ชายร้าย..ชายไม่รัก (Mpreg)

นิยายเรื่องนี้มีความรุนแรงที่เกิดขึ้นกับเด็ก การทะเลาะและปัญหาภายในครอบครัว และการกระทำอันทำให้เกิดความไม่สบายใจ ในเรื่องของการใช้คำพูด หรือการข่มขู่ผ่านวาจา รวมถึงมีฉากที่ทำให้เกิดความเข้าใจผิด ที่สื่อให้เห็นถึงการกระทำอันตีความไปได้ถึงการนอกกาย  

นิยายเรื่องนี้ไม่มีการนอกใจ หรือการข่มขืน เปโด หรีอความสัมพันธ์ในสายเลือด ไม่มีการลวนลามหรือการมีสัมพันธ์โดยไม่ยินยอม  

*นิยายเรื่องนี้ไม่มีเจตนาเขียนในเชิงความสัมพันธ์แบบ พี่-น้อง นายเอกไม่เคยเป็นลูกบุญธรรม ทั้งสองคนเติบโตต่างที่ และนายเอกไม่เคยเปลี่ยนนามสกุล สาเหตุที่มาโตในบ้านพระเอกสามารถติดตามได้ตั้งแต่ตอนแรกของเรื่อง 

ทั้งสองไม่มีความผูกพันกันทางความรู้สึก และไม่มีโอกาสได้อยู่เห็นช่วงวัยที่เติบโตของกันและกัน ถือว่าเป็นคนแปลกหน้าสำหรับกันและกันในแง่ของความรู้สึกและความทรงจำ 

หากท่านได้ลองเปิดใจอ่านแล้วพบว่านิยายเรื่องนี้อาจจะไม่ถูกจริต หรือเป็นกระเด็นสุ่มเสี่ยงที่อาจทำให้ท่านไม่สบายใจและตัดสินใจไม่อ่านต่อ 

ทางเรายินดีน้อมรับการตัดสินใจของนักอ่านทุกท่านค่ะ 

ขอบพระคุณทุกท่านที่ให้โอกาสค่ะ* 

*โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน และไม่แนะนำน้อง ๆ ที่อายุต่ำกว่า 18 ปี* 

เพราะสำนึกในบุญคุณที่เคยได้รับตอนเด็กเสมอมา 'อินทชา' จึงท่องไว้ได้เพียงแค่อดทนเท่านั้น 

ต่อให้จะโดนทำร้ายจิตใจแต่เขาก็ยังพยายามอดทน เพียงเพราะคำว่าบุญคุณและอยากทดแทน 

แต่วันนี้เขาได้รู้ความจริงแล้วว่า แค่คำว่าอดทนนั้นมันไม่อาจเพียงพอได้เลย 

ที่จะเติมเต็มหัวใจของ 'ทศกัณฑ์' ที่กลวงโบ๋และเต็มไปด้วยความเกลียดชังต่อตัวเขาได้ 

เขาเลือกที่จะถอยออกมาและไปตั้งหลัก ไปอยู่ให้ไกลจากชายใจร้ายที่เป็นบิดาแท้ ๆ ของลูกชาย 

ที่เขาไม่ปรารถนาจะให้ได้เจอกันไปชั่วชีวิต 

แต่แล้วโชคชะตาก็เล่นตลกกับเขาเกินไป เมื่อสุดท้ายแล้วเส้นด้ายแห่งการประสบพบเจอ 

ก็กลับถูกเรียงร้อยผูกเข้าหากันอีกครั้งอย่างไม่เต็มใจ  

ก่อเกิดความรู้สึกบางอย่างที่ไม่ควรจะรู้สึก ที่ควรจะหายไป และควรจะเป็นเพียงแค่เรื่องราวในอดีตเท่านั้น  

แต่อินทชาในวันนี้ไม่เหมือนกับในวันวาน เขาเข้มแข็งและแข็งแกร่งมากพอที่จะตอบโต้ใครก็ตาม 

ที่คิดจะมาทำร้ายทั้งเขาทั้งลูก ให้ได้รู้สำนึกเสียบ้าง  

เป็นคนดีแล้วต้องโดนรังแก ฉะนั้นก็อย่าเป็นมันเลย!