เปิดให้อ่านฟรีจนจบ (ลงทุกวัน)
ใครที่ไม่สะดวกรอสามารถดาวน์โหลดได้ที่
www.mebmarket.com
(มีโปรโมชั่นลดราคา จาก 229.- เหลือเพียงแค่ 161.- ถึงวันที่ 7 มีนาคม ค่ะ)
คำโปรย
ปฏิญญาร้องไห้น้ำตาแทบเป็นสายเลือด เมื่อต้องปล่อยรักแรกของเธอไป
แต่สำหรับวรรณสิงห์ ความเจ็บปวดนั้นมันเทียบไม่ได้ กับเขาที่ยังรักเธออยู่ ท่ามกลางความเกลียดชัง
เขากล่าวโทษว่าเธอเป็นคนผิด หากเธอเองก็เลือกที่จะปิดบังความจริงทุกอย่าง
แต่ต่อให้อธิบายอย่างไร ชายหนุ่มก็คงไม่รับฟัง เมื่อเขาได้เกลียดและยัดเยียดข้อหา ‘นอกใจ’ ให้กับเธอมาแล้ว
และไม่มีความคิดที่จะให้อภัยต่อให้ทั้งหมดเป็นเพียงแค่เรื่องโกหกก็ตาม
ตัวอย่างเนื้อหา
“คุณเห็นผมตาบอดหรือไง” ชายหนุ่มกระซิบรอดไรฟัง อยากจะเอื้อมมือไปบีบคอคนตรงหน้าเหลือเกิน เมื่อเริ่มทนฟังคำแก้ตัวของเธอไม่ได้ “ผมพยายามแทบตายเพื่อที่จะลืม ๆ ไปซะว่าพลอยนอกใจ แต่วันนี้คุณกลับมาย้ำเตือนให้มันชัดเจนยิ่งกว่าเก่า เผลอแป๊บเดียวคุณก็ล่อผู้ชายมาติดกับ... ผมให้คุณออกไปเที่ยวนะพลอย ไม่ใช่ให้ออกไปร่าน!”
“คุณสิงห์! พลอยไม่ได้ทำอย่างนั้นนะ”
ปฏิญญาเบิกตาค้างกับคำกล่าวหานั้น อยากหลอกตัวเองเหลือเกินว่าหูฝาด คนอย่างคุณสิงห์ไม่มีทางที่จะพูดจาหยาบคายกับเธอได้ แต่ก็ไม่สามารถ เพราะภาพตรงหน้ามันสวนทางจากสิ่งที่เขาเคยเป็น ถ้อยคำร้ายกาจที่ออกจากปากบวกกับความเจ็บที่เกิดจากการบีบรัดทั่ววงแขนก็บอกได้ ว่าเขาจงใจดูแคลนเธอแค่ไหน
ไหนจะความรวดร้าวที่เกิดขึ้นทั้งใจ หยดน้ำตาที่กำลังรินไหล ทุกอย่างชัดเจนเหลือเกินว่าดวงตาที่เคยมองกันด้วยความรัก ความหลงใหล ณ ตอนนี้เหลือไว้แค่ความเกลียดชัง
“คุยอะไรกับมัน...” หากวรรณสิงห์ไม่สนใจอีกต่อไป ทั้งที่รู้ว่าเธอเจ็บจากใบหน้าที่เหยเก แต่เขากลับเอื้อมมาบีบต้นแขนข้างที่เหลือไว้ พร้อมกับเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงกดต่ำ ดวงตาเรียวใหญ่ก็แดงก่ำเหมือนคนที่ควบคุมตัวเองไม่ได้
ยิ่งเธอเงียบเขายิ่งเดือดดาล ยิ่งปฏิญญาสะอื้นออกมาเขายิ่งตะโกนลั่นเพื่อกลบเสียงนั้น
“ผมถามว่าคุยอะไรกับมัน!”
ขออนุญาตเปิดเรื่องใหม่ (อีกครั้ง) นะคะ
เรื่องนี้พระเอกเป็นประสาท นางเอกก็น่ารำคาญ
เป็นพล็อตที่ไรท์เขียนไว้เมื่อสิบกว่าปีก่อนค่ะ เพิ่งเปิดเจอเลยเอามาเกลาใหม่
แนวอาจจะเก่าไปบ้างสำหรับหลาย ๆ ท่าน แต่ยังไงก็หวังว่าจะอ่านด้วยความอภิรมย์นะคะ
(E-Book เสร็จแล้วค่ะ)
สามารถดาวน์โหลดได้ที่ www.mebmarket.com
Guest
