มีเธอมันดี [100%]
-
___
-
เกี๊ยวกำลังจะข้ามถนนกลับไปหอตัวเองหลังจากกินข้าวเย็นร้านประจำหน้าหอเสร็จ มือที่ไถหน้าจออยู่ก็ได้เห็นโพสต์ร่วมของซันและพราวขึ้นหน้าฟีดมาอีก
-
เกี๊ยวphraophima and wcp.sun
ถูกใจ 457 คน
phraophima and wcp.sun เด็กดื้อView all 2 commentTunstagramphraophima and wcp.sunถูกใจ 457 คน
phraophima and wcp.sun เด็กดื้อ
kungnangอืม คนโสดก็โสดต่อไป reply
dawannน้องโยนขนมทิ้งยังพราว reply -
มือบางลังเลใจที่จะกดเข้าชื่อแอคเคาท์ของพราวอยู่นานจนไม่รู้ตัวเลยว่ากำลังมีรถเล็กวิ่งตรงมาด้วยความเร็วสูง
-
หมับ !
-
เกี๊ยว
😦…!
-
คนตัวเล็กถูกคว้าดึงให้ขึ้นฟุตบาทอย่างแรงจากมือปริศนาจนทำให้หัวชนเข้ากับอกของใครบางคนจังๆ
-
คนตัวเล็กยืนมึนอยู่สักพักก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองอีกฝ่าย
-
ชลธี
-
-
ณ หอพัก
-
- ห้องพราว -
-
ซัน
-
พราว
แช่อยู่ห้องพี่มาสองชั่วโมงแล้วซัน
-
พราว
ไม่คิดจะกลับห้องตัวเองเลย?
-
ซัน
เรื่องไรต้องปล่อยให้พี่อยู่กับช็อกโกแลตมันสองต่อสอง
-
พราว
🤦🏻
-
ซัน
-
พราว
ทำหน้างั้นคือไร
-
พราว
ไม่ต้องมาทำ
-
พราว
ไม่ต้องมามองด้วย
-
พราว
ลุกกลับหอตัวเองด่วน
-
พราว
ลุกเลยเดี๋ยวพี่ลงไปส่งข้างล่าง
-
พราวเดินไปดึงแขนซันให้ลุกขึ้นจากเก้าอี้แต่กลับถูกอีกฝ่ายดึงลงไปนั่งบนตักพร้อมกับกอดเอวไว้เสร็จสรรพแทน
-
พราว
ซันนน
-
ซัน
ตอนเที่ยง
-
ซัน
พี่ผลักจนผมมตกเก้าอี้
-
ซัน
แล้วพี่ก็มาถีบจนผมล้มกลิ้งอีก
-
ซัน
โดนแม่เตะก้นด้วย
-
ซัน
ช้ำในแน่เลยอ่ะ
-
ซัน
พี่ตรวจดูให้หน่อย
-
พราว
แค่นั้นมันจะมาช้ำในอะไร
-
พราว
ช้ำก็ไปซื้อยาที่ร้านยามาทา
-
พราว
แก้ฟกช้ำน่ะ
-
ซัน
คือผมมีแฟนเรียนหมอ
-
ซัน
ทำไมต้องไปซื้อยาที่ร้านขายยา?
-
ซัน
ไม่เข้าใจ
-
พราว
เพราะ
-
พราว
พี่ยังเป็นแค่นักศึกษาแพทย์
-
พราว
ไม่ใช่นายแพทย์
-
พราว
เข้าใจ๊?
-
ซัน
ไม่เข้าใจ
-
พราว
ให้เขกหัวหน่อยเถอะ
-
พราว
ปล่อยพี่ พี่จะได้ลงไปส่งข้างล่างหอ
-
พราว
วันนี้นอนหอตัวเอง
-
พราว
วันนั้นนายนอนด้วยหนังสือก็ไม่อ่านไม่ได้ทวน
-
พราว
วันนี้มีสอบเกือบไม่รอด
-
ซัน
-
ซัน
จะว่าเป็นแค่ความผิดผมก็ไม่ถูก
-
ซัน
พี่ก็ผิดเหมือนกัน
-
ซัน
รั้งผมทำไม
-
พราว
......
