12 ชั่วยาม คืออะไร?

หนี่ฮ่าว~ หว่อชื่อธัญญ่า กลับมาพบกับทุกคนอีกแล้วค่า หลังจากที่ต้องกักตัว นอนอ่านนิยายอยู่บ้านกันไปยาวๆ นิยายในกองดองก็เริ่มหร่อยหรอ จนได้มาอ่านนิยายแนวจีนโบราณที่กระแสดีไม่มีตกจนเข้าสู่กลางปี 2021 แล้วก็ตาม!

ต้องยอมรับเลยว่ากระแสนิยายจีนตอนนี้ก็ยังปังไม่แผ่วเลยทีเดียว ธัญญ่าก็ได้สมัครมาเป็นสาวกเหมือนกัน แต่ แต่ แต่! สิ่งที่ชาเล้นจ์มือใหม่หัดอ่านนิยายจีน นอกจากจะเป็นชื่อตัวละคร การอ่านออกเสียงแล้ว ก็มีช่วงเวลานี่แหละที่แบบ...หืมมม มันคืออะร๊ายยย

ทุกคนต่างก็คงทราบกันดีว่าหนึ่งวันมี 24 ชั่วโมง แต่เวลาอ่านนิยายจีนโบราณ เราจะเห็นคีย์เวิร์ดที่ตัวละครพูดกัน “นี่ยามใดแล้ว” “เจ้าหลับไปสองชั่วยาม” “ยามหยินแล้ว” “ข้าตื่นยามเหม่า เข้านอนยามไห่” แล้วคำว่า “ยาม” เนี่ย มันแปลว่าอะไรกันนะ? ยามนั่นยามนี่ แล้วหนึ่งชั่วยามก็คือหนึ่งชั่วโมงไม่ใช่เหรอ?

วันนี้ธัญญ่าเลยได้ชวน เก๋อเก๋อ แห่ง หอหมื่นอักษร มาช่วยชี้ทางสว่างให้นักอ่านและนักเขียนมือใหม่ในวงการนี้ได้เข้าถึงและอินไปกับนิยายมากขึ้น!

เก๋อเก๋อ : หนี่ฮ่าว เก๋อเก๋อมีคำตอบมาให้ทุกคนแล้วเจ้าค่ะ นั่นเป็นเพราะจีนสมัยก่อนนั้นมีการนับเวลาที่แตกต่างกับปัจจุบันอยู่เล็กน้อย นั่นก็คือ ‘หนึ่งชั่วยาม’ ของจีนจะเท่ากับ ‘สองชั่วโมง’ ในปัจจุบันนั่นเองเจ้าค่า การนับเวลาแบบนี้เริ่มขึ้นในสมัยราชวงศ์โจวตะวันตก โดยใน “สิบสองชั่วยาม” จะแบ่งออกเป็นดังนี้

.

1. ยามจื่อ (子时) หรือ เย่ป้าน (夜半) , จื่อเย่ (子夜) , จงเย่ (中夜) หมายถึง กลางดึก ถือเป็นช่วงเวลาแรกในการนับเวลา โดยจะเริ่มนับตั้งแต่เวลา 23:00-01:00

.

2. ยามโฉ่ว (丑时) หรือ จีหมิง (鸡鸣) , หวงจี (荒鸡) หมายถึง ช่วงไก่ขัน เป็นช่วงเวลาที่สองของการนับเวลา โดยจะเริ่มนับตั้งแต่เวลา 01:00-03:00

.

3. ยามหยิน (寅时) หรือ ผิงต้าน (平旦) , หลีหมิง (黎明) , เจ่าเฉิน (早晨) , รื่อต้าน (日旦) เป็นช่วงเวลาที่พระอาทิตย์จะขึ้นมาแทนที่ความมืดมิด โดยจะเริ่มนับตั้งแต่เวลา 03:00-05:00

.

