รู้จักใช้ภาพพจน์ งานเขียนเริ่ดแน่

รู้จักใช้ภาพพจน์ งานเขียนเริ่ดแน่

            นักเขียนคะ รู้จักคำว่า ภาพพจน์ ไหมคะ ถ้าเป็นเด็กไทย เรียนภาษาไทย ยังไง๊ยังไงคุณก็ต้องเคยเรียนภาษาและวรรณศิลป์ ซึ่งหมายความว่าคุณจะต้องเคยได้ยินคำว่า โวหารภาพพจน์ แน่นอน ซึ่งในวันนี้เราจะมาพูดถึงภาพพจน์ทางภาษากันค่ะ

            ภาพพจน์ คือ กลวิธีในการเขียนที่ทำให้ผู้อ่านเกิดภาพตาม สร้างความสะเทือนใจ ความประทับใจร่วมไปกับงานเขียนขณะอ่าน ได้แก่

อุปมา อุปไมย

            การเปรียบเปรยสิ่งหนึ่งกับอีกสิ่งหนึ่ง โดยมักใช้คำว่า ดัง ดุจ ดั่ง เหมือน เสมือน ราวกับ เช่น สวยราวกับนางฟ้า เบาดุจปุยเมฆ หล่อเหลาดั่งเทพบุตร

อุปลักษณ์

            การเปรียบสิ่งหนึ่งเป็นอีกสิ่งหนึ่ง มักใช้คำว่า เป็น คือ ต่างจากอุปมาอุปไมยนะคะ เช่น ลูกเป็นแก้วตาดวงใจของพ่อ ชาวนาคือกระดูกสันหลังของชาติ

ปฏิพากษ์

            การใช้คำที่มีความหมายตรงข้ามมากล่าวร่วมกันในประโยคเพื่อเน้นความหมายของคำหน้า

เช่น เลวบริสุทธิ์ หล่อเป็นบ้า สวยเหลือร้าย

อติพจน์ หรือ อธิพจน์

            เป็นการกล่าวเกินจริง โอเว่อร์(ไม่นิด) เช่น ช้ายิ่งกว่าเต่าคลาน ร้อนตับแตก หิวไส้จะขาด 

สัทพจน์

            เลียนเสียงธรรชาติ เช่น ยุงบินหึ่งหั่ง ฝนตกเปาะแปะ

บุคลาธิษฐาน

            เขียนให้สิ่งไม่มีชีวิตมีชีวิต หรือให้สิ่งมีชีวิตที่ไม่ใช่มนุษย์มีกริยาเหมือนมนุษย์ เช่น ฟ้าพิโรธ ทะเลคลั่ง

สัญลักษณ์

            การเรียกสิ่งหนึ่งด้วยคำอื่น โดยคำนั้นเป็นคำที่คนทั่วไปเข้าใจตรงกัน เช่น จิ้งจอก = คนเจ้าเล่ห์ , ซาตาน = คนชั่วร้าย , สีขาว = ความบริสุทธิ์ , ความมืด = ทางตัน หรือ ความชั่วร้าย เป็นต้น   

นามนัย

            การใช้ คำ วลี คุณสมบัติ ลักษณะ ของสิ่งที่ต้องการกล่าวถึงมากล่าวแทน เช่น แดนปลาดิบ = ประเทศญี่ปุ่น , มือขวา = คนสนิทที่ไว้ใจได้ , กระต่ายหมายจันทร์ = คนฐานะต่ำต้อยหลงรักคนที่มีฐานะสูงศักดิ์

            รู้จักภาพพจน์กันไปแล้วก็อย่าลืมเอาไปใช้ในงานเขียนนะคะ งานเขียนของคุณจะมีสีสัน น่าสนใจ เเละธัญวลัยรับรองว่าต้องรุ่ง เริ่ด เกิดๆๆ แน่นอนค่ะ