-
พราว
ไปซัน
-
พราว
ลุก
-
พราวเปลี่ยนเรื่องและลุกออกจากตักของซันและดึงแขนซันให้ลุกเดินตามไปทว่าร่างหนากลับไม่ยอมลุก
-
พราว
ซันนน
-
ซัน
นอนด้วย
-
ซัน
วันนี้นอนเฉยๆ
-
ซัน
ไม่อยากขับรถกลับแล้วอ่ะ
-
ซัน
ผมขี้เกียจ
-
พราว
ไม่เอา
-
พราว
นายอยู่แล้วนายกวน
-
พราว
กลับไปนั่งเล่นเกมที่ห้องรอเหมือนเดิมเถอะ
-
พราว
อ่านเสร็จเดี๋ยวพี่ทักไป
-
ซัน
ไม่
-
ซัน
ผมจะนอนนี่
-
ว่าแล้วร่างหนาก็ลุกจากเก้าอี้และทิ้งตัวลงนอนบนเตียงพราว
-
ซัน
-
ซัน
พี่ก็อ่านหนังสือไปเดี๋ยวผมนอนเฝ้า
-
ซัน
อ่านเสร็จจะได้คุยกันเลย
-
ซัน
ไม่ต้องโทร
-
ซัน
กว่าจะโทรติด กว่าจะกดรับ
-
ซัน
สองวิก็เสียดายละ
-
ซัน
ไปอ่านเร็วครับ
-
ซัน
เดี๋ยวผมนอนให้กำลังใจ
-
ซัน
ผมซุกเสื้อที่บ้านมาเปลี่ยนนอนกับพี่ละ
-
ซัน
ทั้งวันวันนี้อยู่แต่มอ หาเวลากลับหอไปเอาชุดไม่ได้เลย
-
พราว
...
-
พราว
ที่พากินข้าวบ้านคือ?
-
พราว
ไปเอาเสื้อผ้า???
-
ซัน
ครับ😁
-
พราว
นายนี่มัน...
-
พราว
จริงๆ เลย
-
พราว
ถ้าจะอยู่ก็อย่ากวนเวลาอ่าน
-
พราว
ห้ามส่งเสียงตั้งแต่เวลาสองทุ่มครึ่งจนถึงห้าทุ่มครึ่ง
-
พราว
เข้าใจนะ
-
ซัน
ครับ😁
-
พราว
อือ พี่ขออาบก่อน
-
พราว
พี่จะอ่านยาวเลยไม่อยากพักช่วง
-
พราว
นายค่อยอาบทีหลังนะ
-
ร่างหนาพยักหน้าให้คนรักก่อนพราวจะเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวและหายเข้าห้องน้ำไปเหลือเพียงร่างหนานอนอยู่บนเตียง
-
ร่างหนาดันตัวลุกขึ้นนั่งมองซ้ายมองขวาอย่างต้องการหาอะไรทำฆ่าเวลา
-
ซัน
อ่อ
-
ซัน
มีช็อกโกแลตไอ้นั่นอยู่นี่หว่า
-
ร่างหนาลุกไปเปิดตู้เย็นและนำช็อกโกแลตออกมา
-
ซัน
-
ซันมองขนมในมืออยู่พักหนึ่งก่อนจะโยนมันกลับเข้าตู้เย็นและกลับไปล้มตัวนอนบนเตียงเหมือนเดิม
-
ซันนำมือถือตัวเองขึ้นมาและกดเข้าปฏิทินก่อนจะอีกสองเดือนจะครบสี่ปี แต่ก่อนจะผ่านไปสี่ปีเต็มต้องผ่านสามปีสิบเอ็ดเดือนก่อน
-
ซัน
ถ้า... ไม่ให้ของขวัญครบรอบเดือนหน้า
-
ซัน
แล้วไปให้ทีเดียวตอนครบสี่ปี
-
ซัน
พี่พราวจะน้อยใจไหมวะ
-
ซัน
ช็อกโกแลตดูไบ...
-
ซัน
งดเติมเกมเป็นปีเลยงั้นอ่ะ
-
ซัน
มีพาร์ทไทม์ไรให้ทำบ้างวะ
-
ว่าแล้วซันก็กดค้นหางานพาร์ทไทม์
-
|
-
สองชั่วโมงผ่านไป
-
พราว
-
ปึก
-
พราว
..!
-
ซัน
ซี๊ด...
-
พราวสะดุ้งขึ้นเมื่อได้ยินเสียงกระแทกจึงรีบหันไปมองและพบว่าซันกำลังยืนยกเท้าขึ้นมากุมอยู่แถมยังกระโดดหย็องๆ มานั่งลงที่เตียงโดยที่มืออีกข้างก็เอาแต่ถือโทรศัพท์ตลอด
-
พราว
มัวแต่จ้องมือถือถึงเดินชนขอบตู้เข้าไง
-
พราว
ทีหลังเดินก่อนค่อยเล่นทีหลัง
-
ซัน
บ่น
-
ซัน
แทนที่จะลุกมาดูหน่อย
-
ซัน
เป็นหมอจริงรึเปล่าพี่อ่ะ
-
พราว
ทำตัวเองเอง ก็ดูแลตัวเองไปเลย
-
พราว
เงียบๆ ด้วย
-
ซัน
ใจร้ายมาก.....
-
ซัน
ทำไมแฟนซันไม่มาดูหน่อย....
-
ซัน
เลือดแตกไหมเนี่ย....
-
ซัน
แดงๆ เนี่ย แตกแน่เลย....
-
ซันชันเข่าขึ้นข้างหนึ่งและนั่งหงอยคุมฝ่าเท้าตัวเองอยู่แบบนั้นจนพราวต้องหันมามองอีกครั้งเมื่อกำลังมีเด็กเรียกร้องความสนใจ
-
ซัน
เลือดคลั่งแน่เลย......
-
พราวถอนหายใจและลุกเดินไปดู
-
พราว
ไหน
-
พราว
ไอ้ที่ว่าน่ะ
-
พราว
เป็นจริงหรือเรียกร้องความสนใจ
-
ซัน
เป็นจริงๆ เนี่ย
-
ซัน
พี่ดูเลย
-
พราว
เอ้ย ไม่ต้องยกเท้าขึ้นมา
-
พราว
เดี๋ยวตีให้ช้ำกว่าเดิมเลยนิ
-
พราว
เอาวางลงดีๆ
-
พราว
ไม่ต้องมาอมยิ้มด้วย
-
พราว
พี่ดุอยู่
-
พราว
ทำหน้าให้เหมือนคนโดนดุหน่อย
-
ซัน
พี่ก็ดุให้เหมือนดุสิครับ
-
ซัน
ดุเหมือนแมวแบบนี้ผมต้องกลัวอ่อ
-
ซัน
ไม่เมคเซนเลย
-
พราว
ก็ไม่เห็นเป็นไรมาก
-
ซัน
ไม่เป็นอะไรมากได้ไง
-
ซัน
พี่ดูดีๆ
-
ซัน
ผมซี๊ดเลยนะ
-
พราว
อาการของเด็กเรียกร้องความสนใจ
-
พราวพูดจบก็เดินกลับไปนั่งอ่านหนังสือต่อไม่สนใจร่างหนา
-
ซัน
-
ร่างหนาไม่ได้พูดอะไรขึ้นต่อนอกจากนั่งมองพราวอ่านหนังสือเงียบๆ และหยิบมือถือขึ้นมาค้นหางานพาร์ทไทม์ต่อ
-
|
-
|
-
[Messager]
-
ไอ้เกี๊ยว
-
ซัน
มึง
-
ซัน
ทำไร
-
ซัน
ว่างปะ
-
Read
-
เกี๊ยว
ว่า
-
ซัน
เอ้อ อ่านเร็วดีว่ะ
-
ซัน
กูถามหน่อยๆ
-
ซัน
ระหว่างไปเป็นเด็กเสิร์ฟร้านข้าว กับ ไปทำงานคาเฟ่
-
ซัน
มึงว่ากูทำอะไรดี
-
เกี๊ยว
ทำพาร์ทไทม์เหรอ
-
ซัน
เออ
-
ซัน
หาเงินซื้อของขวัญให้แฟน
-
ซัน
เงินไม่พอว่ะ
-
ซัน
เลือกช่วยหน่อย
-
ซัน
เดี๋ยวกูไปถามคนอื่นต่อก่อน
-
Read
-
|
-
[Messager]
-
สนใจกู!!! (3)
-
ซัน
เด็กเสิร์ฟร้านข้าว กับ งานคาเฟ่
-
ซัน
เลือก
-
ซัน@ไอยู @ตะโก้
-
Read (2)
-
ไอยู
ไร
-
ไอยู
เลือกทำไม
-
ซัน
ทำงานดิ
-
ไอยู
โห....
-
ไอยู
โลกจะถล่มทลายปะ
-
ไอยู
ไอ้ซันทำงานเป็น
-
ซัน
-
ซัน
เร็ว
-
ซัน
ไอ้โก้อ่านก็ตอบด้วย
-
ซัน
เห็นชื่อกลุ่มไหม
-
ซัน
ถ้าเห็นก็ตอบ
-
ตะโก้
คาเฟ่
-
ไอยู
เลือกไรไม่ดูคามสามารถมันเลยตะโก้
-
ไอยู
ไปทำงานคาเฟ่ไปทำไรก่อน
-
ไอยู
ทำน้ำเป็นรึเปล่าก็ไม่รู้
-
ไอยู
แค่โอวัลตินยังให้แม่มันทำให้อยู่เลย
-
ไอยู
บอกทำไม่เป็น
-
ไอยู
หรือร้านนั้นเขาหาคอสตูมเรียกลูกค้าเข้าร้านเหรอ
-
ไอยู
ไปใส่ชุดคอสตูมงี้
-
ซัน
พรุ่งนี้มึงเจอตีนกูก่อนขึ้นตึกเรียนไอ้ไอ
-
ไอยู
หากูเจอก็มาจ้าาาาาาา
-
ตะโก้
ซันทำงานพาร์ทไทม์เหรอ
-
ซัน
เออ
-
ซัน
ไอ้ไอ ตอบได้ละ
-
ซัน
เลือกมา เลือกไร
-
ไอยู
เด็กขัดส้วม ปตท.
-
ซัน
ควย
-
ซัน
พรุ่งนี้มึงเจอกู
-
|
-
[Messager]
-
ไอ้เกี๊ยว
-
ซัน
เลือกได้ยัง
-
ซัน
แค่สองอันเลือกนานจังวะ
-
เกี๊ยว
คาเฟ่ๆ
-
เกี๊ยว
คาเฟ่ก็ได้
-
เกี๊ยว
โทษทีเราพิมพ์ไว้แต่ลืมกดส่ง
-
ซัน
อ่อ
-
ซัน
เออเค แต้ง
-
Read
-
เกี๊ยว
หาร้านทำได้แล้วเหรอ
-
ซัน
ยังอ่ะ
-
ซัน
หาขอบเขตงาน
-
ซัน
ค่อยเจาะ
-
ซัน
อ่อ เออแต้งมากไอ้เกี๊ยว
-
ซัน
ถ้ามึงไม่พูดก็นึกไม่ถึงเลย
-
ซัน
ไปละ
-
|
-
[Messager]
-
ไอ้ตะโก้
-
ซัน
โก้
-
ซัน
ตะโก้ววววววววววว
-
ซัน
เมื่อกี้มึงยังตอบแชทกลุ่มอยู่
-
ซัน
เห็นข้อความกูก็ตอบ
-
ซัน
อย่ามาทำเมิน
-
ซัน
ไอ้ตะโก้!
-
|
-
ซัน
ไรวะ
-
ซัน
ไอ้นี่ เอาคืนกูตอนมอหกรึไง
-
ซัน
เมินแชทกูเก่งเดี๋ยวนี้ตั้งแต่มีผัว
-
ร่างหนานั่งบ่นอุบอิบอยู่คนเดียวแต่ไม่รู้ตัวเลยว่าร่างบางกำลังหันมามองเขาด้วยความงุนงงเช่นกัน ก่อนเจ้าตัวจะล้มตัวลงนอนคว่ำและไถหน้าจอต่อเงียบๆ
-
|
-
23:00
-
พราว
-
ซัน
?
-
ซันหันไปมองพราวเมื่อได้ยินเสียงหนังสือถูกปิด โคมไฟเล็กที่เปิดใช้งานก็ดับมืดลงเช่นกัน
-
ซัน
พึ่งห้าทุ่ม
-
ซัน
พี่อ่านเสร็จแล้วเหรอ?
