🌸คำเตือนจากไรท์ผลส้ม🌸 การขโมยผลงานของคนอื่นไปเป็นของตัวเอง มันคือการละเมิดลิขสิทธิ์ผิดกฏหมาย หากอยากสร้างสรรค์ผลงานของตัวเอง โปรดใช้ความสามารถของตนเองนะคะ หากไรท์พบเจอผลงานที่ละเมิด ไรท์จะขอดำเนินการให้ถึงที่สุดค่ะ 🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻

. . . . . .

“นางไครที” เทพีผู้หลงรัก”อพอลโล”เทพแห่งดวงอาทิตย์ที่สง่างาม และสูงศักดิ์ ทุกวันนางได้แต่เฝ้ามองเทพหนุ่ม เทียนรถม้าเพื่อนำดวงอาทิตย์ขึ้นสู่ท้องฟ้าอย่างมีความหวังว่าสักวันเขาจะมองลงมาบ้าง.....แต่สุดท้ายก็เป็นได้แค่ความฝัน

เมื่อคนที่นางหลงรักอยู่สูงเกินไป...เขาไม่มีวันชายตาลงมามองเทพีผู้ต่ำต้อยอย่างนางเลยแม้แต่น้อย

ความสิ้นหวังและความเสียใจทำให้นางตายลงช้าๆ....และเกิดใหม่อีกครั้งหนึ่งเป็น ดอกทานตะวันที่ยังคงเฝ้ามองพระอาทิตย์อยู่ดังเดิม

🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻

บ้าน สมบูรณ์ทรัพย์วัฒธนสุข

คุณพลอยฝันทำหน้าเศร้าเมื่อฟังฉันเล่าเรื่องตำนานของดอกทานตะวันให้ฟัง

ฉันเก็บเสื้อผ้าที่ซักใส่ตู้ให้คุณพลอยฝัน คุณหนูของบ้าน ลูกสาวคนเล็กของ คุณหญิงกันยา กับคุณท่านคณพจ ทายาทลำดับที่สองของเจ้าของกิจการสายการบิน PP airline

ตั้งแต่ที่พ่อกับแม่ของฉันเสียด้วยอุบัติเหตุทางเรือตอนที่ฉันอายุ 10 ขวบ คุณท่านทั้งสองก็รับฉันเข้ามาอยู่ในบ้านและดูแลฉันอย่างดีแทนเพื่อนรักทั้งสองที่จากไป

ฉันเงียบเมื่อคุณพลอยฝันเอ่ยชื่อพี่ชายของเธอ

ใช่แล้วละ ในหัวใจของฉันไม่เคยรักใครนอกจากคุณภีรม์ ลูกชายคนโตของผู้มีพระคุณของฉัน

ฉันรู้ตัวดีว่าตัวเองไม่ควรรักคุณภีมร์ เค้าคือคนที่อยู่สูงเกินไปที่คนต่ำต้อยอย่างฉันจะรักได้

ฉันยอมเป็นดอกทานตะวันที่เฝ้ามองพระอาทิตย์ตลอดไป

คุณพลอยฝันร้องขึ้นมาด้วยความดีใจ

ถึงคนที่บ้านจะบอกว่าฉันไม่ใช่คนใช้ อต่ฉันก็อยากตอบแทนบ้างในสิ่งที่ฉันพอจะทำได้

คุณท่านเคยสั่งห้ามฉันไม่ให้ทำความสะอาดบ้าน ฉันเลยขัดใจท่านไม่ได้

แต่เรื่องอาหารฉันจะต้องทำเพราะฉันเป็นคนเดียวที่รู้ว่าทุกคนในบ้านชอบหรือไม่ชอบอะไร

โต๊ะอาหาร

ฉันนั่งลงตรงข้ามกับคุณพลอยฝัน ก่อนจะนั่งรอให้คุณหญิงรับประทานก่อนฉันถึงหยิบช้อนขึ้นมาตักอาหารบ้าง

ฉันตักข้าวเข้าปากเงียบๆ นี่ก็จะ7ปีแล้วสินะที่ฉันไม่ได้เจอกับคุณภีมร์ ตั้งแต่เค้าไปเรียนมหาวิทยาลัยที่อเมริกา เค้าไม่เคยกลับมาอีกเลย

มีแต่คนที่บ้านไปเยี่ยมตอนช่วงซัมเมอร์หรือเทศกาลต่างๆเท่านั้น

ตอนนี้คุณจะเป็นยังไงบ้างนะ

คุณภีมร์กำลังจะกลับมา !!!! ฉันแอบยิ้มอยู่ในใจเพราะไม่อยากให้ใครรู้ว่าตอนนี้ฉันดีใจขนาดไหน

บัวดีใจที่สุดเลยค่ะ บัวจะได้เจอคุณภีมร์แล้วใช่ไหมคะ

ห้างสรรพสินค้า

คุณพลอยฝันถามขึ้นขณะที่เราทั้งสองคนเข้ามาในห้าง

จากนั้นเราสองคนก็ไปซื้อของกันหลายอย่าง และไปสั่งผ้าม่านสีโปรดของคุณภีมร์และชุดเครื่องนอนที่เข้ากัน

ห้องคุณภีมร์

คุณพลอยฝันเดินเข้ามาในห้องก่อนจะเอ่ยปากชม

ก็จริงอยู่ที่คุณท่านทั้งสองเมตตาฉันให้เงินเดินฉันเดือนละ30,000 แถมยังส่งฉันเรียนมหาวิทยาลัยอีก แต่เงินที่คุณท่านให้ฉันไม่เคยกดมาใช้เลยแม้แต่ครั้งเดียว

เพราะท่านให้ฉันมากเกินไป แค่ทุกวันนี้ท่านให้ที่อยู่และส่งเรียนมันก็มากพอแล้ว

พระคุณของคุณท่านชาตินี้ฉันคงใช้ไม่หมดแล้ว ฉันควรอยู่อย่างเจียมตัว ไม่ทำตัวฟุ่มเฟือย

คุณพลอยฝันรีบดึงแขนฉันออกไปจากห้องทันที

ห้างสรรพสินค้า

ฉันรีบร้องห้ามคุณพลอยฝันที่หยิบชุดเดรสมาให้ฉันหลายชุด

ฉันเข้าไปเลือกชุดตามคำสั่งของคุณพลอยฝัน

คุณพลอยฝันลากฉันไปซื้อของอีกมากมายจนต้องให้คนงานมาช่วยถือของ

โถ่!! แค่นี้ฉันก็เกรงใจจะแย่แล้วนะ โดนคุณพลอยฝันหลอกให้ซื้อของตั้งมากมายขนาดนี้ ยิ่งคุณพลอยฝันเป็นคนจ่ายทั้งหมดฉันยิ่งรู้สึกผิด

พระคุณที่คนในบ้านหลังนี้มอบให้แค่นี้หนูบัวคนนี้ก็ชดใช้ไม่หมดอยู่แล้ว

ตั้งแต่ที่ฉันมาอยู่ที่นี้ฉันก็ตั้งใจจะทำทุกอย่างเพื่อเป็นการตอบแทนบุญคุณคุณท่านทั้งสอง ไม่ว่าท่านจะสั่งให้ฉันทำอะไรฉันก็ยินดีและเต็มใจ