะ
-
เซียว จ้าน
เกิดอะไรขึ้น
-
ซ่ง จี้หยาง
เปล่าๆ พ่อแค่ไลน์มาตาม
-
ซ่ง จี้หยาง
เห็นว่าจะพาไปกินข้าวกับใครก็ไม่รู้
-
เซียว จ้าน
ไม่เป็นไรไปเถอะ
-
ซ่ง จี้หยาง
ไม่โกรธแน่นะ
-
เซียว จ้าน
ไม่โกรธๆ ไปเถอะ
-
ซ่ง จี้หยาง
งั้นเราเอารถกลับนะ
-
ซ่ง จี้หยาง
เพราะดูแล้วคนแถวนี้คงมีคนไปส่ง
-
เซียว จ้าน
ซ่ง จี้หยาง
-
ซ่ง จี้หยาง
ฮ้าๆๆ ไปน้าาาาา
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น