“ผมพิการแค่ขา ตรงนั้นไม่ได้พิการด้วย”
‘ดงดาน’ ชายพิการหนังหุ้มกระดูกนอนแน่นิ่งไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ แม้แต่คนรับใช้ยังดูหมิ่น ผมเผ้ายุ่งเหยิงปานคนวิกลจริต ถูกครอบครัวทอดทิ้งเพื่อรอวันตายในคฤหาสน์หลังใหญ่ตรงเนินเขา เนื้อตัวก็เน่าเหม็นน่าสะอิดสะเอียนนัก ทำไมคนที่เคยหน้าตาหล่อเหลาและน่าเกรงขามจึงกลับกลายมาเป็นซากศพรอวันที่อีแร้งรุมทึ้งไปเสียได้
และชายพิการติดเตียงคนนี้คือคนที่ ‘เรไร’ ต้องเข้าไปดูแล
“นอนด้วยกันบนเตียงไม่ได้เหรอ หรือว่าคุณกลัวว่าผมจะควบคุมระบบขับถ่ายตัวเองไม่ได้เหมือนเมื่อก่อน จนพาคุณสกปรกไปด้วย”
รีวิว (0)
เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว
Guest
