แค่ทะลุมิติมาแบบงงๆก็ว่าแย่แล้ว ดันทะลุมิติมาเป็นเมียของไอ้หน้าหล่อ เย็นชา แถมโครตปากหมานี่อีก มีใครจะซวยไปกว่าไอ้นทีคนนี้อีกไหม!

นที เด็กหนุ่มวัยยี่สิบปีในชุดนักศึกษามหาวิทยาลัยชื่อดังสวมทับด้วยผ้ากันเปื้อนสีเข้มของคาเฟ่หรู กำลังเก็บกวาดโต๊ะอย่างขะมักเขม้นหลังลูกค้าที่เพิ่งมาใช้บริการเดินออกจากร้านไป 

 

"นที เดี๋ยวต้องเข้าไปส่งงานอาจารย์ที่มหาลัยใช่ไหม" 

 

เสียงของ 'ฟ้า' ผู้จัดการร้านคนสวยแสนใจดีเอ่ยถามเด็กหนุ่ม 

 

"ใช่ครับพี่ฟ้า" เด็กหนุ่มตอบรับ 

 

"ถ้างั้นเดี๋ยวเก็บโต๊ะนั้นเสร็จนทีกลับเลยก็ได้นะ เดี๋ยวไปไม่ทัน" ฟ้าพูดพลางมองเด็กหนุ่มด้วยความเอ็นดู 

 

"ขอบคุณมากครับพี่" นทีส่งยิ้มให้หญิงสาว 

 

 

 

 

 

ขาเรียวเดินเตะฝุ่นไปตามทางฟุตบาท อากาศที่ร้อนอบอ้าวทำให้เด็กหนุ่มรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมา 

 

"อย่าให้กูมีรถบ้างนะ จะเปิดแอร์ให้เย็นฉ่ำเลย" เด็กหนุ่มบ่นกับตัวเองด้วยใบหน้างอง้ำ 

 

นทีเป็นเด็กหนุ่มวัยยี่สิบปี นักศึกษาคณะบริหารธุรกิจของมหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่งใจกลางกรุง แน่นอนว่าการที่นทีเข้าเรียนมหาวิทลัยที่มีค่าเทอมสูงลิ่วขนาดนี้ได้เป็นเพราะสอบชิงทุนมาได้  

 

นทีเติบโตมากับบ้านเด็กกำพร้าตั้งแต่จำความได้ เมื่อโตขึ้นจึงอยากออกมาทำงานหาเงินส่งตัวเองเรียน 

 

โชคดีที่นทีได้มารู้จักกับฟ้า ผู้จัดการร้านสาวสวยใจดีที่ยอมรับนทีเข้ามาทำงานทำให้เด็กหนุ่มมีรายได้ใช้ประทังชีวิตในแต่ละเดือน 

 

"โอ้ย อีกสิบนาที จะทันไหมวะเนี่ย" นทีเร่งฝีเท้าในขณะที่ปากก็ยังพร่ำบ่นไม่หยุด 

 

ความจริงแล้วร้านคาเฟ่ที่เด็กหนุ่มทำงานอยู่ก็ไม่ได้ไกลจากมหาวิทลัยมากนัก แต่ถ้าใช้สองเท้าเดินแบบนี้ก็ทำเอาหอบอยู่เหมือนกัน 

 

พรึ่บ ฟิ้ววว 

 

กระดาษในมือของนทีปลิวกระจายไปตามลมก่อนจะไปตกอยู่กลางถนน 

 

"อะไรกันนักกันหนาวะเนี่ย!" 

 

นทีบ่นด้วยความหงุดหงิดก่อนจะรีบวิ่งไปเก็บกระดาษรายงานที่ต้องนำไปส่งอาจารย์ให้ทันบ่ายนี้ด้วยความเร่งรีบโดยที่ไม่รู้เลยว่ามีรถยนต์กำลังพุ่งเข้ามาด้วยความเร็ว 

 

ปิ๊น ปิ๊น ปิ๊น 

 

นทีเงยหน้ามองตามเสียงแตรก่อนจะต้องเบิกตาโพลงด้วยความตกใจเมื่อรถยนต์กำลังพุ่งมาด้วยความเร็วและประชิดตัวเขาจนไม่มีโอกาสได้หลบหลีก 

 

"เฮ้ย" 

 

ปัง! โครม! 

 

ร่างของนทีกระเด็นไปหลายเมตรจากแรงปะทะของรถยนต์ ความเจ็บแล่นไปทั่วร่างก่อนจะเริ่มเปลี่ยนเป็นความรู้สึกชา 

 

นี่เขาจะซวยยันวินาทีสุดท้ายของชีวิตเลยงั้นเหรอ 

 

และเปลือกตาของเด็กหนุ่มก็ปิดสนิทลงพร้อมกับลมหายใจเฮือกสุดท้าย.... 

 

 

 

วูบ! 

 

 

 

"คุณนที คุณนทีตื่นสิคะ คุณนที" 

 

"อึก เฮือก!" 

 

"ฮึก คุณนทียังไม่ตายจริงๆด้วย ฮืออ" 

 

ดวงตากลมโตลืมขึ้นก่อนที่ร่างบางจะเด้งตัวลุกขึ้นจากที่นอนพลางกวาดสวยตาไปมองรอบๆตัวด้วยความงุนงง 

 

"นี่มันที่ไหน แล้วเธอเป็นใครเนี่ย!" 

 

 

 

ฝากกดใจและคอมเม้นท์เพื่อเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยน้า 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว