___

ณ วันปัจฉิม ม.3 , ม.6

" มานั่งหงอยอะไรหลังห้องน้ำคนเดียว "

พราวถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะเอ่ยบอกเด็กนักเรียนที่เอาแต่นั่งหงอยอยู่หลังห้องน้ำคนเดียว

ซันยังคงนั่งหงอยอยู่กับพื้น ขาทั้งสองข้างตั้งชันขึ้นและก้มหน้าก้มตาเงียบ

พราวยืนมองซันนิ่งก่อนจะย่อตัวลงนั่งตรงหน้าอีกฝ่ายและยื่นหน้าจอมือถือที่แสดงผลการสอบไปตรงหน้าอีกฝ่าย

[ นายวัชรพล อุ่นแก้ว สอบติดคณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัย..... ]

ซันเงยหน้ามองพราวด้วยแววตาที่ยังไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ตาเห็น

ฟุ่บ !

ซันโผลเข้ากอดพราวแน่น

ซันผละกอดมามองหน้าพราวด้วยแววตาของความดีใจก่อนจะลุกขึ้นกระโดดท่าซุปเปอร์แมนอย่างดีใจ

เพี๊ยะ !

ฝ่ามือของพราวฟาดลงต้นแขนซันอย่างแรง

พราวเอ่ยเสียงดุและมองร่างหนาด้วยเสียงดุเช่นกัน

ซันคลี่ยิ้มกว้างเมื่อเห็นพราวกำลังยืนกอดอกและเบือนหน้าหนีเขาไปทางอื่น

ซันเอื้อมมือไปแกะแขนเรียวที่กอดอยู่ที่อกมาจับเอาไว้ทั้งสองข้าง

พราวมองซันนิ่งสักพักก่อนจะถอนหายใจออกมาอีกครั้งและส่งเสียงตอบกลับไป

- วันเปิดภาคเรียนที่ 1 ของนักศึกษาชั้นปีที่ 1 -

" น้องที่อยู่ลานเกียร์ เข้ามารวมกันข้างในได้แล้วค่ะ! "

" พี่ให้เวลาสิบวิ! "

" เจ็ด!! "

" หก!! "

" ห้า!! "

ตึกๆๆๆๆ

ฝีเท้านับหลายคู่ต่างวิ่งกรูกันเข้ามาข้างในเพื่อต่อแถวให้เป็นระเบียบภายในเวลาสิบวินาที ทว่ามันดันชุลมุนเกินไปจน..

ปึก !

ตุ้บ !

" สี่! "

ซันทำการลากเพื่อนใหม่ที่พึ่งวิ่งชนไปเมื่อครู่นี้ให้ไปนั่งต่อแถวท้ายแถวกับเขาก่อนรุ่นพี่จะนับถึงศูนย์

" สอง! "

ฟิ้ว~

ซันทำการสไลด์ตัวในระยะทางไกลเล็กน้อยเพื่อเข้าไปนั่งต่อแถวข้างหลังเพื่อนคนอื่นให้ทันก่อนมันจะหมดเวลา ทว่าเพื่อนใหม่เขานี่ดิ

" คุณมีปัญหาอะไรครับ ทำไมไม่นั่ง "

ซันหันไปมองทางด้านหน้าก่อนจะพบกับรุ่นพี่ชายตัวสูงกำลังยืนดึงหน้ามาทางเพื่อนใหม่เขาอยู่

ซันนั่งพึมพำและกุมหัวตัวเองก้มหน้าต่ำ

เพื่อนสาวด้านหน้าซันหันมาเตือนเขา

กิ๊บซี่ไม่ตอบอะไรนอกจากพยักหน้าเบาๆ และหันกลับไปนั่งเหมือนเดิม

การรวมตัวกัน ณ ลานเกียร์วิศวะวันนี้เป็นวันแรกของการรับน้องวิศวะ แต่ใครจะคิดวะว่าวันแรกก็มาเจอแบบนี้ละ

ตกเย็น

- คณะแพทยศาสตร์ -

พราวเดินสะพายกระเป๋าออกมาจากคณะหลังจากอาทิตย์ตกดินไปแล้ว เห็นซันซึ่งอยู่ในชุดนักศึกษาผูกไทเต็มยศของการเป็นนักศึกษาใหม่ยืนรอเขขาอยู่ข้างๆ รถบิ๊กไบค์คันโปรดของตัวเอง

ร่างสูงเอ่ยหยอกเย้าคนรักของตนเอง

ร่างหนานำหมวกกันน็อคสวมให้กับร่างเล็กเหมือนกับทุกทีที่เขาเคยทำ

พราวไม่ตอบอะไรออกไปอีกนอกจากนั่งซ้อนท้ายซันและกอดเอวอีกคนแน่นเหมือนทุกที

แง๊นน !!

จะให้เกิดอันตรายได้ไง ถ้าพี่เป็นอะไรไปเพราะความประมาทของผม ผมไม่มีวันให้อภัยตัวเองเหมือนกัน

___