~~~เจรจาพาที~~~ 👄 เนื้อหาต่างๆในงานเขียน เกิดจากจินตนาการล้วน 👄 อยากถ่ายทอดให้เพื่อนๆที่รักการอ่านเข้ามาจอยกัน 👄 หากผิดพลาดประการใด กราบขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย 👄 ขอขอบคุณรูปสวยๆของตัวละครด้วยนะคะ

: : : 👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻

ตอนที่ 1 : แรกพบ

15.00 น.

โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานคร

กานต์สินี คุณหมอคนสวย กำลังเก็บของใช้ส่วนตัวลงใส่กล่องกระดาษด้วยความหดหู่ หญิงสาวรู้สึกใจหายแบบบอกไม่ถูก น้ำตาใสๆค่อยซึมออกจากตาคู่สวย

เธอกระพริบตาถี่ๆเพื่อไม่ไหลน้ำาไหลหยด เพราะเธอรักอาชีพนี้มาก แต่มีความจำเป็นที่ต้องลาออกจากงาน เพื่อทดแทนบุญคุณ คนที่อุปการะและให้ชีวิตใหม่แก่เธอ

แต่ว่าน้ำตาที่ระบายความอัดอั้นในใจก็ไม่มีทีถ้าว่าจะหยุดไหล เธอจึงต้องใช้กระดาษทิชชู่ช่วยซับมันออก และเรียกความเข้มแข็งในตัวออกมาต่อสู้กับความอ่อนแอในขณะนี้

ก๊อกๆ✊✊✊ : : หญิงได้ยินเสียงเคาะประตูจากภายนอก เธอจึงรีบทำตัวเองให้ร่าเริงเป็นปกติ คนที่กำลังเข้ามาจะได้ไม่ผิดสังเกตุ : เมื่อบานประตูเปิดกว้าง หญิงสาวเผยรอยยิ้มทักทายผู้มาใหม่ด้วยความแจ่มใส

กานต์สินีตอบกลับหมอธนวัฒน์ด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม และหมอหนุ่มหล่อนิสัยดีคนนี้แหละ ที่คอยแจกขนมจีบคุณหมอคนสวยเสมอ แต่ทว่า มิตรภาพและความสัมพันธ์ที่เธอมีให้หมอหนุ่ม เป็นเพียงเพื่อนที่ดีเท่านั้น

ชายหนุ่มยืนมองหญิงสาวที่เก็บของลงกล่องอยู่อย่างนั้น สายตามองเธอด้วยความรักอย่างสุดซึ้ง เขาครุ่นคิดอยู่สักพัก จึงเอ่ยปากเรียกเธอ

เมื่อฟังคำของหญิงสาว ชายหนุ่มยืนนิ่งและพยายามปรับสีหน้าและความรู้สึกของตัวเองให้เป็นปกติที่สุด

ชายหนุ่มพยักหน้ารับคำหญิงสาวเล็กน้อย และต้องชะงักกับเสียงของผู้มาใหม่ เพียงได้ยินเสียงใสๆก็รู้ว่าเป็นใคร

เสียงใสๆของหมอเนย หรือหมอชญาภา นักเรียนแพทย์รุ่นน้องของการต์สินี และคู่ปรับของหมอธนวัฒน์ เอ่ยขึ้นทันทีที่ก้าวเข้ามาในห้อง และพอจะได้ยินบทสนทนาของบุคคลทั้งสองบ้าง

