.

เครดิต : ขอบพระคุณภาพทุกภาพ จากอินเตอร์เน็ตค่ะ

.

สัญลักษณ์ประกอบ

// เท่ากับ การกระทำ

(..... ) เท่ากับ ความรู้สึก

ฉัน อ่านออกเสียงเป็น ชั้น นะคะ

ไรท์เขียน ฉัน ให้ถูกต้องแต่เพื่ออรรถรสให้ออกว่า ชั้น ค่ะ

.

คอนโดของพีท

ผมชื่อพีท ชยพล ตันตระกูลธนนท์

อายุ 29 ปี

เป็น MD (Managing Director ) บริษัท อสังหาริมทรัพย์ แห่งหนึ่ง

2 ปีที่แล้ว

ผมบังเอิญขับรถเฉี่ยวชนคนคนหนึ่ง จนเธอแขนหักต้องออกจากงานแล้วพักฟื้นอยู่หลายเดือน

ด้วยความที่เธอตัวคนเดียว เธอเป็นเด็กที่โตมาจากบ้านเด็กกำพร้า

ผมก็เลยอาสาดูแลเธอ พาเธอมาอยู่ด้วยที่คอนโด

เหตุผลที่ผมยื่นมือช่วยเหลือเธอแบบไม่ลังเลเลยก็เป็นเพราะ

คนนี้เธอชื่อ วารินทร์

คนที่ผมขับรถเฉี่ยวชนเธอ และช่วยเหลือเธอเอาไว้

.

ส่วนคนนี้ชื่อ มาเบล

อดีตคนรักของผม คนที่ผมยังไม่สามารถมูฟออนจากเธอได้

ผมโดนมาเบลบอกเลิกแบบฟ้าผ่า ใจผมแตกสลายไม่มีชิ้นดีเพราะผมรักเธอมาก

ชีวิตที่ไม่มีมาเบล กว่าจะผ่านไปได้ในแต่ละวัน ผมเกือบทรงตัวไม่อยู่

จนกระทั้ง 3 เดือนผ่านไป

ผมก็ได้มาเจอวารินทร์นี่แหล่ะครับ

หน้าตาของทั้งสองละม้ายคล้ายกันมาก แถมยังมีความชอบดียวกันอีกคือ การทำขนม

มาเบลมีร้านขนมชื่อดัง และเป็นเชฟขนมหวานที่ใครๆ ก็รู้จัก

ส่วนวารินทร์เธอได้วิชาจากบ้านเด็กกำพร้ามา เธอทำงานเก็บเงินไปเรียนต่อการทำขนมในหลักสูตรระยะสั้น

พอจบออกมาเธอก็เป็นลูกจ้างอยู่ที่โรงแรมแห่งหนึ่ง

จนกระทั่งเธอต้องลาออกมาเพื่อพักฟื้นกับผมนั้นแหล่ะครับ

อยู่ไป อยู่มา ด้วยความที่วารินทร์มีอะไรคล้ายๆ มาเบล ผมก็เลยเผลอไปปรุ่มร่ามกับเธอเข้าจนได้ และเมื่อเหตุการณ์เลยเถิดมาขนาดนี้

ผมก็เลยขอเธอเป็นแฟน

แต่ในใจผมก็ยังไม่ได้รักเธอนะครับ ผมยังรักมาเบล แต่ผมอยากมูฟออนจากมาเบลให้ได้ก็เลยคบเธอเพื่อลืมมาเบล

เรื่องราวของผมกับเธอถูกปิดเป็นความลับ

ผมไม่ให้เธอบอกใครว่ากำลังคบกับผม

เรื่องราวของผมต้องเป็นความลับ ไม่เช่นนั้นผมจะเลิกกับเธอ

ผมออกกฎมากมายให้เธอ แต่เธอก็ยอมทำตามทุกอย่างโดยที่ไม่ได้ถามหาเหตุผลอะไรเลย

เป็นจุดนี้มั้งครับที่ทำให้ผมนึกเอ็นดู กับนิสัยเจียมเนื้อเจียมตัวของเธอ

.

เธอขออกไปทำงานหลังจากที่แขนหายดี เพราะที่ทำงานของเพื่อนสนิทกำลังหาคนพอดี

ผมก็อนุญาตแต่ก็ยังให้เธออยู่ที่คอนโดต่อ ส่วนผมก็ไปๆ มาๆ ระหว่างบ้านกับคอนโด

คอนโดนี้ผมซื้อไว้ตอนอยู่กับมาเบลครับ

ผมคบกับมาเบลนานถึง 3 ปี แต่สุดท้ายเธอก็ทิ้งผมไป ผมเกือบจะขายคอนโดนี้ทิ้งแล้วถ้าไม่มาเจอวารินทร์

สารภาพเลยว่าปีแรกที่คบกับ ผมจินตนาการว่าเธอคือมาเบลด้วยซ้ำ

แต่เวลาผ่านล่วงเลยไป ผมมีเธอในชีวิตนานถึง 2 ปี

ผมเริ่มใจเต้นแรงกับวารินทร์

.

..

เช้าวันต่อมา

ถึงแม้ว่าใจจะเต้นกับเธอมากแค่ไหน แต่ผมก็ไม่กล้าบอกรักเธอสักที

ผมไม่แน่ใจว่า ผมรักเธอหรือยัง ผมก็เลยไม่อยากพูดโดยที่ไม่รู้สึก

เพราะก็ไม่รู้เหมือนกันว่า เราสองคนจะมีกันในชีวิตไปถึงตอนไหน

จากปมของมาเบลทำให้ผมสูญเสียศรัทธาความรักไปมากเหมือนกันครับ