“ฉันรักนายนะนีอัน… แต่นั่นมันก่อนที่เราจะเจอฮาจิ…
ทำไมนายต้องแย่งของที่ฉันอยากได้ไปซะทุกอย่าง…
รวมถึงคนที่ฉันรัก…”
คำพูดของลีอันน้องชายฝาแฝดผู้ซึ่งถูกปกปิดการมีตัวตนมาตั้งแต่กำเนิด
เอ่ยพร้อมแววตาอันไร้ซึ่งความสำนึกในผิดชอบชั่วดี
หลังวางยาสลบพี่ชายได้สำเร็จ ก็ค่อย ๆ ถอดชุดของเจ้าสาวตัวจริงออกทีละชิ้น
เมื่อร่างไร้สติเปลือยเปล่ากลับยิ่งเห็นรูปร่างของอีกฝ่ายชัดเจน
“อย่างน้อยนายก็ยังมีก้อนเนื้อที่น่ารังเกียจนี่อยู่…
คงไม่เป็นไรหรอกใช่ไหม”
เอ่ยด้วยรอยยิ้มร้ายพร้อมลูบไล้หน้าหน้าท้องอีกฝ่ายที่นูนออกมาเล็กน้อย
“ขอบคุณสำหรับของขวัญวันแต่งงานนะ… พี่ชาย”
เหมือนทุกอย่างกำลังเป็นไปตามแผน
ทว่าสิ่งที่ตัวร้ายอย่างเขาวาดฝันไว้กลับต้องดับวูบลงอย่างไม่คาดคิด
เมื่อจู่ ๆ ก็ตื่นขึ้นมาในห้องสี่เหลี่ยมกว้าง ๆ พร้อมกับถูกล่ามไว้ด้วยโซ่เส้นหนา
การสวมรอยเป็นเจ้าสาวกลับกลายเป็นการรับเคราะห์แทนเสียอย่างนั้น!
เมื่อชายร่างสูงใบหน้าหล่อเหลาเอ่ยว่า
“ถ้าฉันไม่ได้นาย ใครหน้าไหนก็ต้องไม่ได้เหมือนกัน”
เพียงเท่านั้นก็ทำให้ลีอันตระหนักได้ว่า
กำลังเผชิญหน้ากับตัวร้ายเช่นเดียวกับตน