กานต์สินี ร่ำลาหมอหนุ่ม แล้วรีบเดินตามเพื่อนรุ่นน้องไปยังรถเก่งคันเก่าๆที่ดูคลาสสิกของเพื่อนรุ่นน้องทันที

เมื่อสองสาวเดินจากไป หมอหนุ่มอย่างธนวัตน์มองตามตาละห้อย ความรู้สึกในใจมันบอกไม่ถูก มันเจ็บที่หัวใจ อาการอกหักตั้งแต่ยังไม่เริ่มมันเป็นแบบนี้นี่เอง : ชายหนุ่มถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนที่จะดึงประตูมาปิด แล้วเดินไปที่รถของตัวเอง

: : :

🚗💨💨💨

บนรถชญาภา

ชญาภาเปิดเพลงคลอเบาๆระหว่างขับรถ เพื่อสร้างบรรยากาศในรถให้ดูรื่นเริง เพราะส่วนเพื่อนร่วมทางได้แต่นั่งเหม่อลอย จนคนขับต้องสะกิดแขนเบาๆ

ชญาภาขับรถมาเรื่อยๆ และชวนกานต์สินีคุยตลอดทาง เพื่อไม่ให้รู้สึกเศร้ามาไปกว่านี้

ไม่นานนัก ก็ถึงคอนโดของกานต์สินี

ชญาภาส่งกานต์สินีที่หน้าคอนโด แล้วขอตัวกลับก่อนเพราะต้องรีบกลับไปทำธุระกับมารดาของเธอ

เมื่อถึงห้อง กานต์สินีทรุดตัวลงที่เตียงนุ่ม เธอกลั้นน้ำตาไม่ไหวอีกแล้ว เธอจึงปล่อยมันออกมาเรื่อยๆ แต่เมื่อเธอนึกถึงคำพูดของผู้เป็นย่า ที่คอยอบรมสั่งสอนเธอมา เธอรีบปาดน้ำตา และเก็บข้าวของจำเป็นใส่กระเป๋าแล้วรีบออกจากคอนโดไปทันที

: : :

ในเวลาเดียวกัน

บ้าน”เมตตาอภินันท์”

หฤษฎ์ ประมุขแห่งบ้าน “เมตตาอภินันท์” ยืนสั่งการแม่บ้านที่กำลังจัดเตรียมงานเลี้ยง ต้อนรับบุตรชายคนเดียวของเขา ที่เพิ่งเดินทางกลับมาจากต่างประเทศหมาดๆ โดยมีบุตรชายยืนอยู่ข้างๆ

พลลภัฒน์ มองหน้าบิดาอย่างรู้ทัน เพราะบิดาเป็นคนเจ้าชู้ หลังจากที่มารดาของชายหนุ่มเสียชีวิต บิดาก็พาผู้หญิงใหม่เข้ามาอยู่ในบ้าน และก็มีผู้หญิงหลายต่อหลายคนที่เข้าพัวพันในชีวิต แต่ไม่มีคนไหนที่จะไว้เนื้อเชื่อใจได้สักคน

หฤษฏ์บอกบุตรชายที่ยืนหัวเสียกับสิ่งที่ได้ยิน ชายหนุ่มทำอะไรไม่ได้นอกจากเดินเลี่ยงไปที่อื่น : เขาจึงเดินไปรอบๆบ้านจนไปพบผู้คนหนึ่ง กำลังตัดดอกกุหลาบสีขาวบริสุทธิ์ มิใช่ใครผู้หญิงคนนี้คือที่คอยดูแลเค้ามาตลอด

พลลภัตม์หยอกล้อหญิงสูงวัยอยู่สักครู่ จึงขอตัวเข้าบ้าน ไปเตรียมตัวอาบน้ำและรอต้อนรับแขกผู้มีเกียรติที่จะมาร่วมงาน รวมทั้งหญิงสาวที่บิดาเอ่ยถึง

: : : :

17.45 น.

