.

เครดิต : ขอบพระคุณภาพทุกภาพ จากอินเตอร์เน็ตค่ะ

.

สัญลักษณ์ประกอบ

// เท่ากับ การกระทำ

(..... ) เท่ากับ ความรู้สึก

.

.

คอนโดของ โปรด - ข้าวหอม

.

ข้าวหอม

( เรนรวินทร์ ไอรา ) อายุ 22 ปี

เด็กน้อยของผมเองครับ ผมเจอข้าวหอมครั้งแรกเมื่อ 3 ปีที่แล้ว

วันนั้นผมอกหักจากรักแรก เมาคอพับอยู่คนเดียวที่ผับที่ข้าวหอมทำงานอยู่

พนักงานเสิร์ฟช่วยกันหิ้วปีกผมออกมาจากร้าน โทรหาเพื่อนสนิทผม ที่เป็นเบอร์ล่าสุดที่ผมคุย

สุดท้ายเป็นข้าวหอมคนเดียว ที่นั่งเฝ้าผมที่เมาคอพับ จนเพื่อนผมมารับ ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่า ผมถึงที่นอนได้ยังไง จนเพื่อนผมเล่าให้ฟัง

ผมนึกชื่นชมคนที่นั่งเฝ้าผมนานสองนานไม่ได้ วันต่อมาผมให้เพื่อนพากลับไปที่เดิม จนได้พบว่าคนนี้คือคนที่นั่งเฝ้าผมถึง 2 ชั่วโมง

ผมมีโอกาสได้พูดคุย ทำความรู้จัก ผมให้ค่าตอบแทนเป็นเงิน แต่เธอไม่รับ พร้อมยิ้มน่ารักให้ผมแล้วบอกว่า “ ผมช่วยลุงครับ ”

เพราะคำว่า ลุง นี้มั้งครับ ถึงต้องพาตัวเองไปหาเธออีกครั้ง พยายามปรับทัศนคติว่าอายุเราสองคนห่างกันแค่ 1 รอบเอง

ผมผ่านช่วงเวลาแย่ๆ ในชีวิตมาได้เพราะ ข้าวหอมเลยครับ

ตอนที่ผมเจอ ข้าวหอมอายุ 19 ปี กำลังเรียนอยู่มหาวิทยาลัย ปี 1

ส่วนผมในตอนนั้น 31 ปี

ผมเป็นนักธุรกิจ เป็นลูกชายคนโตของตะกูล วราเจริญภิวัฒน์

ครอบครัวของผมประกอบธุรกิจ Jewelry

มีโรงงาน โรงงาน เจริญภิวัฒน์ Jewelry (วราเจริญภิวัฒน์ กรุ๊ป)

ผมเริ่มเอาตัวไปใกล้ๆ เด็กน้อยคนนี้ จนเริ่มสนิท เปิดใจ และได้รู้ชีวิตความเป็นไปเป็นมาว่า

ข้าวหอมมีชีวิตที่ดิ้นรนพอสมควร อาศัยอยู่กับยายสองคน ที่มีอาชีพเป็นแม่บ้าน

ข้าวหอมอยากเรียนต่อหลังจากจบม.6 เลยทำให้ต้องดิ้นรน ทำงานหาเงิน เพื่อส่งตัวเองเรียน

เพราะลำพังเงินที่ยายหาได้ คงไม่สามารถส่งเรียนได้แน่นอน

ข้าวหอมจำเป็นต้องทำงานที่ผับ เพราะเป็นงานที่สามารถทำตอนกลางคืนได้

ผมนึกชื่นชมเด็กคนนี้อยู่ไม่น้อย นอกจากจะได้เพื่อนคุย ในวัยที่แตกต่างกันถึง 1 รอบ ผมยังได้เซฟโซนของใจด้วยครับ

รู้จักกันไปมา ผมกับข้าวหอมสนิทกันแบบที่ ผมเองไม่เคยสนิทกับใคร ไว้ใจใคร ได้แบบนี้เหมือนกัน

จนในที่สุดเราทั้งสองคนก็ปล่อยใจ ปล่อยกายไปด้วยกัน

แต่ทั้งหมดที่เกิดขึ้น ไม่ใช่เรื่องผิดพลาดนะครับ ผมตั้งใจ ข้าวหอมก็เช่นกัน เราสองคนรักกัน

ผมตัดสินใจคุยกับข้าวหอมตรงๆ ว่า

ไม่อยากให้ทำงานที่นี่ ผมเริ่มหวง เพราะข้าวหอมเป็นไทป์ที่ดึงดูดคนที่อยู่ใกล้มากพอสมควร

ดึงดูดใจ ดึดดูดกาย ถึงผมจะไว้ใจข้าวหอม แต่ผมไม่ไว้ใจใครทั้งนั้น ผมไม่ให้ข้าวหอมทำงาน

และจะเป็นคนส่งเรียนเอง ผมให้ข้าวหอมมาอยู่กับผมที่คอนโด

คอนโดนี้ผมซื้อไว้ ไม่มีใครรู้ ที่นี่เป็นเหมือนที่หลบภัยที่ปลอดภัยที่สุดของผม

ผมไม่เคยให้ใครมา แต่ผมยอมให้ข้าวหอมเข้ามาอยู่กับผมที่นี่

ข้าวหอมบอกกับยายว่า จะมาอยู่หอพักกับเพื่อน เพราะใกล้มหาวิทยาลัยและสะดวกต่อการทำงาน

ข้าวหอมไม่กล้าบอกใคร ผมเองก็ไม่ได้บอกใครเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของตัวเองกับข้าวหอม มีเพียงเพื่อนสนิทเท่านั้นที่รู้

ผมไปๆ มาๆ ระหว่าง บ้านกับคอนโด

เลี้ยงข้าวหอมเป็นเด็กคนหนึ่งของตัวเองนั้นแหล่ะครับ

ข้าวหอมเด็กของป๋าโปรด

เวลาล่วงเลยมา 3 ปี

ที่ผมมีเธออยู่ข้างๆ ข้าวหอมเป็นเด็กดีมาก เชื่อฟังผมทุกอย่าง ไม่เคยเรียกร้องอะไร ได้เท่าไหร่ เอาเท่านั้น

ไม่เคยสร้างความลำบากใจให้ผม ไม่เคยงอแง ถ้าผมไม่มาหา ไม่เคยกล้าติดต่อหาผมก่อน ถ้าผมไม่ติดต่อหาก่อน

ข้าวหอมให้เกียรติผมมาก เพราะรู้ดีว่า ฐานะ หน้าตาทางสังคมของผม มีผลกับชีวิตของผมมากแค่ไหน

ข้าวหอมเลยเลือกที่จะอยู่เงียบๆ แบบนี้ มาตลอด 3 ปี

เพราะแบบนี้มั้งครับ ผมเลยยิ่งรัก เอ็นดู ข้าวหอม จนตอนนี้ไม่มีสายตามองใครเลยครับ

เพราะคนตรงหน้า เติมให้ผมจนเต็มแล้วครับ