4. ยามเหม่า (卯时) หรือ รื่อชู (日出) , รื่อฉื่อ (日始) , โพ่เซียว (破晓) , ซู่รื่อ (旭日) คือช่วงเวลาที่พระอาทิตย์เริ่มทอแสง โดยจะเริ่มนับตั้งแต่เวลา 05:00-07:00

.

5. ยามเฉิน (辰时) หรือ ชื่อฉือ (食时) , เจ่าฉือ (早食) เป็นช่วงเวลาทานอาหารเช้า โดยจะเริ่มนับตั้งแต่เวลา 07:00-09:00

.

6. ยามซื่อ (巳时) หรือ อวี๋จง (隅中) , รื่ออวี๋ (日禺) ช่วงเวลาใกล้เที่ยงวัน โดยจะเริ่มนับตั้งแต่เวลา 09:00-11:00

.

7. ยามอู่ (午时) หรือ รื่อจง (日中) , รื่อเจิ้ง (日正) , จงอู่ (中午) เวลาเที่ยง โดยจะเริ่มนับตั้งแต่เวลา 11:00-13:00

.

8. ยามเว่ย (未时) หรือ รื่อเตี๋ย (日昳) , รื่อเตีย (日跌) , รื่อยาง (日央) คือช่วงเวลาที่พระอาทิตย์เริ่มเคลื่อนไปทางทิศตะวันตก โดยจะเริ่มนับตั้งแต่เวลา 13:00-15:00

.

9. ยามเซิน (申时) หรือ ปูฉือ (晡时) , รื่อปู (日晡) , ซีฉือ (夕食) โดยจะเริ่มนับตั้งแต่เวลา 15:00-17:00

.

10. ยามโหย่ว (酉时) หรือ รื่อรู่ (日入) , รื่อลั่ว (日落) , รื่อเฉิน (日沉) , ป้างหว่าน (傍晚) เป็นช่วงเวลาที่พระอาทิตย์เริ่มลับเหลี่ยมเขา นกกาเริ่มบินกลับรัง โดยจะเริ่มนับตั้งแต่เวลา 17:00-19:00

.

11. ยามซวี (戌时) หรือ หวงฮุน (黄昏) , รื่อซี (日夕) , รื่อมู่ (日暮) , รื่อหว่าน (日晚) ช่วงเวลาที่พระอาทิตย์ลับไปแล้ว รอบด้านดูสลัวเลือนราง ใกล้มืดเต็มทีโดยจะเริ่มนับตั้งแต่เวลา 19:00-21:00

.

12. ยามไฮ่ (亥时) หรือ เหรินติ้ง (人定) , ติ้งฮุน (定昏) เป็นช่วงเวลาดึกสงัด ประชาชนต่างก็หยุดทำกิจกรรมต่างๆ และพักผ่อนนอนหลับ คำว่าเหรินติ้ง (人定) นั้นโดยนัยแล้วก็คือคำว่า เหรินจิ้ง (人静) ที่แปลว่าเงียบสงัด สองคำนี้ออกเสียงคล้ายคลึงกัน สื่อถึงว่าเป็นช่วงเวลาที่เงียบสงบ ผู้คนหยุดพักผ่อนนั่นเอง โดยจะเริ่มนับตั้งแต่เวลา 21:00-23:00

.

เห็นม้า ก็ไม่ได้ยากอย่างที่คิด แบ่งทีละ 2 ชั่วโมง จนครบ 24 ชั่วโมง และเป็นที่มาของคำว่า ‘12 ชั่วยาม’ นั่นเอง ธัญญ่ากับเก๋อเก๋อหวังว่าสาระน่ารู้นี้จะช่วยทำให้เพื่อนๆ ได้อรรถรสในการอ่านและเขียนนิยายเพิ่มมากขึ้นนะ! 

.

ส่วนใครกำลังตามหานิยายจีนอยู่ ติดตามนิยายของเก๋อเก๋อได้ที่ >> http://www.tunwalai.com/story/chinesestory

ขอบคุณข้อมูลดีๆ เนื้อหาแน่นเปรี๊ยะ จาก เก๋อเก๋อ สาวสวยประจำเพจ หอหมื่นอักษร