-
พราว
อื้อ
-
พราว
นอนดูอะไรอยู่
-
พราว
เล่นเป็นชั่วโมงแบตไม่หมดรึไง
-
ซัน
ยี่สิบเปอร์เซ็นต์
-
ซัน
พี่จะนอนเลยไหมล่ะ
-
ซัน
ผมจะได้ลุกไปชาร์จ
-
ซัน
อ่านลากยาวสามชั่วโมงครึ่ง พี่จะได้พัก
-
พราวลงไปนอนบนเตียงและหันหน้าเข้าหาแฟนเด็กของตนเอง
-
พราว
ยังไม่ได้คุยเลย
-
พราว
จะนอนได้ไง
-
พราว
ถ้านอนโดยไม่ได้คุยกันเหมือนครั้งนั้น
-
พราว
พี่รู้สึกแปลกๆ
-
พราว
เพราะงั้นอย่างน้อยก็คุยหน่อยดีกว่า
-
พราว
สักสิบ สิบห้านาทีก็ยังดี
-
ซัน
แต่ตาพี่ล้าแล้ว
-
พราว
คุยจนกว่าพี่จะหลับเองได้ไหม
-
พราว
ถ้าไม่ได้คุยเหมือนทุกทีพี่รู้สึกว่ามันจะไม่เหมือนเดิม
-
พราว
เลยอยากทำอะไรที่มันทำมาตลอดแล้ว
-
พราว
ก็อยากทำต่อไปเรื่อยๆ เหมือนเดิม
-
ซันลุกเอามือถือไปชาร์จและปิดไฟดวงใหญ่เปิดเพียงไฟดวงเล็กเอาไว้ก่อนจะมาล้มตัวลงนอนมองพราวเหมือนเดิม
-
ซัน
-
พราว
-
ซัน
เหนื่อยไหมครับ
-
พราว
ก็เหมือนเดิม
-
พราว
แต่หลังจากได้คุยกับซัน
-
พราว
มันก็หายแล้วล่ะ
-
ซัน
หมอมีวิชาเรียนสกิลปากหวานเหรอ
-
พราวยิ้มอ่อนและนอนมองซันเงียบๆ
-
พราว
ซัน
-
พราว
ซันว่าเราจะอยู่ด้วยกันถึงปีที่เท่าไหร่
-
พราว
อีกสองเดือนก็จะเข้าปีที่สี่แล้ว
-
ซัน
ผมบอกไม่ได้
-
ซัน
ผมไม่ได้แพลนเอาไว้ว่าจะต้องอยู่กับพี่ถึงปีไหน
-
ซัน
ผมไม่เคยแพลนเรื่องนั้น
-
ซัน
ไม่อยากมีตัวเลขตายตัว
-
ซัน
ไม่อยากมีมันเลย
-
ซัน
อยากให้มันเป็นอินฟินิตี้ไปตลอด
-
ซัน
ถ้าเป็นไปได้
-
พราวนอนมองซันเงียบแต่ยังคงอมยิ้มอยู่
-
พราว
-
ซัน
...
-
พราว
นอนเถอะ พี่จะนอนละ
-
ซัน
เดี๋ยว
-
พราว
?
-
ซัน
-
ซัน
มันไม่เท่าเทียมครับ :)
-
พราว
นอนแล้ว
-
พราว
ไม่คุยแล้ว
-
ซัน
ไหนว่าคุยจนพี่หลับไปเองไง
-
พราว
คิดเรื่องคุยไม่ออก
-
พราว
คุยแค่นี้แหละ
-
พราว
ไม่พูดแล้วนะ
-
พราว
ฝันดีเด็กดื้อ
-
พราวเอ่ยบอกฝันดีอีกฝ่ายเสร็จก็พลิกตัวหันหน้าไปนอนอีกฝั่ง
-
ซัน
-
ซัน
ฝันดีครับพี่หมอของซัน
-
นั่นแหละ เป็นไปได้ก็อยากให้มันกลายเป็นความสัมพันธ์ระดับอินฟินิตี้เหมือนกัน เพราะการมีเขา.. มันดีมาก จนกลัวว่าถ้าวันหนึ่งไม่มีเขาขึ้นมา ชีวิตมันจะอ้างว้างขนาดไหน
-
___
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง



กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()


