ให้ใจแล้วไม่รับคืน Love for you
โดย...ช่อดอกเข็ม
คำโปรย
นิยายรักฟีลกู๊ดที่แอบหื่น พระเอกนางเอกรักและคบกันมาตั้งแต่มัธยม เรียนมหาวิทยาลัยด้วยกัน และจบลงด้วยการแต่งงาน ที่สำคัญคลั่งรักกันมากๆ
‘หัวใจให้ไปแล้ว ใครเขาเอาคืนกันวะ’
ภีม ภูรินทร์
ลูกแพร์ ลลินดา
“สวยมั้ย?”
“หือ? บอกแล้วไม่ใช่เหรอ?”
“ไม่ใช่แพร์” สายตาของภีมที่มองสบตาทำให้ลูกแพร์ต้องรีบพูด “สาวชุดแดงโต๊ะซ้ายมือไง? มองมาสี่รอบแล้วนะ”
รอบที่หนึ่งอาจจะไม่แน่ใจ รอบที่สองขอมองซ้ำเพราะความชัวร์ รอบที่สามคือเริ่มอ่อย ส่วนรอบที่สี่คือตั้งใจอ่อย
“จำไม่ได้เหรอว่าเราสายตาสั้น?”
“อือ? ไม่สั้นนะ สายตาภีมปกติ” ก็เพิ่งไปวัดสายตากันมาเมื่อเดือนก่อน ร้านที่ไปก็เป็นร้านที่พี่ลูกหม่อนแนะนำ ก็ไม่น่าจะผิดพลาด
หรือเธอจะจำตัวเลขผิด
“ใครบอกว่าปกติ สั้นมาหกปีแล้ว”
“จริงเหรอ ทำไมแพร์ไม่รู้ล่ะ” ใบหน้าจริงจังของคนพูดทำให้ลูกแพร์ลังเล หรือว่าเธอจะจำผิดจริงๆ “สายตาภีมสั้นอยู่เท่าไหร่? ต้องตัดแว่นมั้ย?”
“...”
“ว่าไง? สายตาภีมสั้นอยู่เท่าไหร่?” ลูกแพร์ถามซ้ำเมื่อคนที่บอกว่าตัวเองสายตาสั้นไม่ยอมตอบ
“สายตาฉัน(สั้น)อยู่ที่เธอ ต้องตัดแว่นมั้ย?”
Guest