บ้าน”เมตตาอภินันท์”

รถแท็กซี่คันหนึ่งแล่นมาจอดหน้าประตูบ้าน สักครู่มีหญิงสวยคนหนึ่งค่อยๆก้าวลงจากรถ และเดินเข้ามาในบ้านอย่างคุ้นเคย และรีบเข้าพบเจ้าของบ้านทันที

กานต์สินีถอนหายใจเฮือกใหญ่ให้กับภารกิจสำคัญครั้งนี้ เธอไม่เคยลำบากใจเท่านี้มาก่อน ถ้าเป็นตอนที่เธอยังเรียนมัธยมบ้านหลังนี้เป็นบ้านที่แสนอบอุ่นมาก เพราะเธอได้มาพักอยู่กับย่าช่วงปิดเทอม และที่นี่ก็มีแต่คนที่ใจดีกับเธอ โดยเฉพาะคุณหฤษฎ์

หญิงสาวขนกระเป๋าเสื้อผ้าไปไว้ที่ห้องของผู้เป็นย่า และรีบไปหาคุณหฤษฏ์ที่อยู่บริเวณงานเลี้ยงตามคำบอกกล่าวของผู้เป็นย่า

เธอก้าวเดินอย่างรวดเร็วเพราะไม่อยากให้ชายชรารอนาน เธอรีบเดินโดยไม่ทันสังเกตุว่า มีชายคนหนึ่งยืนอยู่ข้างหน้า เธอชนเขา จนตัวเองเสียหลักแต่ดีที่ว่า ชายหนุ่มคว้าร่างเธอที่กำลังจะล้มไม่เป็นท่า ไว้ในอ้อมกอด

หัวใจของชายหนุ่มพองโต จังหวะการเต้นของหัวใจนั้นถี่มาก เขาไม่เคยมีความรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อน เขาเผยรอยยิ้มกว้างให้หญิงสาวในอ้อมกอด ที่ตกใจจนหน้าซีด เธอจ้องหน้าเขา เมื่อคนกอดรู้สึกตัว จึงค่อยๆคลายอ้อมกอดนั้นให้เธอเป็นอิสระ

พลลภัตม์ยืนมองกานต์สินีอยู่อย่างนั้น จนหญิงสาวเดินหายไปทางสระว่ายน้ำ ชายหนุ่มจึงเดินตามไป อย่างน้อยได้รู้จักชื่อเสียงเรียงนามของเธอก็ยังดี

: : :

18.00 น. @ริมสระว่ายน้ำ

งานต้อนรับพลลภัตม์ถึงจัดขึ้นบริเวณริมสระว่ายน้ำ อาหารคาวหวานและเครื่องดื่มถูกจัดตั้งเป็นสัดส่วน มีญาติสนิทและแขกคนสำคัญเริ่มเดินทางมาถึง

พลลภัตม์กวาดสายตามองไปรอบงาน จนพบหญิงสาวที่เขาชนเมื่อสักครู่ นั่งอยู่โต๊ะเดียวกับบิดา ใจคอเริ่มไม่ดี และภาวนาว่าเธอคงไม่ใช่ผู้หญิงของบิดา

พลลภัตม์รู้สึกหงุดหงิดเป็นอย่างมาก เมื่อทราบว่าผู้หญิงที่เขาตกหลุมรักตั้งแต่แรกพบ คือผู้หญิงที่จะมาดูแลบิดาในฐานะภรรยา : : เพราะอะไรบิดาถึงยกหญิงสาวรุ่นลูกให้เป็นนายหญิงของบ้าน และถ้าเขาเดาไม่ผิด เธอคงอายุน้อยกว่าเขา 5-6 ปี ด้วยซ้ำไป

: : :

พลลภัตม์แอบมองกานต์สินี ที่นั่งสนทนากับบิดาอย่างเป็นกันเอง ชายหนุ่มมองหญิงสาวอย่างเกลียดชัง และเกลียดความรูสึกตนเองปะปนกันไป เมื่อบิดาหันมาสบตา ชายหนุ่มทำได้เพียงหลบสายตา เพราะเกรงว่าบิดาจะอ่านสายตาออก

กานต์สินีจับมือหฤษฏ์และพาเข้าบ้าน ตามความต้องการของชายชรา : เมื่อถึงห้องนอนหฤษฏ์ ชายชราก็เข้าห้องนอนเพียงลำพัง ส่วนหญิงสาวก็ไปหาย่าของเธอที่อยู่ถัดไปจากห้องนี้ เพียงไม่กี่ห้อง

ห้องนอนนมอ่อน

ก๊อกๆๆ✊✊✊

แอ๊ดดด///

หญิงชราดึงข้อมือกานต์สินีให้เข้ามาในห้อง และพามานั่งที่ปลายเตียงเพื่อสงบสติอารมณ์ : : หญิงสาวโผกอดหญิงสูงวัยไว้แน่น และระบายความในใจออกมา

หญิงชรากอดหญิงสาวไว้แน่น มือหยาบกร้านลูบศรีษะหญิงสาวเบาๆ อย่างรักใคร่

: : :

จบ.... ตอนที่ 1