ไอ้พวกผู้ชายที่มองว่ากูต่ำต้อยด้อยศักดิ์ ถ้าตัวเองสูงส่งนัก มาสยบใต้หว่างขากูทำไม

ดอกเหมย : ทุกคนล้วนมีอาชีพที่ใฝ่ฝัน ใคร ๆ ก็อยากเชิดหน้าชูตาในอาชีพที่สูงศักดิ์กันทั้งนั้น แต่ไอ้คนอย่างผมมันก็คงหมดสิทธิ์ตั้งแต่ถูกดึงหัวออกมาจากช่องคลอดโสเภณีแล้วแหละ และไม่ว่าผมจะพยายามถีบตัวเองให้สูงส่งขึ้นแค่ไหน คุณค่าของผมมันก็จะถูกตีราคาจากเรือนร่างของผมอยู่ดี...

 

คชา : เบื้องหลังครอบครัวที่ใคร ๆ ต่างอิจฉา ใครจะรู้ว่าเบื้องหลังมันสุดแสนจะเน่าเฟะ ความอบอุ่นจอมปลอมที่ออกสื่อ นั่นยิ่งทำให้ผมรู้สึกกระอักกระอ่วนเหมือนจะอ้วกออกมาทุกครั้งที่นึกถึง แต่จะให้ผมกล่าวโทษใครได้ล่ะ? ในเมื่อการแข่งขันภายในครอบครัวที่เกิดขึ้นมาตลอด มันเริ่มจากการที่ตัวของผมเองเป็นได้แค่ลูกเมียน้อย...

 

 

“เป็นคนประเภทไหน ถึงได้พลีกายให้ผู้ชายที่มีลูกมีเมียอยู่แล้ว ไม่นึกสมเพชตัวเองบ้างหรือไง”

 

“ก็คงประเภทเดียวกับแม่พี่นั่นแหละมั้ง

ถ้าถามว่านึกสมเพชตัวเองบ้างไหม...

แล้วพี่ล่ะครับ รู้สึกสมเพชแม่ตัวเองหรือเปล่า”

.

.

.

 

“มึงนี่มัน!! สกปรก”

 

“พี่ก็สกปรกไม่ได้ต่างไปจากผมหรอก

เพียงแค่ผมสกปรกที่ร่างกาย ส่วนพี่น่ะ สกปรกที่จิตใจ!”

.

.

.

ทุกอาชีพมันก็มีศักดิ์ศรีหมดนั่นแหละ

เพียงแต่มันไม่เท่ากัน…

 

 

คำเตือน⚠️

โปรดอ่าน!! เนื้อเรื่องค่อนข้างรุนแรง

- ความสัมพันธ์ครอบครัวแบบ toxic relationship

- มีคำพูดหยาบคาย 

- เนื้อเรื่องเกี่ยวข้องกับการค้าประเวณี

- กล่าวถึงการข่มขู่ และทำร้ายร่างกายอย่างรุนแรง

- กล่าวถึงการบังคับขู่เข็ญทางด้านร่างกายและจิตใจ

- นักอ่านที่อายุต่ำกว่า 18 ปี โปรดอ่านอย่างมีวิจารณะญาณ

- มีฉากเลิฟซีนระหว่างผู้ชายกับผู้ชาย

- ทุกตัวละครมีความเป็นมนุษย์ที่เผยด้านมืดของจิตใจออกมา บางพฤติกรรมอาจไม่เหมาะสม ห้ามลอกเลียนแบบ

- ตัวละครหลักมีอาชีพค้าประเวณี 

 

 

ติดตามไรเตอร์น้ำหวานได้ที่

เพจ : นิภาลัย22

ทวิตเตอร์ : Nipawan pilai

ติ๊กต๊อก : นิภาลัย22

(ส่วนมากไรต์จะเคลื่อนไหวที่ติ๊กต๊อกนะคะ)

 

เครดิต

เนื้อเรื่อง : นิภาลัย22

ภาพ : ดอยคำ ทำปก

 

 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (1)

5.0

ของรีวิวบอกว่าคุ้มค่ากับการอ่าน
ของรีวิวบอกว่าการบรรยายลื่นไหล
ของรีวิวบอกว่าเนื้อเรื่องสนุกชวนติดตาม