___

ผมเกือบดึงเฟยเจินไม่ทันจริงๆ นะ เกือบจะโดนลากไปผ่านหน้ากล้องจริงๆ แล้ว

ผมมองไปยังป้ายไฟในมือของเฟยเจิน เห็นว่านั่งทำทั้งคืน เพราะงานนี้โดยเฉพาะ ไม่อยากนึกว่าถ้าวันชิง ป้ายจะขนาดเท่าไหน นี่ก็แทบยัดใส่รถแท็กซี่มาไม่ได้แล้ว

เฟยเจินกำลังกระโดดหย็องๆ เพื่อดูบุคคลที่กำลังโดนรุม สุดท้ายเขาก็วิ่งออกไปจนได้

ผมอยากปาดเหงื่อทิพย์ตัวเองจริงๆ!!

“ คุณจื่อรั่วคะ ไม่ทราบว่ารู้สึกอย่างไรบ้างคะกับข่าวเฟคๆ ที่ถูกสร้างขึ้นมาจนก่อความเสียหายต่อฐานแฟนคลับและจิตใจของตัวเอง ”

‘ คุณเฉิน จื่อรั่ว ’

“ มางานโปรโมททีมที่เข้ารอบชิงเอเชียนส์เกมแบบนี้ เชียร์ทีมไหนเป็นพิเศษไหมคะ ”

คำถามกำลังยิงเข้าหาเธอรัวๆ

“ ที่บอกว่าอัลบั้มเพลงที่จะได้ฟังกันเร็วๆ นี้ เนื้อหาเกี่ยวกับรักแรกของคุณจื่อรั่ว เป็นสิ่งที่เขาลือกันในโลกออนไลน์ จริงไหมคะ “

“ เห็นบอกว่าชื่อ เหรินซวี่ ตอนนี้ยังเจอกันอยู่ไหมคะ หรือติดต่อกันอยู่ไหมคะ “

“ อย่างน้อยก็ให้สัมภาษณ์เราสักหน่อยได้ไหมคะ ระหว่างที่รอทีมรีเจนท์และธาธานมาถึง ”

หมับ !

“ อร๊ายยยยยยย!~ ธาธานมาถึงแล้ววว! ”

เฟยเจินถอดกระเป๋าสำภาระทุกอย่างยัดใส่มือหลิวฟางให้หอบของแทน ก่อนจะวิ่งออกไปข้างหน้าตึกกับป้ายไฟของตัวเองเท่านั้น

ติ้ง !

Messager <พี่ถง> : ไว้ถึงแล้ว พี่จะเอาป้ายห้อยสำหรับสตาฟให้ จะได้เข้าออกห้องพักทีมได้สะดวก

Yutong’s part

*บทสนทนาต่อหน้าบนรถ*

อวี่ถงเก็บมือถือลง ก่อนจะเอ่ยเปลี่ยนเรื่องไป

อวี่ถงหันไปมองเด็กสามคนที่นั่งอยู่ท้ายรถ ปกติแล้วคงไม่ได้มาด้วยแต่อยู่ๆ ฉางกลับเปลี่ยนใจเนื่องจากพวกเขาอยู่ในช่วงสำคัญของทีมที่จะใครเปลี่ยนเข้าออกเพื่อให้ทีมชนะในรอบชิงในเวลาที่เหลืออยู่เพียงถึงเดือน

Liúfāng’s part

เฟยเจินก็ยังเป็นเฟยเจิน

เพื่อนผมวิ่งเข้าหาเขาแทบตาย แต่ผมดันหอบข้าวหอบของหลบหลังเสาตอนทีมพวกเขาเดินผ่านเข้ามาข้างใน แต่ก็ไม่รู้ว่าจะหลบไปทำไมเหมือนกัน 😅

ติ้ง !

Messager <พี่ถง> : ถึงแล้ว

“ กรี๊ดดดดดดด! อร๊ายยยยยย!!!~ ”

“ รีเจนท์ถึงแล้วววๆๆๆๆ!!! ”

ใช่ครับ ผมต้องวิ่งตามเฟยเจินออกไป ทั้งที่ยังหอบกระเป๋าของเฟยเจินอยู่

“ เทพถง! เทพถง! เทพถง! ”

“เทพเล่อ!!!!! กรี๊ดดดดด!! ”

เฟยเจินเอากระเป๋าตัวเองกลับไปสะพายก่อนจะยกมือถือขึ้นถ่าย ตอนนี้หย่งเล่อได้เดินผ่านพวกเขาเข้าไปข้างในแล้ว

“ เทพเยว่ เทพคุนลงมาแล้วๆๆ! ”

“ เทพหลิ่ง! เทพหลิ่ง! เทพถง! เทพถง! ”

เสียงแห่ร้องเรียกหาพวกเขา ทว่าตอนนี้สายตาผมกำลังสะดุดกับเธอ ‘จื่อรั่ว‘ ที่ยืนอยู่ด้านหน้ากับฝูงชนสื่อ

“ เทพหลิ่งปรากฏตัวแล้ว! ”

“ เทพถง!!! เทพถงคะๆๆๆ เทพถง!!! กรี๊ดดดดด!! ”

|

*อีกฝั่งของอวี่ถง*

ผมเห็นคนตัวเล็กแล้ว เขาอยู่ข้างใน

แต่..

กึก..!

“ เทพถงคะ โปรโมททีมรอบนี้ คาดหวังมากน้อยแค่ไหนคะ เห็นว่ามีการลงฝีมือประลองให้เห็นกันก่อน คิดว่าจะ— ”

“ อะ เทพถง! เทพถงคะ! ”

|

Liúfāng’s part

เขา.. ไม่ตอบคำถาม แต่กลับเดินฝ่าฝูงชนมา ก่อนพี่ฉางและเด็กสำรองในทีมเขาอีกสามคนจะตามกันมาติดๆ

หมับ !

“ เทพถงจับมือใครอ่ะ คนนั้นที่เขาสตรีมแล้วเพ้อหารึเปล่า “

“ ใช่ไหมอ่ะ ถ้าคนนั้นเห็นนานมาแล้วในสตรีมเขาบ่อยๆ นะ เหมือนจะเป็นน้องชายมากกว่า ”

|

*บทสนทนาต่อหน้า ณ ห้องพักทีม*

ป้ายห้อยสำหรับสตาฟทีมรีเจนท์ถูกห้อยลงคอคนตัวเล็ก

ขวับ !

เฟยเจินหันคอแทบหัก

แกร๊ก…!

ฉางและเด็กสามคนเดินตามกันเข้ามาในห้อง ก่อนทุกคนจะไปรวมตัวกันที่โต๊ะ เว้นแต่ร่างสูงยังคงยืนอยู่กับคนตัวเล็ก

ทันทีที่ร่างบางทำท่าให้กำลังใจไป คนตัวสูงจำใจต้องเดินเข้าไปคุยกับทีมเรื่องแผน รวมถึงการวางแผนกลยุทธ์ของเกม ส่วนหลิวฟางกับเฟยเจินได้เดินออกจากห้องมาแล้ว

ยังเดินไปไม่ถึงไหน ก็ต้องหยุดเมื่อเสียงเรียกคุ้นเคยดังขึ้น

“ หลิวฟาง ”

เฟยเจินเกาะแขนร่างบางแน่น บางทีก็เกือบจะกัดไหล่เพื่อนซะงั้น

หลิวฟางพูดกับเจ๋อหมิง ก่อนจะลากแขนเพื่อนตัวเองออกไป

___